مندرجات روزنامه آیندگان شماره 3248 مورخ 2/8/57 (2537 شاهنشاهی)
تاریخ سند: 2 آبان 1357
مندرجات روزنامه آیندگان شماره 3248 مورخ 2/8/57 (2537 شاهنشاهی)
متن سند:
تحت عنوان «صدای گلوله هر چه کمتر، بهتر» با اشاره به اینکه در دو هفته اخیر در شهرهای دزفول، آمل، کرمان و همدان قریب بیست تن کشته شده اند، مأموران انتظامی را مسئول درگیری با تظاهرکنندگان معرفی نموده است.خلاصه مقاله : از نخستین بررسی ها چنین برمی آید که این خونریزی ها به میزان بسیار قابل اجتناب است.
می گوئیم چگونه و چرا روی سخن پیش از آنکه اینجا با مردم باشد، با مأموران و مسئولان است.
در شرائطی که ما هستیم به هیچوجه نمی توان به مردم گفت تظاهرات نکنند.
اما می توان از آنها خواست که تظاهرات آرام برگزار کنند.
ولی در بسیاری شهرها نه فقط کوچکترین نشانه منطقی که بتواند مردم عصیان زده را آرام سازد دیده نمی شود، بلکه واکنشهای خشم آلود مأموران و مسئولان، مردم خشمگین را چنان برمی آشوبد که فضا عینا بشکه باروت می شود.
در چنین حالتی نمی توان از انفجارها پرهیز کرد.
نمونه های زنده نشان می دهد که نه فقط مأموران اغلب در برابر تظاهرات، اعصاب خود را از دست می دهند، بلکه طرح ها و نقشه های نابخردانه ای نیز می ریزند که نتیجه نهائی آن خونریزی هایی است که باید از آنها پرهیز شود.
رفتار مأموران انتظامی با سه جوان مشهدی، اگر درست باشد، ننگی است که به هیچ روی ستردنی1 نیست.
هنگامی که شرافت و حیثیت انسان ها را چنین بی پروا و بیشرمانه پایمال کنند، طبیعی است که نمی توان در انتظار واکنش های تبسم آلود بود.
همین گزارش ها حکایت از آن دارد که حوادث خونین آمل، کرمان و همدان اجتناب پذیر بوده اند.
آیا درست است در حالی که مملکت بیشتر از همیشه به آرامش نیاز دارد تا بتواند مسائل فوری و حاد خود را حل کند، خودسری های چند مأمور مسئولیت نشناس سبب گردد که فرصت و زمان به این سادگی از دست برود؟ آنچه ما اکنون سخت بدان نیاز داریم، گفت و شنود در فضای آشتی ملی است، و در این رهگذر صدای گلوله هر چه کمتر بهتر هنگامی که دولت با صراحت تمام اعلام می کند که هر خون ریخته برای او به منزله یک عزای ملی است، آیا رواست که بی تدبیری یا خیره سری مأموران موجب گردد که خون مردم بیگناه چنین مفت بر خاک ریزد؟ سالهای پیاپی دولتها مردم را به هر سوی که خواستند، کشاندند، اکنون زمان آن فرا رسیده است که دولت با مردم کنار بیاید.
برای این کنار آمدن، زبان تفنگها و مسلسل ها بکار نمی آید، زبان گفتگو و اقناع کردن لازم است.
آیا از مسئولانی که در اثر خودسری ها باعث کشتار بیهوده شده اند، نباید حساب خواست؟ اگر باید حساب خواست، چه کسی باید این کار را بکند ـ و کی؟ اگر در بر همین پاشنه بچرخد، به جای آشتی ملی، فقط عزای ملی خواهیم داشت.
نظریه : مقصر جلوه دادن مأموران انتظامی، بدون توجه به نقش اخلالگران در تظاهرات و اقدامات تخریبی آنان، نشانه تحریف واقعیت ها از جانب نشریه مذکور بوده و موجب بدبینی خوانندگان روزنامه نسبت به حکومت ایران می گردد.
در پرونده روزنامه آیندگان بایگانی شود.
زرگران 3 /8 /57