موضوع : شیخ فضل اللّه محلاتی
تاریخ سند: 28 آبان 1348
موضوع : شیخ فضل اللّه محلاتی
متن سند:
از : 20 ه 3 به : 316 شماره : 16646 /20 ه 3 ساعت 1920 پس از خاتمه نماز مغرب و عشاء شیخ فضل اللّه محلاتی در مسجد امام حسن عسگری به منبر رفت و ضمن بحث درباره بت پرستی اظهار داشت : در زمان حضرت ابراهیم عده ای بت پرستی می کردند و هر کس برای خودش بت خانه ای داشت.این مردم روزی را انتخاب می نمودند و جلو بتها گوسفندان سرخ کرده و میوه ها که به قول خودشان تبرک شده بود استفاده می نمودند.
در یکی از این روزها حضرت ابراهیم خلیل اللّه از شهر بیرون نرفت و پس از اینکه عموم از شهر خارج شدند حضرت ابراهیم تبری بدست گرفت و تمام بتها را شکست و بعدا تبر را به گردن بت بزرگ آویزان نمود و وقتی که مردم برگشتند کلیه بتها را شکسته یافتند و گفتند برویم سراغ آن جوان که به خداهای ما بد می گفت.
حضرت ابراهیم را آوردند و پرسیدند چرا خداهای ما را اینطوری کردی؟ گفت : از بت بزرگ بپرسید که چرا از خداهای شما نگهداری نکرده و در این موقع حضرت ابراهیم از اجتماع مردم استفاده نمود و گفت ای مردم دست از بت پرستی بردارید و جز خدای یگانه به دیگری ستایش ننمائید و دست از بت پرستی و انسان پرستی بکشید.
چرا از حقیقت منحرف شدید؟ شیخ فضل اللّه محلاتی اضافه نمود : نمرود هم ادعای خدائی می کرد ولی یک پشه نا قابل در بینی او رفت و از خدائی خلع شد.
بنابراین ای مردم دست از بت پرستی بردارید و به جز خدا پناه به کسی نبرید.
چندی پیش در روزنامه خواندم که در شیراز دختر و پسر کشتی کج می گیرند، ما که کشتی راستش را هم بلد نیستیم لذا می خواستم موضوعی را عنوان کنم برای اینکه اسباب دردسر نشود صرفنظر کردم.
شیخ فضل اللّه گفت : شخصی به من اظهار داشت آقا چرا در عصر فضا از این حرفها می زنی، چکار به این کارها داری؟ گفتم : من حرفی نزده ام، یک مشت دختر و پسر قاطی هم شده اند و معلوم نیست عواقب آن چیست.
از خدا بترسید و بخواهید که به صراط مستقیم راهنمائی شویم.
آخر بابا در عصر فضا چه کسی مغز انسان را بکار انداخته تا فضا را تسخیر نماید؟ شما از مسئله بت پرستی برو براه خدا و جز خدا به کس دیگری کاری نداشته باش و در جلسات آینده در این باره بیشتر صحبت خواهم کرد.
جلسه در ساعت 2100 به پایان رسید.
نظریه منبع : نظری ندارد نظریه رهبر عملیات : به گزارش منبع می توان اعتماد نمود.
صحنه آقای صالحی بهره برداری و دستور مراقبت داده شود.
10 /9