اطلاعیه
تاریخ سند: 5 اردیبهشت 1342
اطلاعیه
متن سند:
تاریخ:5 /2 /1342اطلاعیه
قزوین روز 30 /1 /42 حاج سید ابوالحسن رفیعی1 مجتهد ضمن سخنرانی مذهبی خود در مسجد شاه قزوین2 اظهار داشته که دولت تصمیم گرفته طلاب جوان را به خدمت سربازی اعزام نماید3 معلوم می‌شود مقصود اینها این است که مدارس علمیه را از بین ببرند مگر 40 سال قبل قانون مجلس بازیچه بود. پس منظورشان این است که دین را هم از بین ببرند و بایستی ما از مقامات بالا تقاضا نمائیم که شاید از این موضوع صرفنظر نمایند.
در پرونده نظام وظیفه طلاب بایگانی شود.
توضیحات سند:
1. آیت‌الله سیدابوالحسن رفیعى قزوینى، فرزند آقا سید ابراهیم قزوینى طالقانى در سال 1310 ق /1271ﻫ ش(که البته 1312 ق مشهورتر است)در شهرستان قزوین دیده به جهان گشود. دروس مقدماتى را در زادگاهش، در مدرسه صالحیه فرا گرفت. سطح فقه و اصول را نزد حاج ملاعلى طارمى و آیت‌الله ملاعلى اکبر تاکستانى فرا گرفت و در سال 1293 به تهران عزیمت کرد و در محضر استادان بزرگى همچون آیات: حاج شیخ عبدالنبى نورى، حاج میرزا مسیح طالقانى و محمد تنکابنى و شیخ محمدرضا نورى در اصول و فقه و از محضر آقا فاضل تهرانى شمیرانى و آقا میرزامحمود قمى، در منطق و فلسفه و عرفان بهره گرفت. و در محضر آقا میرزا هاشم اشکورى مصباح‌الانس و آقامیرزا ابراهیم زنجانى، علوم ریاضى و آقا حاج شیخ على رشتى، هیئت و اسطرلاب و هندسه را فرا گرفت.آقا سید ابوالحسن در سال 1298 ﻫ ش به زادگاه خویش مراجعت کرد و بعد از توقفی یکساله، مجدداً به تهران بازگشت و به تدریس علوم عقلى و نقلى در مدرسه عبداللّه خان پرداخت. در سال 1300 با تأسیس حوزه علمیه قم و در حالى که به درس اصول و فقه مرحوم آیت‌الله حاج شیخ عبدالکریم حایرى یزدى(ره) حاضر مى‌شد، خود نیز به تدریس پرداخت که پس از چندی، در سال 1304 ، به دستور استاد، محل درس خود را به مسجد بالاسر انتقال داد و در همان روزها، نگارش حواشى منظومه و رسائل را آغاز کرد. از شاگردان وى در قم مى‌توان، آقا سید جلال‌الدین آشتیانى، آقا سیدرضى شیرازى، مرحوم میرزا محمد ثقفى تهرانى و دکترغلامحسین دینانى را نام برد. وى در سال 1308 براى دومین بار به زادگاه خویش مراجعت کرد و حدود سى و دو سال، علاوه بر تدریس و اقامه جماعت در مسجد سلطانى، به حل امور و مرجعیت پرداخت.
آیت‌الله آقاسید ابوالحسن رفیعى قزوینى در سال 1339 به تهران بازگشت و تا پایان عمر خویش در تهران ماندگار شد. ایشان در دی ماه سال 1352 پس از یک دوره بیمارى دارفانى را وداع کرد و در رواق بالاسر حضرت معصومه علیهاالسلام، کنار مرقد مرحوم آیت‌اللّه العظمى حاج شیخ عبدالکریم حایرى به خاک سپرده شد. وى صاحب تألیفاتى همچون : حواشى بر اسفار، حواشى بر منظومه، رساله رجعت، رساله معراج، رساله معاد و غیره مى‌باشد.
2. مسجد شاه ،منظور مسجدالنبی (ص) کنونی است که در مرکز شهر قزوین و در جنب بازار سنتی شهر واقع و هم اکنون محل برگزاری نماز جمعه و اجتماعات مذهبی است. این مسجد، با وسعتی حدود چهارده هزار متر مربع، یکی از بزرگترین مساجد ایران است. ساختمان این بنا مربوط به دوران صفویه می‌باشد و در دوره قاجاریه، به فرمان فتحعلی شاه تجدید بنا شده است. این مسجد یکی از کانون‌های مهم انقلاب اسلامی در قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در قزوین است.
3. اعزام طلاب به خدمت سربازی ازجمله اقدامات رژیم پهلوی بود که هدف از آن ایجاد تغییر فکری در روحانیون و کنترل بیشتر آن ها بود. این اقدام اگرچه با مخالفت گسترده ی علما و روحانیون مواجه شده اما رژیم این سیاست را عملی کرد. حضرت امام (ره) با درایت از طلاب خواست که از این فرصت برای نشر معارف اسلامی استفاده کنند، این اقدام باعث خنثی شدن سیاست‌های رژیم گردید