صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

موضوع: ملاقات یکی از سران کرد مقیم اروپا با تیمسار بختیار در ژنو

موضوع: ملاقات یکی از سران کرد مقیم اروپا با تیمسار بختیار در ژنو


متن سند:

گزارش اطلاعات خارجی
کشور: آلمان غربی تاریخ: ۲۴/۵/۴۴
منبع: نمایندگی آلمان از طریق فردی که شخصاً ملاقات نموده شماره: ۲۴۵/۲۳۲
موضوع: ملاقات یکی از سران کرد مقیم اروپا با تیمسار بختیار در ژنو

منبع به نمایندگی اظهار داشته بدون هیچ گونه روابط سیاسی و یا بحث سیاسی بلکه روی آشنائی و محبتی که تیمسار بختیار در گذشته به کردها داشته و به احترام این سابقه در اواخر ماه جاری که عازم ایتالیا بوده در سر راه به ژنو هم مسافرت و از تیمسار نیز دیدن کرده است. نامبرده اظهار می‌دارد تیمسار را ظاهراً خیلی ناراحت دیدم البته نه از لحاظ زندگی بلکه از لحاظ اینکه در یک کشور خارجی و دور از وطن زندگی می‌کند بسیار رنج می‌برد. تیمسار در مذاکراتش از اعلیحضرت همایون شاهنشاه با احترام یاد می‌کرد و علاقه داشت این احترام رعایت شود. در مورد وضع کردستان و عراق سئوالاتی نموده و شخص ملاقات کننده اطلاعاتی که داشته بیان نموده است تیمسار در جواب گفته است دولت عراق کاملاً آماده است که با صدور آتش بس مذاکرات را شروع نماید و اختلاف بین خود و کردها را بر طرف کند و اضافه نموده شما اگر دسترسی دارید این موضع را به ملامصطفی اطلاع دهید و اگر ملامصطفی موافق بود به من اطلاع دهید تا مقدمات این کار را فراهم کنم. در وضع فعلی چه دولت عراق و چه عبدالناصر۱ علاقه کامل دارند که با اکراد کنار بیایند و اگر شما پیش قدم شده آنها را برای آتش بس و مذاکره با دولت آماده کنید می‌توان امکانات زیادی برای اکراد فراهم نمود.
ملاقات کننده جواب داده است البته یقین است با مشکلات زیادی که عبدالسلام عارف بان مواجه است علاقه دارد به هر وسیله باشد با اکراد کنار بیاید ولی متاسفانه نظریات اکراد را نمی‌توانند تأمین کند. او چطور بعد از این مبارزات حاضر خواهد شد خودمختاری کردستان را رسماً بشناسد قطعاً می‌خواهد فعلاً دفع الوقت کرده و به موقع اکراد را برای همیشه بلااثر کند.
در این صورت چطور می‌توان به ملامصطفی پیشنهاد آتش بس داد تیمسار جواب داده اگر چه این مطلب صحیح است ولی وضع اکراد هم طبق اطلاعی که دارید و منهم بی‌اطلاع نیستم زیاد خوب نیست و اگر به صورت آبرومندی با دولت عراق کنار آمده و بعضی گذشت‌ها بکند خواهند توانست فعلاً قدم بزرگ بردارند و در آینده نیز آن را بسط دهند و ملاقات کننده می‌گوید ولی در هر صورت نمی‌توان تصور کرد که ملامصطفی با چنین پیشنهادی موافقت کند. ملاقات کننده پس از در اختیار گذاردن اطلاعات فوق تأیید نموده است که مسلما تیمسار بختیار ارتباطاتی با کشورهای عربی مصر و عراق دارد.
محترماً به استحضار می‌رساند ۲۵/۲
از اداره کل دوم سؤال شود آیا این گزارش به عرض تیمسار ریاست ساواک رسیده است یا خیر ۲۶/۵
محترماً برابر اظهار آقای امانی گزارش مکرر به عرض تیمسار ریاست ساواک رسیده است و باستناد اوامر معظم له مراتب به این اداره کل اعلام گردیده ۳۰/۵
این پرونده (تمام اوراق) در تاریخ ۱۰/۶/۴۴ از بخش ۳۱۴ تحویل این بخش گردید.
ــــــــــــــــــــــ
۱- جمال عبدالناصر: جمال عبدالناصر رهبر پیشین مصر در ۱۵ ژانویه ۱۹۱۸ در اسکندریه مصر به دنیا آمد. او در قاهره از آکادمی علوم نظامی فارغ التحصیل شد. از ۱۹۴۲ که افسر ارتش مصر بود با همکاری افسران همدوره‌اش قصد سرنگون کردن حکومت ملک فاروق را داشت. او در جنگ ۱۹۴۸ اعراب علیه اسرائیل شرکت داشت. پس از شکست اعراب در جنگ، ناصر جنبش افسران آزاد را پی‌ریزی کرد. در ژوئیه ۱۹۵۲ جنبش افسران آزاد در یک کودتا به حکومت فاروق خاتمه داد. رهبری این کودتا به عده ژنرال محمد نجیب و دستیار وی جمال عبدالناصر بود. به دنبال اعلام جمهوری در مصر، فاروق و خانواده‌اش تبعید شدند اولین رئیس جمهور مصر ژنرال محمد نجیب بود که در ۱۹۵۴ توسط سرهنگ جمال عبدالناصر برکنار شد. ناصر که معتقد به انترناسیونالیزم عربی و اتحاد میان آن کشورها بود تا زمان مرگش یعنی تقریبا ۱۶ سال رئیس جمهور مصر باقی ماند. ناصر در ژوئیه ۱۹۵۶ کانال سوئز را ملی اعلام کرد و یک سازمان مصری را برای اداره آن تأسیس کرد. در ۱۹۵۸ سه کشور مصر، سوریه و یمن تحت عنوان جمهوری متحده عرب با یکدیگر متحد شدند و در یک همه پرسی جمال عبدالناصر به ریاست جمهوری آن برگزیده شد. این اتحاد دیری نپائید و بر اثر بروز اختلافاتی در ۱۹۶۱ از هم گسیخت و سه کشور از هم جدا شدند. جمال عبدالناصر سرانجام در ۲۸ سپتامبر ۱۹۷۰ در سن ۵۲ سالگی بر اثر سکته قلبی درگذشت. ر.ک: مشاهیر سیاسی قرن بیستم، احمد ساجدی

منبع:

کتاب سپهبد تیمور بختیار به روایت اسناد ساواک، جلد اول، اولین رئیس ساواک صفحه 258


صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.