صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

موضوع : فتوای محمود علائی طالقانی درباره گروه باصطلاح مجاهدین خلق

تاریخ سند: 23 آذر 1355


موضوع : فتوای محمود علائی طالقانی درباره گروه باصطلاح مجاهدین خلق


متن سند:

به : عرض میرسد از : واحد اطلاعاتی کمیته مشترک ضد خرابکاری شماره : 10663 /381 محمود علائی طالقانی اخیرا فتوائی صادر کرده و بعده ای از زندانیان تکلیف نموده آنرا جزء به جزء حفظ نماید و برای سایرین بازگو نمایند و وضعیت را برایشان تشریع کنند.
بسم اللّه الرحمن الرحیم : با توجه به جنایاتی که از شهریور 1320 تا بحال توسط کمونیستها انجام شده نشست و برخاست و زندگی کردن و حشر و نشر و همکاری با کفار منجمله کمون مارکسیستها و کسانیکه از این قماشند حرام است.
مسلمانان باید از آنها کمال احتراز را بنمایند.
مجاهدین نیز اگر از تعلیمات و ایدئولوژی سال 50 استغفار ننمایند زندگی حشر و نشر با آنان نیز حرام است و باید وضعشون را روشن کنند، اگر از ایدئولوژی خود استغفار نکنند باید از آنها جدا شد و آنان را کافر شمرد.
1 ضمنا هفت نفر از علماء و روحانیون این فتوا را تایید کردند و آنان عبارتند از عبدالرحیم ربانی شیرازی، محمدرضا مهدوی کنی، محی الدین (نورالدین) انواری، علی اکبر هاشمی رفسنجانی (بهرمان)، حسینعلی منتظری، بهشتی، مطهری نظریه شنبه.
پس از نقل و انتقال عده ای از افراد مذهبی بند یک به بند دو زندان اوین و رسانیدن این پیام اختلاف شدیدی میان گروه باصطلاح مجاهدین بروز کرده و عده ای از طالقانی و دیگران طرفداری نموده اند.
نظریه یکشنبه.
با توجه باظهارات شنبه و تایید صداقت وی باستحضار میرساند چون قرار بود از کار روحانیون بازداشتی در زندان و تبلیغ سایر زندانیان استفاده گردد لذا بعلت کمی جا عده ای از عناصر مذهبی مورد اعتماد زندانیان به قسمت محکومین گروه مجاهدین منتقل گردیده اند و پیامهای ارسالی از طرف طالقانی و دیگران به محکومین رسانیده شد که منجر به جبهه گیری جدیدی شده است.
بهره برداری شود.
23 /9 /35

توضیحات سند:

1ـ تا پیش از دهه 1350 که از رهبران و اعضای سازمان منافقین هنوز کسی به زندانها کشیده نشده بود، مذهبی ها و مارکسیستهای زندانی در خوراک، پوشاک و حتی جای خواب از یکدیگر جدا بودند و مرزی را که اسلام میان مسلمانان و عناصر کافر و ملحد کشیده است به درستی رعایت می کردند.
لیکن بنیانگذاران و اعضای سازمان منافقین که گرایش و شیفتگی شدیدی نسبت به مارکسیستها داشتند، آنگاه که وارد زندان شدند، در نخستین گام، کوشیدند که زندانیان مذهبی و مارکسیست را با یکدیگر یک کاسه و هم پیاله کنند و در این کار نیز کامیاب شدند.
این برنامه تا سال 1354 ادامه داشت تا آنکه روحانیون زندانی بر آن شدند که به این روش غیر اسلامی پایان بخشند و بالاخره پس از همفکری و شور با یکدیگراعلام نمودند که مسلمانها در زندان باید از مارکسیستها جدائی کامل داشته باشند و افرادی را موظف کردند که این پیام را به سایر زندانیان برسانند.
از این رو شماری از زندانیان طی اعلامیه ای که هرگز نوشته نشد، مارکسیستها را ـ بنا به حکم اسلام ـ نجس دانستند و از زندانیان مسلمان خواستند که از هر گونه برخورد نجاست آور با آنان خودداری ورزند.
این فتوا از سوی 9 نفر از علماء موجود در زندان صادر گردید.
ر.ک : نهضت امام خمینی، سید حمید روحانی، ج 3، ص 449

منبع:

کتاب آیت‌الله حاج شیخ عبدالرحیم ربانی شیرازی به روایت اسناد ساواک صفحه 352

صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.