شیخ عباس سرفرازی
تاریخ سند: 24 مهر 1352
شیخ عباس سرفرازی
متن سند:
از: ساری تاریخ:24 /7 /1352به: کل سوم312 شماره: 1036 /2/ﻫ1
موضوع: وصول 1745کاشف113
پیرو: 1031 /2ﻫ1-23 /7 /52
شیخ عباس سرفرازی ضمن مذاکره با عبداله نظری پیرامون فعالیت روحانیون و اعلامیه آیت‌اله خوئی مطالبی عنوان مبنی بر اینکه مردم نسبت به تکثیر اعلامیه مزبور و الصاق آن به دیوار مساجد اقدام و امکان دارد متن آن از رادیو بغداد تهیه شده باشد و افزود که آقای انصاری با جمعیتی ضمن مسافرت به قم به منظور کسب تکلیف با آیت‌اله شریعتمداری ملاقات لیکن به خود شریعتمداری و همچنین به آیت‌اله خوانساری اجازه فعالیتی داده نشده و حتی در این مورد به شریعتمداری با عصبانیت جواب نفی داده شده و با این ترتیب سیل بدبینی مردم بیشتر می‌شود به خصوص که از طرفی یهودیان اقدام به جمع‌آوری پول می‌نمایند و این خود موجب تحریکاتی می‌شود نظری اظهار نموده که خوب است روحانیون درجه دوم مانند شیرازی و سعید در مساجد خود اقداماتی بنمایند و سپس ضمن اشاره به اخبار جنگ افزوده است که هواپیما‌ها از ترکیه پرواز و سوریه را می‌کوبند و در این مورد سرافرازی اظهار داشته فانتومها وسیله‌ای دارند که اگر این وسیله باز نشود نمی‌توانند فرود آیند و این هواپیما‌ها را فقط ایران دارد ضمناً نامه سیدرضا1 (منظور برادر موسی صدر )جزو افرادی عنوان شده که در جریان فعالیت روحانیون می‌باشد.
..... اداره یکم عملیات بررسی رسید 24 /7 /52 در ساعت 6:45 روز 25 /7 سال 52 به بخش 312 واصل گردید.
توضیحات سند:
1. آیت‌الله سید رضا صدر، فرزند آیت‌الله العظمى سید صدرالدین صدر و برادر بزرگتر امام موسى صدر بود که در سال 1298 ﻫ ش در قم متولد شد. کتاب زن و آزادى او در سال 1345 موجب عکس‌العمل ساواک شد و وى علیه دارالترویج ساختگى رژیم موضعگیرى کرد و طلاب را از همکارى با آن منع کرد. در سال 1346 براى امامت مسجد امام حسین (ع) واقع در میدان امام حسین (ع) به تهران آمد و در سال 1352 ساواک طى نامه‌اى از آقاى شریعتمدارى خواست که فرد دیگرى را به جاى وى براى امامت مسجد امام حسین (ع) معرفى کند، که شریعتمدارى این کار را ممکن ندانست، زیرا وى را داراى نفوذ دانست و ساواک خواست که به وى تذکر بدهند. وى در هنگام برگزارى جشن هاى 2500 ساله موضعگیرهاى تندی کرد و ساواک در سال 1354 او را ممنوع‌المنبر نمود و تصمیم به برکنارى او از امامت مسجد امام حسین (ع) گرفت. نصیرى رئیس ساواک در مورد تبعید وى شخصا دستور داد که متعاقب آن و با رأى کمیسیون امنیت اجتماعى، محکوم به اقامت اجبارى در ماسوله شد. وی پس بعد از 3 سال اقامت در ماسوله و فومن در سال 1356 به قم بازگشت و در آن جا به تدریس پرداخت.آیت‌الله سید رضا صدر همواره پشتیبان و حمایتگر برادر بزرگوار خود امام موسى صدر بود و بارها به همراه او به کشورهاى مختلف از جمله عربستان به صورت رسمى مسافرت کرد. وی در 11 آبان 1373 در قم درگذشت.