موضوع: جلسه علما و روحانیون در منزل آیت‌اله کمالوند
تاریخ سند: 30 تیر 1342
موضوع: جلسه علما و روحانیون در منزل آیت‌اله کمالوند
متن سند:
شماره: 407 در پیرو ملاقات تیمسار سرلشگر پاکروان با آقایان روحانیون صبح امروز آقایان مذکور برای اخذتصمیم جلسه ای در منزل آیت اله کمالوند تشکیل و پس از مذاکرات زیاد تصمیم می گیرند با قید استخاره دو نفر را برای شرفیابی به پیشگاه شاهانه تعیین1 نمایند.ابتدا آقایان کمالوند و حائری در نظر گرفته می شوند که می گویند استخاره راه نداده؛ بعداً روی آقایان بحرالعلوم2 و آیت‌اله قائمی3 استخاره می کنند، خوب می آید و قرار می گذارند مراتب را وسیله آقای گیتی ریاست تشریفات دربار شاهنشاهی به عرض پیشگاه شاهانه برسانند.
جلسه در ساعت 1030 ختم می گردد.
در این مذاکرات غیر از دار و دسته آیت اله بهبهانی بقیه آقایان حضور داشته اند.
1 .
بخش 333 آقای شهابی 2 .
دفتر بولتن 30 /4 /42 بهره برداری شده است.
در پرونده تظاهرات 15 خرداد بایگانی شود.
شهابی
توضیحات سند:
1ـ اصل : تعین 2ـ آیت الله سید حسن بحرالعلوم فرزند حاج سید حسین در سال 1268 ش در نجف اشرف متولّد گردید.مبارزات سیاسی وی در زمان رضا خان و در پی واقعه کشف حجاب آغاز شد که به علت مخالفت با آن حدود 15 روز زندانی گردید.
پس از آن با جریان اصلاحات ارضی شاه به مخالفت برخاست و در بهمن 1341 به همراه آیت اللّه ضیابری به وسیله شهربانی قزوین بازداشت و به زندان قزل قلعه تهران فرستاده شد که در تاریخ 22 /11 /41 از زندان آزاد گردید و پس از چندی در میان استقبال مردم رشت به آن شهر بازگشت.
آیت اللّه بحرالعلوم به هنگام شکسته شدن حصر حضرت امام، برای نخست وزیر وقت تلگراف تشکر فرستاد.
وی در ماجرای تبعید امام، به اتفاق آقای ضیابری طی نامه هایی خطاب به علمای قم، تهران و مشهد تبعید حضرت ایشان را خلاف قانون و موجب تنفر شدید جامعه روحانیت دانسته و همراهی خویش را با جامعه روحانیت شیعه اعلام داشتند که این نامه ها از سوی ساواک جمع آوری شد و از ارسال آن جلوگیری به عمل آمد.
همچنین در پی تبعید امام به عراق در تلگراف خود نوشت : «هر کجا هست خدایا به سلامت دارش.
» در سال 1344 حضرت امام نیز طی نامه ای از تلگراف تبریک او به مناسبت اعیاد متبرکه تشکر نمودند که ساواک از ارسال نامه امام برای وی ممانعت کرد.
آیت اللّه بحرالعلوم که یکی از عوامل جمع آوری وجوهات برای امام و ارسال آن به نجف اشرف بود، مدّتی از سوی ساواک ممنوع المنبر گردید و با آزاد شدن منبرش، مجددا بر کرسی تبلیغ و مبارزه نشست.
آیتالله بحرالعوم در سال 1351 ش دار فانی را وداع گفت.
3ـ آیتالله شیخ عبدالرسول قائمی فرزند فرج الله در سال 1275ش در دیزیچه اصفهان متولد شد.
مقدمات علوم دینی را نزد پدر و اساتید محلی آموخت و در نوزده سالگی به اصفهان آمد و دورۀ سطح را در این شهر به پایان برد.
وی در سال 1324 عازم مکه شد و در برگشت به آبادان رسید و در این شهر متوجه حضور کسانی شد که پاکدینی را تبلیغ و علیه اسلام فعالیت مینمودند.
آیتالله قائمی دست به روشنگری زد و در مقابل حرکت پیروان احمد کسروی ایستاد.
ایشان بعدها به توصیه آیتالله آقا سید ابوالحسن اصفهانی در آبادان ماندگار شد و غیر از مبارزه با مبلغین بی دینی، منشأ خدمات مذهبی و عمرانی فراوانی شد.
ساخت مساجد، پرورشگاه ایتام و حوزه علمیه از جمله اقدامات آیتالله قائمی است.
وی در طول دوران مبارزه یکی از ارکان استان خوزستان به شمار میرفت؛ از پیشگامان نهضت امام خمینی (ره) در سال 1342 بود و در همبستگی روحانیان در این استان نقش موفقی داشت.
پس از تبعید حضرت امام (ره)، بسیاری از مبارزین را که تحت تعقیب رژیم شاه بودند پناه داد و سپس آنان را راهی عراق میکرد.
یکی از کانالهای انتقال اعلامیههای حضرت امام (ره) از عراق به ایران از طریق ایشان بود.
آیتالله قائمی در سال 1360 به اصفهان بازگشت و 12 سال در مسجد بابالرحمه به برپایی نماز جماعت و تفسیر قرآن پرداخت و در سال 1372 دار فانی را وداع گفت و در صحن حرم حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد.