تیمسار معظم سپهبد بختیار ریاست محترم سازمان امنیت
تاریخ سند: 19 بهمن 1338
تیمسار معظم سپهبد بختیار ریاست محترم سازمان امنیت
متن سند:
محترما معروض می دارد، با اطمینان اینکه فدوی یک سرباز فداکار واقعی برای میهن و شاهنشاه هستم مراتب زیر را به استحضار می رسانم.همیشه دو صفحه از 8 صفحه روزنامه فردوسی در روزهای شنبه در چاپخانه صلح امروز که متعلق به جناب آقای دکتر الموتی می باشد چاپ می شود و بقیه 6 صفحه و تیترهای قرمز روی مجله فردوسی اول وقت صبح یکشنبه برای چاپ به چاپخانه داده می شود این شماره به مناسبت ورود سامیه جمال مطلبی به نظرم آمد که به مناسبت مصاحبه سامیه جمال با مخبر کیهان چاپ کنم تیتر این مطلب را که (بیایید برای سامیه جمال دعا کنیم باردار شود) قبل از ظهر یکشنبه با مقاله به چاپخانه دادم و طبق معمول کار روزنامه در ساعت 10 شب تمام شد و به طور عادی صبح دوشنبه 18 بهمن روزنامه فردوسی برای شهرستانها بسته بندی و به پستخانه راه آهن برای حمل تحویل گردیده و بقیه سه هزار نسخه روزنامه به توزیع تهران تحویل گردید که صبح سه شنبه 19 بهمن منتشر شود، یکی از نویسندگان فردوسی بنام آقای بهروز عضو حزب مردم طبق معمول صبح دوشنبه (قبل از انتشار) یک شماره روزنامه فردوسی را با خود می برد، عصرهای دوشنبه جلسه کمسیون مطبوعات با حضور جناب آقای علم و با شرکت مدیران جراید وابسته به حزب مردم در محل حزب تشکیل می شود شماره اخیر روزنامه فردوسی را یکی از مدیران روزنامه ها به جناب آقای علم می دهد ایشان بلافاصله پس از خواندن تیتر سامیه جمال به آقای انوشیروانی مدیر روزنامه سحر1 که در آن جلسه حضور داشته دستور می دهند که وسیله تلفن به من اطلاع دهند که از انتشار این شماره فردوسی به مناسبت درج مقاله سامیه جمال خودداری شود باز هم برحسب تصادف...
این دوشنبه در جلسه مطبوعاتی حزب شرکت نداشتم و در منزل آقای انوری مدیر شرکت مقاطعه کاری خارا میهمان بودم و این مهمانی در ساعت 7 ختم و به قصد منزل حرکت کردم در ساعت417 که به منزل رسیدم خانم گفت که دو دفعه آقای علم و سه دفعه آقای انوشیروانی تلفن کردند و گفته که از انتشار این شماره فردوسی که باعث مسئولیت است خودداری کنید آقای انوشیروانی گفتند ممکن است سرمقاله این شماره سبب سوء تفاهماتی بشود جناب آقای علم و اینجانب عقیده داریم منتشر نشود، من هم بدون معطلی به توزیع بخش جراید نزد آقای عوض پور رفتم و تمام شماره های فردوسی که برای پخش بین روزنامه فروشها آماده بود از ایشان تحویل و وسیله ماشین شخصی خود به خانه ام حمل نمودم و چون احتمال می دادم که ممکن است چاپخانه برای مطالعه کارگران تعدادی روزنامه داشته باشد فورا به چاپخانه صبح امروز رفتم و از آقای محمد الموتی برادر آقای دکتر الموتی که سرپرست چاپخانه می باشد تعداد سی نسخه روزنامه تحویل گرفتم و ضمنا وسیله دو کارگر چاپخانه بقیه روزنامه های باطله را که در انبار چاپخانه بود از بین بردم و بدون معطلی به تلگرافخانه رفتم و به 98 نماینده روزنامه فردوسی در شهرستانها تلگرافی بدین مضمون که «توزیع روزنامه فردوسی سه شنبه 19 بهمن باعث مسئولیت بسیار بسیار شدید می باشد فورا بسته های فردوسی را با پست سفارشی به تهران عودت مخارج قبول مدیر فردوسی جهانبانوئی» مخابره نمودم و چون اول وقت سه شنبه 19 بهمن دسترسی به سازمان امنیت پیدا ننمودم در ساعت217 صبح جریان را به جناب آقای دکتر الموتی معاون نخست وزیر اطلاع دادم ایشان هم به محرمعلی خان دستوری صادر نمودند محرمعلی در ساعت 8 صبح به من تلفن کرد که ماجرا چیست و روزنامه ها کجا است، بایشان گفتم که روزنامه ها در منزل اینجانب که محل امنی است می باشد و قصد دارم جناب آقای سرهنگ سعادتمند را ببینم تا هر دستوری ایشان برای روزنامه دادند انجام دهم در ساعت2110 صبح جناب آقای سرهنگ سعادتمند را ملاقات و توضیحاتی که حاکی از عدم سوءنیت در چاپ مقاله بالا بود بایشان عرض و دستور دادند روزنامه ها را به آقای محمد راغفر تحویل دهم و مراسم تحویل روزنامه ها در ساعت2111 صبح سه شنبه 19 بهمن در محل اداره انتشارات سازمان امنیت انجام و تعداد 3030 نسخه روزنامه موجود بایشان تحویل و بقیه را به مجرد ارسال نمایندگان از شهرستانها به سازمان امنیت تسلیم خواهم نمود.
ضمنا تعداد 98 نسخه تلگراف که به نمایندگان شهرستانها برای عدم انتشار فردوسی مخابره شده است به ضمیمه تقدیم و در خاتمه لازم است به استحضار برساند که ضرر اینجانب در راه مصلحت مملکت بسیار ناچیز و خیلی خوشوقتم که با 7 ساعت فعالیت از انتشار روزنامه ای که ممکن بود خدای نخواسته تولید سوء تفاهماتی بنماید جلوگیری نمودم.
خدمتگذار واقعی جهانبانوئی مدیر فردوسی ساعت 12 ظهر سه شنبه 19 بهمن ماه 1338
توضیحات سند:
1ـ مجله سحر با روش سیاسی، اجتماعی، خبری و ادبی به صاحب امتیازی و مدیر مسئولی سلیمان انوشیروانی از سال 1329 تا سال 1325 در تهران به صورت هفتگی منتشر می شد.راهنمای مطبوعات ایران (1304 تا 1357) مؤلف : سید محمد صدری طباطبائی ص 429