جناب آقای محمدعلی مسعودی سناتور محترم انتصابی/ انتخابی تهران
تاریخ سند: 11 بهمن 1354
جناب آقای محمدعلی مسعودی سناتور محترم انتصابی/ انتخابی تهران
متن سند:
خواهشمند است پاسخ سؤالات ذیل را به منظور تکمیل پرونده و ضبط در بایگانی مجلس سنا مرقوم و دستور فرمایند با دو قطعه عکس به عنوان این اداره ارسال شود.سرپرست قسمت اداره بازرسی و روابط عمومی مجلس سنا- علی آبتین 1- نام و نام خانوادگی محمدعلی مسعودی و نام پدر حسن 2- تاریخ تولد (روز و ماه و سال) 15 اسفند ماه 1292 3- محل ولادت تهران 4- تحصیلات و آشنایی به زبان¬های خارجی لیسانسیه علوم سیاسی و اقتصادی و ...
از دانشکده حقوق تهران زبان فرانسه را کامل می¬دانم و به زبان انگلیسی آشنا هستم 5- آغاز خدمات دولتی – 6- شرح خدمات اجتماعی از زمان تاسیس سازمان خدمات شاهنشاهی در هیئت مدیره و فعلاً مشاور مطبوعاتی سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی 7- خدمات دولتی که حال انجام داده¬اید – 8- تأهل و تعداد و نام و سن و وضع تحصیلی و مشاغل فعلی فرزندان در سال 1321 متأهل شدم و دو فرزند دارم به نام¬های مریم و فرشته مسعودی تحصیلات آنها ...
تاج- همایون- آذر آبادگان-رستاخیز- سپاس 9- نشان¬ها و مدال¬ها و افتخارات برجسته و تألیفات لژیون دونور و چند نشان خارجی 10- مسافرت‌هایی که به خارج از کشور کرده‌اید اکثر کشورهای اروپای شرقی و غربی آسیای دور و آفریقا 11- عضویت و عقیده حزبی حزب رستاخیز1 ملت ایران 11 /11 /54
توضیحات سند:
1.حزب رستاخیز: شاه در سال 1353 ﻫ ش حزب «رستاخیز» را به عنوان تنها حزب قانونی کشور اعلام کرد و عضویت در آن را اجباری و دستور داد کسانی که با آن مخالف هستند ایران را ترک کنند! این حزب بر 3 اصل استوار بود: وفاداری به قانون اساسی، وفاداری به نظام شاهنشاهی و وفاداری به انقلاب شاه و ملت.
هویدا، نخستوزیر وقت، به دبیر کلی حزب رستاخیز انتخاب شد و «رستاخیز» تبدیل به کانونی شد برای تجمع کسانی که به دنبال نفوذ و قدرت بودند.
امام به محض تأسیس حزب رستاخیز، آن را مخالف شرع شمرده فتوا به حرمت عضویت در آن دادند.
در اولین سالگرد تشکیل حزب، رژیم اعلام کرد که 23 ملیون نفر عضو آن هستند! (جمعیت ایران در آن زمان 33 میلیون نفر بود) شاه هیچگاه اجازه نمیداد در حزب، اعضا پیرامون نفت، بررسی اصلاحی یا انتقادی انقلاب سفید، خرید اسلحه و تجهیزات و سیاست خارجی جلسات و مذاکراتی داشته باشند.
شش ماه پس از تشکیل حزب مقامات آمریکا در ایران به واشنگتن گزارش کردند که این حزب عملاً نقشی در سیاست ایران ندارد.
هنگام انحلال این حزب حتی یک نفر هم مخالفت نشان نداد.
در درون حزب دو جناح محافظهکار به رهبری هوشنگ انصاری و جناح ترقیخواه به رهبری جمشید آموزگار فعالیت می‌کردند.
ر.ک : کوثر، ج 1، ص 384؛ کوثر، ج 2، ص 101.