جناب آقای هیراد ریاست محترم دفتر مخصوص شاهنشاهی
تاریخ سند: 24 فروردین 1339
جناب آقای هیراد ریاست محترم دفتر مخصوص شاهنشاهی
متن سند:
شماره : 395 بانوان ملک تاج علم1 ـ لوئیز قطبی و بانو عادله دیبا2 به سمت دام دونور بندگان علیاحضرت فرح پهلوی ملکه ایران مفتخر می باشند.حسب الامر مبارک علیاحضرت متمنی است مراتب را جهت صدور فرمان مشارالیها از شرفعرض پیشگاه مبارک بندگان اعلیحضرت همایون شاهنشاه بگذرانند.
پیشکار علیاحضرت فرح پهلوی ملکه ایران.
فضل اللّه نبیل آقای معاون دفتر مخصوص شاهنشاهی این تقاضا سابقه دارد.
مراجعه و فعالیت های آنها را تهیه و...
.
.
پاکنویس نماید.
توضیحات سند:
1ـ ملک تاج علم دختر قوام الملک شیرازی، زن امیراسداللّه علم بود.فرح پس از راهیابی به دربار او را به سمت دام دونور خود انتخاب کرد و از دوستان نزدیک همدیگر بودند.
اسداللّه علم درباره ندیمه های فرح پهلوی می گوید: راجع به همراهان سفر مسکو صحبت شد.
تعیین فرمودند، شهبانو می خواهند زن تو را همراه ببرند، عرض کردم چه بهتر، ولی وقتی ظهر منزل آمدم و با خانم علم (ملک تاج) گفت وگو کردم، خودش را به ناخوشی زد و می گوید اگر بروم ناخوش می شوم!...
[شهبانو] بیش از سه ندیمه ندارند.
خانم من، خانم قطبی ـ زن دائی ـ و خانم اسفندیار دیبا ـ زن عمو.
آن دو نفر به علت قوم و خویشی هرچه می خواهند می کنند، چنان که امسال که لندن تشریف می بردند، خانم دیبا به علت اینکه در قصر ویندوز برای او جا نیست، نرفت.
خانم قطبی هم که قهر است که چرا او را به چین نبردن.
زن من هم که خودش را به ناخوشی زده است.
خاطرات علم ـ ج 2 ص 342.
لازم به ذکر است تظاهر زن علم به مریضی و نرفتن به سفر به دلیل مفاسد علم بود زیرا در صورتی که فرح و زن علم در ایران نبودند، شاه و علم با فرا خواندن دوستان دخترشان از خارج به عیاشی و خوشگذرانی می پرداختند.
2ـ ازدواج محمدرضا با فرح دیبا باعث گسیل شدن دیباها به دربار گردید.
ارتشبد سابق حسین فردوست در کتاب خاطراتش در این زمینه می گوید : با راهیابی فرح دیبا به دربار یک باره وضع این خانواده فقیر دگرگون شد.
از سراسر کشور هر چه «دیبا» بود با شجره نامه به کاخ مراجعه کردند و او نیز همه را به عنوان «دیبا» پذیرفت که تعدادی نبودند! در تهران که مهم های آنها بودند و جمعه ها به کاخ دعوت می شدند، 250 نفر رسید (در حالی که ثریا که از خانواده اصیل و سرشناسی بود بیش از 100 نفر دعوت نمی کردند).
ـ خاطرات ارتشبد سابق حسین فردوست.
ظهور و سقوط سلطنت پهلوی ـ جلد اول ص 212 ـ 211