موضوع : ورود و خروج شخصیتها
تاریخ سند: 12 مهر 1343
موضوع : ورود و خروج شخصیتها
متن سند:
شماره : 1078 /322 در ساعت 0200 روز 12 /7 /43 والاحضرت شاهدخت اشرف پهلوی باتفاق والاحضرت شاهدخت شهناز(1) پهلوی و دکتر مهدی بوشهری سفیر کبیر سیار شاهنشاهی و آقای ساعد مراغه ای(2) سناتور با هواپیمای ارفرانس از پاریس وارد تهران شدند.در ساعت 1330 روز 11 /7 /43 نخست وزیرافغانستان بطور ترانزیت از کابل وارد تهران شده و پس از یکساعت توقف تهرانرا بسوی بیروت ترک نموده است.
خبر تهیه در اخبار روز درج گردید اقدام دیگری ندارد اصل اطلاعیه در پرونده 15ف بایگانی یک نسخه در پرونده 31ت بایگانی شد در پرونده مهدی بوشهری 25ب ـ و بایگانی شود.
رئیس بخش 322 رشیدی 14 /7
توضیحات سند:
1ـ شهناز پهلوی از فوزیه همسر اول محمدرضا پهلوی، متولد 5 آبان ماه 1319می باشد شغل او در زمان شاه بازرس عمران گیلان و مازندران و رئیس هیأت امنای دانشگاه فردوسی مشهد بود.علم در خاطرات خود به اختلافات شهناز با شاه پس از طلاق گرفتن از اردشیر زاهدی و عشق و ازدواج او با خسرو جهانبانی، پسر سپهبد جهانبانی، اشاره می کند.
شهناز پس از انقلاب در پاریس ماندگار شد و روحیه مذهبی یافت و نام خود را هم به هاجر تغییر داده است.
گویا او زمانی، پس از دیدن مادرش فوزیه که در کودکی وی را رها کرد و به مصر رفت، صریحا اظهار داشت کمترین احساسی به فوزیه ندارد.
[ر.ک اشرف در آیینه بدون زنگار (جلد دوم)، خسرو معتضد.
ـ تهران : نشر البرز، 1376 ص 687] 2ـ محمد ساعد مراغه ای در سال 1260 در دهات اطراف مراغه متولد شد.
تحصیلات مقدماتی و عالی خود را در مدارس و دانشگاههای تفلیس و لنینگراد و سوئیس به پایان رسانیده و فارغ التحصیل در رشته های حقوق و علوم سیاسی بود.
در سن 21 سالگی با سمت منشی گری از کنسولگری ایران در بادکوبه به خدمت در وزارت امور خارجه وارد و مشاغل بعدی وی عبارتند از : ویس کنسول و کنسول دولت ایران در شهرهای تفلیس و بادکوبه، فرماندار رضائیه.
کاردار وزیر مختار ایران در آنکارا ـ مسکو و رُم، سفیر کبیر ایران در شوروی و پس از شهریور 1320 در کابینه اول سهیلی وزیر امور خارجه، در سال 1323 نخست وزیر و سپس در سال 1324 برای مدتی در حدود یکسال از کار کناره گیری کرده و در دوره پانزدهم نماینده مجلس شورای ملی از رضائیه شد.
وی در سال 1327 مجددا نخست وزیر و بعد از آن به مقام سناتوری و سفیر ایران در واتیکان منصوب گردید.
در زمان نخست وزیری در سال 1323 مواجه با ماجرای آمدن کافتارادزه به تهران و تقاضای نفت و تحریکات شدید حزب توده شده و پس از رد تقاضای روسها و جلب موافقت و تایید مجلس شورای ملی با این امر از کار کناره گرفت.
همچنین در زمان نخست وزیری وی در سال 1327 با بحران 15 بهمن و حادثه سوء قصد به جان شاه روبرو گردید و با اهتمام وی و دکتر اقبال (وزیر کشور) حزب توده منحل گردید و مجلس مؤسسان نیز در دوران حکومت او تشکیل شد.
وی معروف به طرفداری از سیاست کشورهای غربی بود.
ساعد فردی لجوج و یک دنده و از لحاظ سیاسی محافظه کار بود.
او به زبانهای فرانسه ـ روسی ـ آلمانی ـ ترکی و اسپانیولی آشنایی داشت.
در سال 1913 با خانمی از اهالی لیتوانی ازدواج کرد و حاصل آن دو دختر بود.
در پرونده وی در ساواک از او بعنوان یکی از بنیانگذاران فراماسونری در ایران و بزرگ استاد پیشین لژ بزرگ ایران نام برده اند.
وی در سال 1352 در گذشت.
[ر.ک.
اسناد ساواک ـ پرونده انفرادی]