[موضوع] : وضع کرمانشاه در روزهای 10 و 11/1/37
تاریخ سند: 12 فروردین 1357
[موضوع] : وضع کرمانشاه در روزهای 10 و 11/1/37
متن سند:
[به] : مدیریت کل اداره سوم (312) [از] : سازمان اطلاعات و امنیت استان کرمانشاهانشماره : 5552/ ه 1 قبل از روزهای مذکور به طور انفرادی با معتمدین اصناف و بازاریان و روحانیون ذیصلاح تماس و در زمینه روزهای فوق به نحو مطلوب توجیه گردیدند.لذا در روزهای فوق به جز شیخ عطاءاللّه اشرفی جوزانی معروف به حاج آقاعطا اصفهانی فرد دیگری پیشقدم برای تشکیل مجلس چهلمین روز مقتولین تبریز1 نگردید و نامبرده بالا هم ابتدا به ساکن و بدون مشورت با سایر روحانیون بعدازظهر روز 10 /1 /37 توسط ایادی خود در محافل عمومی اعلام نمود که بعد از نماز مغرب در مسجد حاج شهبازخان برای مقتولین تبریز مجلس ترحیم برگزار خواهد کرد در این مورد نیز هماهنگی و همکاری لازم با شهربانی معمول گردید.
در این مجلس یکی از روحانیون به نام شیخ عبدالخالق اصفهانی بالای منبر اعلام نمود که روحانیون تابع فتوای مجتهدین هستند و دستور چنین است که شعار و اقدام تحریک آمیز صورت نگیرد چون امکان دارد این قبیل اعمال به ضرر اسلام تمام شود و در بین سخنان نامبرده بالا صلوات برای خمینی و مقتولین تبریز و قم فرستاده شد و جلسه بدون انجام تظاهرات دیگر حدود ساعت 2300 خاتمه پذیرفت.
چون در روز 10 /1 /37 در اثر اقدامات انجام شده کلیه دکاکین و مغازه ها و بازار باز بود و حاج آقاعطا موفق به انجام نظریات خود نشده بود لذا روز 11 /1 /37 مجددا تصمیم به برگزاری چنین مجلسی در مسجد بروجردی گرفت و این مجلس نیز بدون کوچکترین اتفاقی خاتمه پذیرفت.
ضمنا در ساعت 2330 مورخه 10 /1 /37 مدیر سینمای جدیدالتأسیس شهر تماشا اعلام نمود که سه جام شیشه به ابعاد 2×2 سینمای مذکور را شکسته اند که در این زمینه تحقیق و با توجه به اختلاف موجود بین سینما داران این شهرستان با تاسیس سینمای مذکور قریب به یقین شکسته شدن شیشه ها به تحریک سایر سینماداران صورت گرفته است مراتب جهت استحضار معروض می گردد.
به جای رئیس سازمان اطلاعات و امنیت استان کرمانشاه شفیع زاده 12 /1
توضیحات سند:
1ـ در 29 بهمن سال 56 که مصادف با چهلم شهدای قم بود، روحانیون در تبریز تعطیل عمومی اعلام کردند.در همان روز مردم تصمیم داشتند در مسجد «حاج میرزا یوسف آقا» اجتماع کنند، ولی عوامل رژیم در مسجد را به روی مردم بستن و در مقابل عکس العمل شدید آنان، نیروهای شهربانی به سویشان آتش گشودند.
مردم نیز به سوی مأموران حمله بردند و آنان را فراری دادند.
سپس جمعیت با حمل جنازه شهدا و شعار «مرگ بر شاه» در خیابانها دست به راهپیمایی زد و بر سر راه خود بانکهای صادرات متعلق به سرمایه داران بهایی، ساختمان مرکزی حزب رستاخیز، مجسمه شاه در میدان خاقانی، کارخانه پپسی کولا (متعلق به بهائیان) و چندین سینما و مشروب فروشی را ویران ساخته و چند دستگاه از خودروهای مأموران را آتش زدند.
شهر چند ساعت در دست مردم بود اما نیروهای جدید رژیم و ارتشیان از نو دست به حمله زده، با کشتن و مجروح کردن صدها نفر شهر را در اختیار گرفتند.
تبریز در پایان آن روز به صورت یک شهر جنگ زده درآمده بود.
(ر.ک : کوثر، ج 1، ص 376)