موضوع : مجلس جشن ایادی خمینی (از طرف سید احمد حسینی ملایری)
تاریخ سند: 29 فروردین 1343
موضوع : مجلس جشن ایادی خمینی (از طرف سید احمد حسینی ملایری)
متن سند:
از : سرپرست شهربانیهای همدان به : ریاست سازمان اطلاعات و امنیت همدان شماره : 98 /5 پیرو نامه شماره /227ـ 5 24 /1 /43 از ساعت 16 روز 28 /1 /43 از طرف نامبرده بالا به علت بازگشت ایادی خمینی به قم مجلس جشنی در مسجد کمال آباد برپا که جریان مشروح بشرح زیر می باشد : 1ـ بعد از قرائت چند قطعه شعر مذهبی آقای عندلیب زاده1 به مدت یکساعت درباره ارث و خوابی که در حوزه علمیه قم دیده بود برای مردم بیان و آقای خمینی و سایر روحانیون را دعا و به سخنان خود خاتمه داد.2ـ آقایان سپهری و سمواتی اشعار مذهبی قرائت که در اشعار خود کلمه خمینی را گنجانیده و بوی دعا مینمودند.
اشعار مذکور مربوط به آزادی حضرت یوسف از زندان بوده که به خمینی ربط داده شده بود.
3ـ آقای ملکیان درباره شخصیت روحانیت بیاناتی ایراد و اضافه نمود اگر روحانی نباشد هیچ چیز نخواهد بود و ما باید با هم متحد شویم که روحانیت پیش رود و در خاتمه سخنان خود به خمینی دعا نمود.
4ـ از ساعت 20 الی 40:20 سید احمد حسینی ملایری ضمن وعظ خود جملات زیر را بیان داشت.
روحانیت خوبی و سعادت ملت و مملکت را می خواهد خمینی به جامعه فهماند روحانی یعنی چه مردم خیال می کردند طلبه و معمم یعنی در گوشه مدرسه درس خواندن است و به قول مردم نابخرد مفت خوردن ولی بدنیا ثابت شد که عالم از همه کس بیشتر بدرد اجتماع می خورد و از همه کس بیشتر به حال جامعه مفید و دلسوزتر است روحانی باید در هدایت جامعه روشن کردن مردم فعالیت و مجاهدت نماید.
قرآن علمای مجاهد را بر علمای غائب ترجیح داده و خدا میفرماید آنها که جهاد میکنند و برای بیدار کردن جامعه میکوشند برتری دارند بر آنهایی که در منزل می نشینند و دخالتی نمیکنند درست است که گوی سبقت و شهادت را آیت الله خمینی ربوده و خدا خواست که او مرجع تقلید شیعیان جهان و روی زمین بشود و بحمداللّه در شهر ما دو سه نفر بودند که قدم مثبت و مؤثری برداشتند و هرکس به قدر قدرت و شهامت خودش فعالیتی کرد آیت الله بنی صدر1 در این جریان موفقیت خوبی بدست آورد زیرا ایشان برای نام روحانیت فعالیت و قدم مثبتی برداشتند زیرا من می دانم خدمتی که آقای خمینی کرد آقای میلانی نکرد و خدمتی که آقای میلانی کرد آقای آخوند2 نکرد و خدمتی که آقای آخوند کرد آقای بنی صدر نکرد و آنها میخواستند بر ضد جامعه روحانیت قدم بردارند به جامعه معرفی شدند عالم چراغ جامعه است وای بحال جامعه ای که چراغ نداشته باشد.
مرده باد آن مردم مملکتی که دنبال علماء نروند اما سعادتمند آن مردمی که قدم به قدم دنبال علماء می روند زیرا از همه کس دلسوزتر بحال جامعه هستند اگر بخواهیم سعادتمند شویم باید دست به دامن علماء بزنیم و تبلیغات سوء عمال منحرف و بیگانگان.
ما را از هدف که دنبال علماء باشد برنگرداند و تلگراف خمینی به آقای آخوند ملاعلی را به شرح زیر قرائت ـ قم، همدان، حضرت آیت الله آقای آخوند دامت برکاته پس از اهداء تهنیت مقرر فرمایید مندرجات سرمقاله اطلاعات سه شنبه 18 فروردین منتشره در تهران را جدا تکذیب نمایید.
مستدعی است مراتب تشکر حقیر را از علماء و فضلا و خطبای محترم و عموم بازرگانان و اصناف امر به ابلاغ فرمایید.
خمینی سپس سید احمد اضافه نمود یکی از بدبختیهای ما این است که جراید و دستگاه تبلیغات آنقدر خراب است که نمیشود حساب کرد و در آخر اضافه نمود که من دیگر آقای خمینی را دعا نمی کنم زیرا آن وقت که لازم بود من دعا کردم حالا دیگر همه شما هم دعا می کنید.
و دست از دامن روحانیت برندارید تا طعمه گرگهای درنده نشوید و با قرائت قطعه شعری که قسمتی از آن ذیلاً درج گردیده و حمله به فرقه بهائی به وعظ خود خاتمه داد.
عالم دین بار دیگر رونقی دیگر گرفت جلوه عالی تری گلزار پیغمبر گرفت آیت الله خمینی رهبر محبوب ما شد رها از قید اینک پرده از رخ درکشید کرد ثابت مرد دانا پیرو اغیار نیست هیچکس مانند عالم واقف اسرار نیست مقصد آزادگان خیر و صلاح کشور است مرجع تقلید را با کس سر پیکار نیست ای جوانان ای دلیران ای بزرگان همتی تا شود بنیاد بیداد ستم از بن خراب سرپرست شهربانیهای همدان.
سرهنگ آصفی از طرف.
سرگرد جواهری رونوشت برابر اصل است.
توضیحات سند:
1ـ حاج حسین عندلیب زاده فرزند محمدتقی از علماء و وعاظ در سال 1289 ش در همدان متولد شد.پدرش نیز از ذاکرین و اهل منبر بود.
اصل آنها شیرازی و از دودمان بیات بودند که از سالهای قبل به همدان آمده بودند.
حاج حسین تحصیلات خود را در قم و تهران به اتمام رسانید.
(بزرگان و سخن سرایان همدان، دکتر مهدی درخشان ج 2) 1ـ آیت الله سید نصراللّه بنی صدر فرزند صدرالعلماء همدانی از علمای معاصر همدان بود که در آنجا متولد شد.
تحصیلات خود را در همدان و سپس در تهران شروع و ادامه داد.
تا اینکه راهی نجف اشرف شد و در آنجا از محضر آیات نائینی، عراقی و سیدابوالحسن اصفهانی بهره مند گردید و پس از آن به همدان بازگشت.
ایشان از متمکنین و متنفذین همدان بود و یکبار که علامه امینی (صاحب الغدیر) به همدان آمد مورد استقبال پذیرایی ایشان قرار گرفت.
ایشان در سن 75 سالگی در حالیکه برای معالجه به فرانسه رفته بود در پاریس در بهمن 1350 دارفانی را وداع و به رحمت ایزدی پیوست.
(گنجینه دانشمندان ج 7* ندای میهن ش 798، 12 بهمن 1350) 2ـ آخوند ملاعلی معصومی همدانی در سال 1312 ق در «وفس» از بخش «سردرود» از توابع همدان متولد شد، و پس از فراگیری علوم مقدماتی به همدان آمد و در شهر همدان به مدت 4 سال به تحصیل پرداخت و پس از آن راهی تهران شد و چند سال نیز در تهران به فراگیری علوم پرداخت.
در سال 1340 ق به قم رفت و در مجلس درس حاج شیخ عبدالکریم حائری حاضر شد.
تا اینکه پس از ده سال به درجه اجتهاد نائل شد و مدتی نیز در قم مجلس درس برپا نمود.
ایشان در سال 1350 ق بنا به درخواست مردم و موافقت آیت الله حائری به همدان رفته و در مدرسه کوچک مرحوم آخوند ملاحسین همدانی مشغول تدریس شد و چندی بعد به بازسازی مدرسه همت گماشت و کتابخانه ای نیز در کنار آن بنا نمود که آثار خطی و نفیسی در آن موجود می باشد.
سرانجام آیت الله العظمی ملاعلی معصومی همدانی در نهم شعبان 1398 ق مطابق 1357 ش در یکی از بیمارستانهای لندن دارفانی را وداع گفت و بنا به وصیتش در همدان به خاک سپرده شد.
از تألیفات آخوند ملاعلی می توان از رساله ای در اجتهاد و تقلید، رساله ای در قاعده لاخور و...
، رساله ای در سیر و ملوک، رساله ای در کلام قدسی، حاشیه ای بر عروه و حاشیه برانیس اتجار نام برد (جمهوری اسلامی ش 3984، 9/ اسفند 1371، بزرگان و سخنی سرایان همدان، دکتر مهدی درخشان، ج 2)