درباره: اکبر پرورش دبیر ادبیات فارسی
تاریخ سند: 27 دی 1354
درباره: اکبر پرورش دبیر ادبیات فارسی
متن سند:
شماره: 4232 /324 تاریخ:27 /10 /1354از: اداره کل سوم 324
به: ریاست ساواک استان اصفهان
درباره: اکبر پرورش دبیر ادبیات فارسی
بازگشت به گزارش خبر شماره 9679 /10ﻫ2 – 9 /10 /1354
خواهشمند است دستور فرمایید نتیجه اقدامات معموله در جهت احضار و دادن تذکر به نامبرده بالا را ضمن ارسال مشخصات کامل ملصق به عکس وی اعلام نمایند. مدیر کل اداره سوم – ثابتی1
اقدام شود. 1 /11 [تقوی]
فعلاً بایگانی شود تا مدارک لازم علیه نامبرده جمع‌آوری و به موقع مورد تحقیق قرار گیرد. تابش 2 /11 /1354 بخش 2 1 /11
توضیحات سند:
1. پرویز ثابتى، فرزند حسین، در سال 1315 ﻫ ش در خانواده‌ای بهایی مسلک در سنگسر متولد شد و در بهمن ماه 1337 با معرفى ضرابى، مدیر کل ششم ساواک به استخدام ساواک درآمد. او در بدو استخدام بیوگرافى خود را چنین اعلام داشت: «از بدو تولد تا تاریخ مهرماه 1328 در سنگسر از بخش‌هاى سمنان در محله‌اى به نام تپه سر سکونت داشته‌ام و از مهر 1328 براى گذراندن تحصیلات متوسطه به تهران آمدم و مدت سه سال در منزل شوهر خواهرم آقاى محمد حسین رحمانیان سکونت داشته‌ام و از مهر 1331 خانواده‌ام نیز به تهران آمدند و در همان منزل آقاى رحمانیان سکونت گزیدند، از سال 1336 به آموزگارى مشغول شدم. دوران ابتدایى را در دبستان حسینیه و شاه پسند سنگسر از سال 1322 الى 1328 و دوران دبیرستان در فیروز بهرام تهران از 1328 الى 1334 و در دانشکده حقوق دانشگاه تهران از 1334 الى 1337 مشغول به تحصیل بوده‌ام و بنده از بدو تولد در یک خانواده بهایى مى‌زیسته‌ام و پدر و مادرم بهایى بوده‌اند. سنگسر یک منطقه عشایرى و داراى مردمى شاهدوست و وطن‌پرست است. رستاخیز اهالى سنگسر در قیام ملى 28 مرداد دلیل بر این مدعاست. به طریق اولى من فردى شاهدوست و وطن‌پرست مى‌باشم». ثابتى در سال 1345 رئیس اداره یکم اداره کل سوم، در سال 1349 معاون دوم اداره کل سوم و در سال 1352 مدیر کل سوم ساواک شد.پرویز ثابتى ـ رئیس امنیت داخلى ساواک که بنا به خصوصیات شغلى‌اش صاحب چندین پاسپورت به اسامى مختلف بود ـ در اواخر حکومت ازهارى به ژنو گریخت و از آنجا به اتفاق همسرش به اسرائیل و از آنجا به آمریکا رفت و در شهر سانفرانسیسکو در خانه‌اى مجلل مسکن گزید و تنها وابسته‌ی رژیم سابق (پهلوى) بود که یک ماه پیش از فرار خود، خانه‌ی تازه ساخته‌اش را واقع در شهرک غرب به سفیر یکى از کشورهاى عربى فروخت. در هر ارزیابى از موقعیت هویدا (نخست وزیر بهائى‌مسلک)، نام پرویز ثابتى هم به میان مى‌آید، زیرا در تمام دوران زندگى روابط نزدیکی با همکیش خود داشته است. ثابتى و خانواده‌اش مانند هویدا طرفدار تقلیل قدرت پادشاه بودند تا در جاه طلبی‌هاى خود نصیب بیشترى ببرند. ر.ک: زندگى و خاطرات امیرعباس هویدا، اسکندر دلدم، ص 387، اسناد لانه‌ی جاسوسى آمریکا، دانشجویان پیرو خط امام، ج 7، مجله امید ایران، 7 خرداد 1358، ص 50، تشکیلات فراماسونرى در ایران، حسین میر.