تلگرافات وارده
تاریخ سند: 10 فروردین 1342
تلگرافات وارده
متن سند:
از : تهران به : شیراز1 شماره : 1154 طبق اطلاع واصله دستغیب در مسجدی به اظهارات موهن و تحریک آمیز پرداخته است پس از تبادل نظر با استاندار او را گرفته سپس در اسرع وقت به منطقه مناسبی تبعید نمائید.تصمیم متخذه و اقدامات معموله را فورا گزارش نمائید.
سرلشگر پاکروان2 سرکار افراسیابی فورا پاسخ داده شود.
که موضوع بطور کلی و کامل و جریان وقایع و جزئیات گزارش گردیده مقرر فرمایند در این مورد به گزارش این ساواک توجه مبذول و جریان را بطور اطلاعیه مرقوم نفرمایند که مانند گذشته وضع خاصی بوجود آید.
توضیحات سند:
1 ـ ساواک شیراز در پاسخ به نامه ساواک تهران، تلگرافی به شرح زیر مخابره می نماید : تلگراف.رمز تیمسار ریاست ساواک بازگشت به تلگراف رمز (1154 ـ 10 /1 /42) جریان مشروح طی رمز (155 ـ 9 /1 /42) بعرض رسید مقرر فرمایند در این مورد به گزارش این ساواک توجه ضمنا درباره آقای دستغیب با آقای استاندار تماس حاصل نتیجه اقدامات متعاقبا بعرض خواهد رسید.
175 ـ 11 /1 /42 حریری ر.ک: ضمیمه شماره 2 2 ـ سرلشگر حسن پاکروان در سال 1290 شمسی در تهران متولد شد.
پدرش فتح اللّه پاکروان، از دولتمردان عصر رضا خان بود.
در قضیه قتل عام مسجد گوهرشاد، استانداری خراسان را به عهده داشت.
حسن پاکروان، تحصیلات نظامی خود را در فرانسه به پایان رسانید و در سال 1312 به ایران بازگشت.
مدتها مربی دانشکده افسری بود.
در سالهای 1320 ـ 1322، افسر ستاد ارتش؛ و در سالهای 1323 ـ 1324 فرمانده پادگان بوشهر؛ و در سال 1325 ـ 1327، افسر رکن دوم ستاد ارتش گردید.
سال 1328 ـ 1329 به عنوان وابسته نظامی به پاکستان رفت.
پس از بازگشت، مدتها ریاست رکن دوم ارتش را به عهده داشت.
پس از کودتای 28 مرداد 1332 به عنوان وابسته نظامی راهی هند شد.
با تأسیس ساواک در اسفند 1335، معاونت ساواک و در سال 1339، ریاست ساواک را عهده دار شد.
این ریاست تا سال 1343 دوام یافت و سپس نصیری به عنوان ریاست ساواک تعیین گردید و پاکروان از سال 1345 ـ 1348 سفیر ایران در پاکستان شد.
و سپس تا سال 1352، سفیر ایران در فرانسه بود.
در بازگشت، در کنار فردوست، در بازرسی شاهنشاهی مشغول گردید و در مهر 1356 مشاور و سرپرست امور مالی وزارت دربار شد.
سرلشگر پاکروان پس از پیروزی انقلاب دستگیر و پس از محاکمه، در تاریخ 22 /1 /1358 اعدام گردید.