تاریخ سند: 8 شهریور 1345
متن سند:
شماره : 3610 جناب آقای وزیر دربار شاهنشاهی در پاسخ نامه مورخه 6 /6 /45 دو برگ دستخط شاهنشاه آریامهر مبنی بر انتصاب جناب آقای سید حسن تقی زاده به ریاست کنگره ایران شناسان و انتصاب جناب آقای شجاع الدین شفا1 به سمت دبیر کلی کنگره مزبور پذیرفته صدور یا......
به پیوست ایفاد می گردد و ضمن دستخط...
...
اعلام می نمایند.
رئیس دفتر مخصوص شاهنشاهی
توضیحات سند:
1ـ شجاع الدین شفا نویسنده، مترجم، سیاستمدار، روزنامه نگار فرزند دکتر علیرضا شفاءالدوله در سال 1297 در قم متولد شد.تحصیلات ابتدایی را در زادگاه و تحصیلات متوسطه را در تهران، مدرسه علمیه به پایان رساند.
پس از اتمام دوران دانشگاهی در تهران راهی فرانسه شد و در موریس فرانسه و سن ژوزف بیروت لیسانس ادبیات و دکترای افتخاری در رشته ادبی را از دانشگاه رم، علوم انسانی را از دانشگاه مسکو دریافت نمود.
وی کار دولتی را ابتدا در اداره کل تبلیغات و رادیو به عنوان مترجم آغاز، سپس به ریاست اداره کل تبلیغات رسید.
زمانی مشاور مطبوعاتی فرهنگی دولت، مشاور عالی وزارت کار، و سپس رایزن فرهنگی و مطبوعاتی دربار شاهنشاهی شد.
با توجه به روحیه تملق گویی و چاپلوسی نسبت به شاه و درباریان، به سخنگویی دربار برگزید، زمانی معاون فرهنگی دربار و در سال 1343 سفیر کبیر و پس از آن مدیرعامل کتابخانه پهلوی.
در سال 1349 دبیرکل شورای فرهنگی سلطنتی و در جریان جشن های دوهزار و پانصد ساله او را به عنوان معاون امور فرهنگی و مطبوعاتی دربار تعیین نمودند.
روحیه باستان گرایی، سلطنت طلبی وی را عضوی فعال در تدوین تاریخ شاهنشاهی نمود.
در سال 1345 به فرمان شاه دبیرکل کنگره ایران شناسان شد و در حالی که به دلیل ارتباط با کشورهای خارجی عضو آکادمی سلطنتی اسپانیا و آکادمی مرپورگشتال اتریش و برخی کشورهای دیگر بود.
شفا کار مطبوعاتی را در اوایل دهه 1320 در حزب میهن و حزب ایران شروع نمود.
اما در دهه 1340 به عضویت جمعیت لاینز درآمد.
او به زبان فرانسه مسلط و برخی زبان های لاتین را می دانست، بیش از 50 اثر ادبی ترجمه نمود.
برابر گزارشات ساواک وی فردی ضعیف النفس، عیاش، فاسد، ولخرج و زمانی در یک جریان جاسوسی به دام مصری ها افتاد (زمان جمال عبدالناصر) تا آنجا که اخبار سری دربار را به مقامات مصری گزارش می نمود.
در جریان جشن های 2500 ساله موارد زیادی سوءاستفاده مالی از وی گزارش شد.
و در سال های 1356 ـ 1357 در مطبوعات فرانسه، ایتالیا...
با نام مستعار مقالاتی به دفاع از رژیم شاهنشاهی و علیه نهضت اسلامی می نوشت.
چندین بار بودجه قابل توجهی از شاه ـ دربار جهت تدوین «تاریخ جامع و کامل ایران» «دائره المعارف ایرانشناسی»، «مجموعه پیام ها و تألیفات» دریافت نمود ولی هیچگاه به آن عمل ننمود.
مشهور است کتاب «به سوی تمدن» و «انقلاب سفید» را شفا نوشته و به نام محمدرضا پهلوی منتشر نموده است.
در مورد مفاسد اخلاقی، سوءاستفاده های مالی، و نشان های دریافتی از سوی شاه و کشورهای دیگر اسناد فراوانی در پرونده وی موجود است که خود در حد یک کتاب مستقل خواهد بود.
با توجه به موقعیت، جایگاه، پایگاه، کارنامه شفا ضرورت دارد اسناد وی منتشر و در دسترس اهل تحقیق قرار بگیرد.
عضویت در جمعیت برادری جهانی جمعیت برادری جهانی در سال 1329 شمسی توسط دکتر کلینچی و پرفسور کامپتون تأسیس شد.
آنان همزمان با جنگ در کره، در کنگره، نمایندگان جهان در عمارت یونسکو تقاضای تشکیل سازمان برادری جهانی را کردند.
این سازمان پس از تأسیس به زودی گسترش یافته و در پنج منطقه دنیا شعباتی پدید آورد.
پس از هشت سال، در 1337 دکتر کینجی و کامپتون به تهران آمدند و مرکز سازمان را در خاورمیانه و نزدیک در تهران تأسیس کردند.
ریاست جمعیت با حسین علا بود و شجاع الدین شفا و سلیمان شاملو به عنوان دبیرکل و مدیرعامل جمعیت انتخاب شدند.
علاوه بر آنان اشخاص زیر به ریاست و عضویت کمیسیون های مختلف انتخاب شدند.
دکتر فرهاد، فروزانفر، دکتر محمود مهران، جمشید آموزگار، دکتر محمود اعتمادیان، دکتر حسین بنائی، محمد یزدانفر، پرویز خوانساری، فتح اله معتمدی، جعفر بهبهانیان، خانم صفیه فیروز.
وجود این قبیل اشخاص که اغلب آنان فراماسون و وابستگان به آمریکا و دربارند، در مدیریت سازمان برادری جهانی نشان می دهد که گردانندگان آن در جهت توسعه امپراطوری بین المللی ماسونی در قالب یک سازمان نو با ادعاها و شعارهای جدید گرد آمده و چه بسا توانسته باشند اشخاص خوشنام و یا علاقه مند به فعالیت انسانی از نوع غربی را به دام انداخته با خود همنوا و همگام نمائید.
ر.ک: تشکیلات فراماسونری در ایران، حسین میر، تهران، علمی، 1371، ص 138