درباره : حسینعلی منتظری و ربانی شیرازی
تاریخ سند: 16 مرداد 1347
درباره : حسینعلی منتظری و ربانی شیرازی
متن سند:
از : 316 محترما معروض میدارد.آیت الله میرزا احمد آشتیانی1 ضمن تقدیم نامه ای بحضور تیمسار ریاست ساواک فتوکپی نامه آیت الله حکیم و تلگراف سه نفر از روحانیون اصفهان را نیز بضمیمه تسلیم داشته است.
آیت الله حکیم در نامه خود از آشتیانی خواسته است ضمن تماس با مقامات نسبت بآزادی شیخ حسینعلی منتظری اقدام نمایند و در تلگراف مزبور نیز خواسته شده که مسئولین مربوطه در دادگاه تجدید نظر مقام روحانی منتظری و ربانی شیرازی را ملحوظ دارند.
آیت الله آشتیانی در پایان افزود بقرار اطلاع پرونده دو نفر فوق با نظر و توسط کارمندان ساواک تنظیم شده لذا تقاضا نموده موجبات تبرئه نامبردگان فراهم گردد.
توضیح آنکه نامه آیت الله آشتیانی و ضمائم آن بعرض تیمسار ریاست ساواک رسیده است.
با عرض اینکه حسینعلی منتظری یکسال و نیم و ربانی شیرازی بدو سال در دادگاه تجدید نظر نیز محکومیت حاصل کرده اند و طبق اطلاع تقاضای فرجام نموده اند و بظن قوی تقاضای آنان مورد تصویب قرار نخواهد گرفت مراتب استحضارا معروض گردید.
کارمند بررسی.
اوانی رئیس بخش 316 ـ ازغندی رئیس اداره یکم عملیات بررسی.
ثابتی یک نسخه در پرونده میرزا احمد آشتیانی است.
در پرونده عبدالرحیم ربانی شیرازی بایگانی شود.
اوانی 21 /5
توضیحات سند:
1ـ مرحوم آیه اللّه حاج میرزا احمد آشتیانی (1300 ـ 1395) فقیه، عالم، معلم اخلاق، فیلسوف بزرگ معاصر، فرزند مرحوم حاج میرزا حسن مجتهد آشتیانی، عالم مجاهد عصر ناصری، در سال 1300 هجری قمری در تهران متولد شد.دروس سطح فقه و اصول را در محضر پدر و سپس محضر اساتید بزرگی چون میرزا هاشم رشتی، سید محمد یزدی، حکیم کرمانشاهی، حکیم اشکوری، کسب فیض کرد.
سپس در سال 1340 راهی نجف اشرف شد، محضر مرحوم میرزا محمد حسین نایینی، مرحوم آقا ضیاء عراقی را درک کرد و خود به تدریس فلسفه مشغول شد.
در سال 1350 به ایران مراجعت کرد و در تهران رحل اقامت افکند و به تدریس و تدوین و تألیف کتب فقهی، اخلاقی و اجتماعی مشغول شد.
مرحوم آیه اللّه حاج میرزا احمد تا زمان حیات خود، متصدی مدرسه علمیه مروی بود که در آن روزگار، بزرگترین حوزه درسی علوم دینی تهران به شمار می رفت.
از مرحوم میرزا احمد آشتیانی، بیش از 88 رساله به جای مانده، از جمله: رساله قول ثابت/ طرائف الحکم/ نامه رهبران / چهارده رساله /مقالات احمدیه / سرمایه سخن / اخلاق / رساله ولایت ر.ک: دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج 1، صفحه 408