موضوع : وضعیت روحانیون در زندان اوین
تاریخ سند: 12 آبان 1355
موضوع : وضعیت روحانیون در زندان اوین
متن سند:
از : واحد اطلاعاتی کمیته مشترک ضد خرابکاری به : 312 شماره : 925 /381ـ17 /8 /35 1ـ محمود علائی طالقانی: مشارالیه مخالف انقلاب مسلحانه و معتقد به مبارزه های حزبی بوده و نسبت به مجاهدین خوش بین و مخالف رژیم است 2ـ علی اکبر هاشمی رفسنجانی1 (بهرمان): وی مخالف مارکسیسم و مخالف مجاهدین بوده و معتقد است که دولت باید آزادیهای بیشتری به مردم بدهد.3ـ نورالدین (محی الدین) انواری: نامبرده با مجاهدین و مارکسیسم و همچنین انقلاب مسلحانه مخالف بوده و معتقد است که باید معارف اسلامی بدون جهت گیری در مقابل دولت برای مردم گفته شود.
4ـ حبیب اله عسگراولادی و ابوالفضل حیدری: با مجاهدین و مارکسیست ها شدیدا مخالف هستند و در زندان مشهد هم با مجاهدین درگیری های زیادی داشتند و معتقد به ادامه کار سیاسی نیستند بلکه قصد دارند به دنبال زندگی خود بروند و مثل مسلمانان معمولی در هیئت های مذهبی شرکت کنند.
5ـ محمدمهدی ابراهیم عراقی: یادشده با مارکسیستهای اسلامی و کمونیست ها مخالف بوده و به هیچ وجه در نظر ندارد به فعالیت بپردازد لیکن از نظر عاطفی نسبت به بقایای مجاهدین که می گویند اسلامی خالص هستند خوشبین می باشد.
6ـ عبدالرحیم ربانی شیرازی: ربانی با مارکسیسم و مجاهدین شدیدا مخالف بوده و نسبت به رژیم خوشبین است و معتقد است در شرایط فعلی باید از رژیم حمایت نمود.
نظریه یکشنبه : با توجه به موارد فوق و تایید صداقت شنبه مراتب جهت استحضار به عرض می رسد.
آقای کارآموز : بهره برداری بر روی سابقه ضمیمه شود.
20 /8
توضیحات سند:
1ـ آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی فرزند علی در سال 1313 ه ش در یکی از بخشهای رفسنجان به نام «نوق» در خانواده ای متوسط و کشاورز به دنیا آمد.از پنج سالگی به مکتبخانه رفت و چندین سال در مکتبخانه درس خواند.
در سال 1327 با تصمیم و توصیه خانواده جهت تحصیل علوم دینی روانه قم شد در حوزه علمیه قم به تحصیلات خود ادامه داد و تابستانها در مدرسه علوی تهران به تحصیل علومجدید پرداخت.
دوران مقدمات و سطح را نزد مدرسان حوزه علمیه قم از جمله آیات مشکینی، مجاهد، سلطانی و ...
گذراند و در دوره خارج فقه و اصول از آیت الله منتظری و آیت الله بروجردی استفاده کرد؛ اما بیشترین بهره را از درس حضرت امام خمینی(ره) برد.
هاشمی رفسنجانی در سال 1336 ش با همکاری شهید باهنر و دیگران سازمان انتشاراتی مکتب تشیع را تأسیس کردند.
وی در طی دوران مبارزه پنج بار دستگیر، محاکمه و زندانی شد.
ابتدا در سال 1342 ش به منظور اعزام به خدمت سربازی دستگیر شد.
بعد از دو ماه فرار در سال 1343 دوباره دستگیر شد و مدت چهار ماه بازجویی و شکنجه گردید.
وی متهم به شرکت در ترور منصور بود.
اما در واقع به دلیل نگارش کتاب «کارنامه سیاه استعمار» دستگیر شده بود.
در سال 1346 بار دیگر دستگیر و به سه ماه زندان محکوم گردید.
در سال 1354 به دلیل ایجاد یک خط سالم برای جلوگیری از انحراف افراد سازمان مجاهدین خلق برای چندمین بار گرفتار شد و مدت سه سال در زندان رژیم بود.
وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی سمتها و مسئولیتهای متعددی را به عهده داشت.
ریاست مجلس شورای اسلامی، دو دوره ریاست جمهوری، ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام و عضویت در مجلس خبرگان از جمله این مسئولیتها است.