حضور محترم حضرت آیت‌الله العظمی حاج سید محمدرضا گلپایگانی دامت برکاته قم1
تاریخ سند: 8 خرداد 1357
حضور محترم حضرت آیت‌الله العظمی حاج سید محمدرضا گلپایگانی دامت برکاته قم1
متن سند:
اینجانبان و عموم اهالی استان ایلام و پشتکوه از ناراحتی‌های آن مرجع عالیقدر و حوزه های علمیه در کمال نگرانی و تأثر شدید است و ضمن احوال پرسی و عرض مراتب تسلیت نسبت به مصیبت های وارده و تنفر شدید خود را از اعمال جنایتکاران ابراز می‌دارد.2 الاحقر عبدالرحمن حیدری الاحقر محمد تقی مروارید الاحقر محمد حسین کوشکی
توضیحات سند:
1.در نامه‌ی مشابه دیگری به آیت‌الهد مرعشی نجفی آمده است: تاریخ: 8 /3 /1357 حضور محترم حضرت آیت‌الله العظمی حاج سید شهاب الدین نجفی مرعشی دامت برکاته قم اینجانبان و عموم اهالی استان ایلام و پشتکوه از ناراحتی‌های آن مرجع عالیقدر و حوزه های علمیه در کمال نگرانی و تأثر عمیق میباشیم ضمن احوال پرسی و عرض مراتب تسلیت نسبت به مصیبت های وارده تنفر شدید خود را از اعمال جنایتکاران ابراز می‌دارد.
1 الاحقر عبدالرحمن حیدری 6 ج 2 98 الاحقر محمد تقی مروارید الاحقر محمد حسین کوشکی 2.
ساعت چهار بعدازظهر روز 19 اردیبهشت 1357 ناگهان مأمورین در خیابان ارم و خیابان چهارمردان به مردم بی‌دفاع حمله بردند.
جمعیت در خیابان چهارمردان بیشتر بود و چون منزل آیت‌الله گلپایگانی در آن خیابان است مردم پناه به خانه معظم‌له بردند.
مأمورین با کمال شقاوت و قساوت در تعقیب آنها که بیشتر طلاب و محصلین علوم دینی بودند هجوم به خانه آیت‌الله گلپایگانی بردند و بدون اعتنا به شخصیت آن مرجع عالیقدر و حریم خانه ایشان پس از شکستن در خانه معظم‌له وارد خانه شدند.
نخست چند کپسول گاز اشک‌آوری منفجر کردند و به دنبال آن عده‌ی زیادی از طلاب علوم دینی، افراد مختلف از مسافر و مهاجر را مضروب نمودند.
آن‌گاه مأمورین که تا بن دندان مسلح بودند وارد اندرون خانه آیت‌الله شدند.
در آن جا نیز گاز اشک‌آور شلیک کردند و همه‌چیز خانه و از جمله کتابخانه شخصی آیت‌الله را در هم ریختند، مدیر دفتر آیت‌الله را به سختی کتک زدند و از هیچ‌گونه فحاشی و هتاکی نسبت به روحانیت و مراجع تقلید خودداری نکردند.
چون سقف حیاط منزل به خاطر مراسم سوگواری (ایام فاطمیه) پوشیده بود و منفذی جود نداشت بر اثر گاز اشک‌آور حال بسیاری از مردم به هم خورد.
سعی همه بر این بود که خود را نجات دهند و از تنگنا بگریزند.
به همین جهت جمع کثیری با وضعی رقت‌آور از نقاط مختلف حیاط خانه به خارج فرار کردند.
حضرت آیت‌الله گلپایگانی که شخصاً شاهد این وضع مصیبت‌بار و حمله وحشیانه به خانه خود و مردم مسلمان و بی‌گناه و طلاب علوم دینی بودند دچار حمله قلبی شدند و به بیمارستان منتقل شدند.
رک: نهضت روحانیون ایران، علی دوانی، جلد 7 صص: 140 و 141