جناب آقای دکتر فرهنگ مهر معاون محترم وزارت دارائی
جناب آقای دکتر فرهنگ مهر معاون محترم وزارت دارائی
متن سند:
به مناسبت پیش آمدی که برای جناب آقای هویدا وزیر محترم دارائی رخ داده خواهشمند است مراتب تأثر و تأسف اینجانب و برادرانم را به عموم هم مسلکان و بخصوص جناب آقای ثابت پاسال1 مدیر محترم تلویزیون ایران که بزرگترین خدمتگزار فرقه ما هستند ابلاغ فرمائید احترامات فائقه را تقدیم می دارد قاسم اشراقی2 رونوشت برابر اصل است.توضیحات سند:
1ـ حبیب اله ثابت پاسال در سال 1282 ه ش در یک خانواده متوسط در تهران به دنیا آمد.اجدادش همگی یهودی بودند و پدرش در اواسط عمر به فرقه بهائیت پیوست.
حبیب اله ابتدا کارگر ساده تعمیر دوچرخه بود.
در همین زمان موفق شد دیپلم خود را از مدرسه سن لوئی بگیرد.
او بعدا راننده کامیون شد و سرانجام گاراژی برای تعمیر اتومبیل تاسیس کرد.
در مرحله بعد کارخانه صنایع چوب، شرکت ثابت پاسال، شرکت زمزم و تولید پپسی کولا را بوجود آورد.
سپس جذب بانکداری شد و عضو هیأت مدیره بانک ایران و انگلیس، بانک ایران و خاورمیانه و نایب رئیس بانک ایران شد.
بعد از تأسیس شرکت های زنجیره ای ابناء (وابسته به بهائیان) در سراسر جهان، سرمایه او در آن به کار افتاد.
او امتیازات واردات فولکس واگن و راه اندازی کارخانه لاستیک سازی جنرال تایر، تولید روغن موتور اسو، شیشه مینا را بدست آورد و در عین اینکه مدیر عامل کمپانی فیروز بود، «بیش از چهل شرکت دیگر داشت» وی موسس روتاری کلاب از لژهای فراماسونری است.
وی با توجه به این که عضو فرقه بهائیت بود، با همکاری دربار، تلویزیون ایران را راه اندازی کرد.
ثابت پاسال که سوء استفاده های زیادی از اعتبارات بانکی کرده بود، در یک خانه 15 میلیون دلاری که الگو گرفته از قصر «کوپتی تریافون» در ورسای بود، زندگی می کرد.
وی همزمان با اوج گیری انقلاب اسلامی به امریکا گریخت.
2ـ ساواک درباره وی می نویسد : «مشهور به بهائیت است.
خانم او ایتالیائی است.
تمایل انگلیسی دارد.
ترقی او از زمان رزم آرا شروع شد.
از زمان ریاست ستاد اول رزم آرا با او مربوط شد و حتی مدتی مانند یک مأمور اطلاعاتی برای او کار می کرد.
پس از رزم آرا تقریبا خانه نشین شد...
ابتهاج او را قائم مقام مدیر عامل سازمان برنامه کرد و در کابینه علاء وزیر شد.
چون شهرت به بهائیت دارد، روی این زمینه با روحانیون زیاد رفت و آمد می کند و در تمام مجالس عمومی شرکت می کند.
» «اسناد ساواک ـ پرونده انفرادی»