صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

موضوع: جلسه هفتگی کلوپ روتاری

تاریخ سند: 12 بهمن 1347


موضوع: جلسه هفتگی کلوپ روتاری


متن سند:

از: 10/ه‍ به: 321 شماره: 13987 /10/ه‍ جلسه هفتگی کلوپ روتاری روز پنجشنبه 8 /12 /47 در هتل ایران‌تور تشکیل گردید و 15 نفر اعضاء حضور داشتند ضمناً پرفسور پن متخصص بیهوشی اهل انگلستان میهمان آقای دکتر حکمی بود آقای ملاذ رئیس کلوپ اظهار داشت امروز قرار بود آقای دکتر نفیسی درباره وظائف و هدف‌های روتاری که از مجلات روتاری ترجمه شده صحبت نمایند ولی چون میهمان عالی‌قدر پرفسور پن تصمیم به سخنرانی دارند از آقای دکتر نفیسی خواهش می‌کنم سخنرانی خود را به هفته آینده موکول نمایند.
سپس پرفسور نامبرده درباره تخصص بیهوشی و مسئولیت‌های ناشی از این کار سخنرانی نمود که توسط آقای دکتر حکمی ترجمه گردید.
ملاحظات: نظریه منبع : اخیراً اختلافاتی بین آقای مکداول و حاتم‌زاده اعضاء کلوپ به وجود آمده است که علت آن به شرح زیر است چندی قبل نامه‌ای از طرف کلوپ به سرهنگ زاهدی رئیس اوقاف نوشته شده که در مجالس ختم، پذیرائی به وسیله چای و قلیان و قهوه موقوف شود و آقای زاهدی نیز پاسخ می‌دهد که این موضوع انجام خواهد شد و هفته قبل که رئیس کلوپ نامه سرهنگ زاهدی را قرائت می‌کرده است، آقای مکداول که از موضوع بی‌اطلاع بوده و در جلسات قبل غیبت داشته اعتراض می‌کند که مرام‌نامه روتاری دخالت اعضاء را در امور مذهبی و سیاسی منع کرده و شما به هیچ‌وجه حق چنین کاری را نداشته‌اید پس از این به بعد من هم کارهای دایره اسقفی را در اینجا دخالت می‌دهم و چون آقای حاتم‌زاده نیز به مکداول اعتراض می‌کند مشاجره بین این دو نفر شدید می‌شود و آقای دکتر حکمی که خود وی پیشنهاد این موضوع را داده بود به حمایت از مکداول مطالبی اظهار می‌دارد و بالاخره آقای هامبرگر و مندی هم از مکداول پشتیبانی می‌کنند و سرانجام با دخالت آقای دکتر نفیسی مشاجره خاتمه می‌پذیرد و بعداً چنین مقرر شد که چنین مواردی ابتدا در جلسه هیئت مدیره مطرح شود و چنانچه صلاح بود در کلوپ عنوان شود.
نظریه رهبر عملیات : موضوع مورد تأئید است ضمناً آقای حاتم‌زاده دبیرکلوپ دیگر در جلسات حاضر نشده است.
م خواجو

منبع:

کتاب کلوپ روتاری به روایت اسناد ساواک - جلد اول صفحه 196


صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.