موضوع : درباره مسافرت شیخ عباسعلی اسلامی به کویت
تاریخ سند: 28 تیر 1337
موضوع : درباره مسافرت شیخ عباسعلی اسلامی به کویت
متن سند:
شماره: 72/ه همانطوری که در گزارشات به عرض رسید شیخ عباسعلی اسلامی برای منبر ماه محرم و صفر به کویت مسافرت کرده است و این دعوت هم طبق اظهار اهل منزل ایشان از طرف ایرانیان مقیم کویت که شیعه هستند به عمل آمده که سابقا این دعوت از آن شیخ محمود حلبی1 بوده است که امسال همان شیعیان از اسلامی دعوت کرده اند اسامی دعوت کنندگان معلوم نمی باشند.به سابقه ضمیمه شود.
الف ـ 14 745 بخش 2 بایگانی شود.
28 /4
توضیحات سند:
1ـ شیخ محمود ذاکرزاده (تولایی) معروف به حلبی فرزند غلامرضا در سال 1281 شمسی در مشهد مقدس متولد گردید.پس از طی تحصیلات مقدماتی وارد حوزه علمیه مشهد شد.
وی از بنیانگزاران انجمن حجتیه بود که با استفاده از گرایش عمومی مردم به ویژه جوانان به سمت اندیشه های اسلامی پس از کودتای 28 مرداد 1332 با تأسیس تشکیلات گسترده به جذب نیروهای ساده مذهبی پرداخت.
وی در قیام پانزده خرداد 1342 به رهبری امام خمینی (سلام اللّه علیه)، ایده جدائی دین از سیاست را علنا ابراز کرد و لذا در تقابل و تعارض با نهضت بود.
شیوه عضوگیری و جلسات مخفی انجمن جاذبه هایی داشت تا نیروهای مذهبی بدان بپیوندند.
فعالیتهای انجمن، خواسته یا ناخواسته مطلوب ساواک بود.
چه در انجمن، انرژی و قدرت فعال جوانان و تحصیل کردگانی که می توانستند بخش قابل توجهی از بار مبارزه را بر دوش بکشند، صرف آموزش نقاط ضعف مبانی فکری فرقه ضاله بهائیت و آثار و نوشته های بهائیان می شد! مسلما در این روند، معلول، جای خود را به علت و انحراف از روش و منش اسلامیت می داد، به خصوص آنکه بهائیت، ابزاری در دست استعمار و استبداد برای کوبیدن دین و تضعیف ایمان مردم بود.
خطر بهائیت از آنجا ناشی می شد که صهیونیسم و امپریالیسم اسرائیل و آمریکا در پشت قضیه و ایادی این فرقه در ارکان حکومت پهلوی رسوخ و نفوذ و بعضا سلطه پیدا کرده بودند.
در برنامه عملی و اعلامی انجمن هم جایی برای مبارزه سیاسی علیه «استبداد» و «استعمار» وجود نداشت و به همین دلیل این تشکیلات در طول فعالیتش از تعرض ساواک مصون ماند.
برخلاف آنچه انجمن بعد از انقلاب در نفوذ در دستگاههای سیاسی عمل نموده، در ماده 9 اساسنامه انجمن آمده است : «انجمن به هیچ وجه در امور سیاسی مداخله نخواهد داشت.
» در دوران انقلاب نیز انجمن حرکت های متضاد و متعارضی داشته و همواره به مسائل فرعی می پرداخت یا سعی می کرد که مسائل اصلی را، مسائلی حاشیه ای و فرعی جلوه دهد.
که حضرت امام چند بار صراحتا به انحراف انجمن اشاره فرموده بودند.
شیخ محمود حلبی در 26 دی ماه 1376 درگذشت.