قسمت مطبوعات سازمان اطلاعات و امنیت کشور
تاریخ سند: 30 فروردین 1340
قسمت مطبوعات سازمان اطلاعات و امنیت کشور
متن سند:
محترما باستحضار می رساند: در شرفیابی که امروز (30 /1 /40) به حضور تیمسار پاکروان1 ریاست محترم سازمان امنیت و اطلاعات کشور حاصل شد معظم له موافقت فرمودند که روزنامه مرد مبارز کماکان یومیه منتشر شود.مراتب جهت مزید اطلاع به عرض می رساند.
مدیر روزنامه مرد مبارز.
اسعد رزم آرا خیلی فوری 30 /1 /40
توضیحات سند:
1ـ حسن پاکروان در سال 1290 شمسی در تهران به دنیا آمد.پدر او فتح اللّه پاکروان از دولتمردان رضاخانی بود که در زمان فاجعه ی قتل عام مسجد گوهرشاد استانداری خراسان را به عهده داشت.
حسن پاکروان تحصیلات نظامی خود را در دانشکده های «پواتیه» و «فونتن بلو» فرانسه به پایان رسانید.
در سال 1312 به ایران بازگشت و مدتی به عنوان مربی دانشکده ی افسری اشتغال داشت.
در سال های 22ـ1320 افسر ستاد ارتش و در سال های 24ـ1323 فرمانده پادگان بوشهر و افسر انتظامات بنادر جنوب بود.
پاکروان در سال های 27ـ1325 افسر رکن دوم ستاد ارتش گردید.
و در سال های 29ـ1328 به عنوان وابسته ی نظامی به پاکستان رفت.
پس از بازگشت به ایران مدتی ریاست رکن دوم ستاد ارتش را به عهده داشت و مجددا در سال های 34ـ1333 به عنوان وابسته نظامی به هند رفت.
با تأسیس ساواک در اسفند 1335 پاکروان معاون ساواک گردید و در اسفند 1339 با برکناری سپهبد تیمور بختیار، به ریاست ساواک منصوب گردید و سپس جای خود را به نصیری داد و به عنوان وزیر اطلاعات وارد کابینه هویدا شد.
نامبرده از شهریور 1345 تا مهر 1348 سفیر ایران در پاکستان بود و در این تاریخ به عنوان سفیر ایران به فرانسه اعزام شد و تا پایان 1352 در پاریس مستقر شد.
در بازگشت به ایران از سال 1352 توسط ارتشبد فردوست در بازرسی شاهنشاهی به کار گرفته شد و در مهرماه 1356 به عنوان مشاور و سرپرست امور مالی وزارت دربار منصوب گردید.
سرلشگر حسن پاکروان پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران دستگیر و در تاریخ 22 /1 /1358 به همراه جمعی از بلندپایگان رژیم پهلوی اعدام شد.
ریاست پاکروان بر ساواک را به دوره ی دوم ساواک تعبیر کرده اند.
زیرا این دوره مقارن با سال های انقلاب سفید بود و رژیم در اجرای نظریات جدید آمریکا از خشونت مستقیم ساواک کاسته و درصدد جبران سوء استفاده ها، زورگویی ها و افتضاحات دوران تیمور بختیار برآمده بود.
ارتشبد فردوست در خاطرات خود چنین می گوید: «دومین دوره ی ساواک با ریاست پاکروان و در واقع با ورود من به ساواک آغاز می شود.
در این زمان، هدف محمدرضا، اولا: تصفیه ساواک از هواداران تیمور بختیار و تبدیل آن به یک سازمان صددرصد وفادار و ثانیا: تبدیل به یک سازمان منظم است که بتواند از سلطنت او حفاظت کند.
بدیهی است در چنین شرایطی اینگونه نرمش و انعطاف از سوی پاکروان نسبت به روحانیون قابل توجیه است.