تاریخ سند: 10 اسفند 1356
متن سند:
به : قم ـ 312 از : زاهدان شماره : 11673 /11/ه صبح روز 8 ماه جاری شیخ احمد ضیافتی کافی با هواپیما از تهران به زاهدان وارد و بلافاصله به طرف ایرانشهر و چابهار حرکت نموده است و ساعت 2030 همان روز جهت ملاقات ناصر مکارم شیرازی1 وارد چابهار گردیده است مراتب جهت استحضار اعلام.گیرنده سازمان قم رضوانی در پرونده 53863 دایره عملیات ـ بهره برداری شود.
11 /12 /36
توضیحات سند:
1ـ آیت الله ناصر مکارم شیرازی فرزند حاج محمد در بهمن 1305 در شیراز دیده به جان گشود.دوران تحصیلی ابتدایی و متوسطه را در شیراز سپری کرد.
پس از شهریور 1320 به مدرسه علمیه آقا باباخان شیراز رفت و دوره مقدمات را خواند و سطح را شروع کرد.
در سال 1324 ش به قم عزیمت کرد و طی اقامت پنج ساله خود در این شهر از محضر آیات عظام بروجردی و حجت کوه کمره ای بهره مند شد.
در سال 1329 ش / 1369 ق برای ادامه تحصیل به نجف رفت و دو نفر از مراجع آنجا به ایشان اجازه اجتهاد دادند، در سال 1370 ق / 1320 ش به قم بازگشت و دوباره به درس آیت الله بروجردی حاضر شد و دروس معقول را نزد علامه طباطبایی خواند و به تدریس سطوح عالیه فقه و اصول در حوزه علمیه قم مشغول شد.
ایشان در دهه 30 شمسی به منظور مقابله با تبلیغات الحادی، با همکاری گروهی از همفکرانش مبادرت به تشکیل جلسات بحث علمی و فلسفی کرد و در آن جلسات کلیه اصول فلسفی مکتب های مادی مطرح شد و در نتیجه همین بحث ها بود که کتاب «فیلسوف نماها» را تألیف کرد که با استقبال جوانان و روشنفکران روبرو گردید و در سال 1333 ش به عنوان بهترین کتاب سال شناخته شد و بزرگترین جایزه علمی به آن تعلق گرفت.
نگارش قریب 50 عنوان کتاب درباره فقه، اقتصاد، فلسفه، کلام و تفسیر از جمله تفسیر نمونه در 27 جلد از جمله اقدامات علمی ایشان است.
آیت الله مکارم شیرازی در سال 1337 ش اقدام به نشر مجله ماهانه «درسهایی از مکتب اسلام» نمود که مورد استقبال فراوان دوستداران علم و معرفت قرار گرفت.
فعالیت و مبارزه سیاسی ایشان با اوج گیری نهضت اسلامی در سال 1342 ش شدت یافت و با ایراد سخنان انتقادی و اعتراض آمیز در مجامع علمی و مذهبی و نیز نگارش مقالات انتقادی از جمله در نشریه مکتب اسلام مورد توجه ساواک قرار گرفت.
بعد از قیام 15 خرداد 1342 دستگیر و بازداشت شد و پس از آن بارها به شهربانی احضار و به ایشان تذکر داده شد به دنبال قیام مردم قم در آذر و دی ماه 1356 ایشان به سه سال اقامت اجباری در چابهار محکوم شد و پس از مدتی محل تبعید وی به مهاباد و سپس مرودشت تغییر کرد.