موضوع : جلسه منزل جمال امامى
تاریخ سند: 30 آذر 1342
موضوع : جلسه منزل جمال امامى
متن سند:
شماره : اداره دوم عملیات 593 /322 تاریخ : 30 /9 /42موضوع : جلسه منزل جمال امامى
قبل از ظهر روز گذشته جلسه منزل جمال امامى سناتور و سفیر سابق دایر بوده و عده‌اى در حدود 15 نفر و از جمله نورالدین امامى1 نایب رئیس سابق مجلس شوراى ملى ـ اسمعیل امامى ـ دکتر مجتهدى2 ـ نعمت‌اللّه قدیرى و معززى کارمند وزارت کار و زکى ترکه در آن شرکت کرده‌اند.
در این جلسه جمال امامى از یکى از حضار که کارمند وزارت کشور بوده سئوال کرده از اوضاع چه خبر و شخص مزبور پاسخ داده معززى خبرها را بهتر مى‌داند و معززى گفته عده‌اى از علماى تبریز3 و چند نفر دیگر را بازداشت کرده‌اند و نورالدین ضمن تأیید این مطلب اظهار داشته که آنها را به تهران آورده‌اند. یکى از حضار گفته مثل اینکه فعالیت حزب ایران نوین موقوف گردیده و گفته مى‌شود که آقاى نخعى4 وزیر دربار هم در نظر دارد حزبى تأسیس نماید و جمال امامى جواب داده این مطلب صحت ندارد و حزب ایران نوین فعالیت خودش را ادامه خواهد داد.1 /10
1 /10 بخش 322
کمیته احزاب 2 /10
در پرونده حزب ایران نوین بایگانى شود. 2 /10 /42
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1ـ نورالدین امامى نماینده دوره‌هاى 15، 16، 18 و 19 خوى، ماکو و سلماس به سال 1287 ش متولد شد. او که در کسوت روحانیت بود وارد-مسائل سیاسى شد. در 1306 در تشکیلات وزارت دادگسترى مشغول به کار شد و پس از 36 سال در پست ناظر دولت در بانک مرکزى بازنشسته شد. او نایب رئیس مجلس شانزدهم نیز بود. گویا در مجلس سنا هم عضویت داشته است. (پارلمان ایران، ص 43 ؛ روزنامه کیهان، شماره 6922، 1345ش)
2ـ محمدعلى مجتهدى گیلانى در سال 1287 به دنیا آمد. ایشان استاد دانشگاه تهران، رئیس دانشگاه شیراز، رئیس دبیرستان البرز، رئیس دانشکده پلى‌تکنیک، ریاست تولیت دانشگاه شریف و رئیس دانشگاه ملى و از اعضاء تشکیلات فراماسونرى بوده است. در سالهاى قبل از 1332 دبیرستان البرز به سرپرستى مشارالیه مرکز تجمع و فعالیت توده‌اى‌ها بوده و یاد شده با کمک شخصى حزب «راه» را که شعبه‌اى از حزب منحله توده بوده در دبیرستان مذکور تشکیل داده است. وى در سال 1334 به اتهام عضویت در سازمان جوانان حزب منحله توده دستگیر و پس از در اختیار گذاردن اطلاعات حزب و ابراز تنفر و انزجار به قید تعهد و التزام آزاد مى‌گردد. ساواک منحله در سال 50 با شرکت وى در جشنهاى شاهى و در سال 56 با ادامه خدمتش در مشاغل حساس وزارت آموزش و پرورش از لحاظ امنیتى موافقت نموده است .برابر سوابق موجود نامبرده دکترای علوم ریاضی از فرانسه و عضو کمیسیون بررسی پیشنهادات مدال و نشان ، عضو سازمان پ‍ژوهشی و موسازی آموزش و عضو تشکیلات فراماسونری بوده (در سال 53 به عضویت لژ کاوه در آمده ) و با فرمان شاه مخلوع به عضویت شورای عالی فرهنگ ، شورای مرکزی دانشگاهها ، هیات امنای دانشگاه گیلان ، شورای عالی آموزش کشور منصوب گردیده است .(پرونده انفرادی محمد علی مجتهدی گیلانی در ساواک)
3ـ به دنبال مبارزات گسترده روحانیون تبریز علیه رژیم پهلوى، مقامات امنیتى در 13 /9 /1342 عده‌اى از علماى آنجا را دستگیر ساخته و به پادگان زرهى انتقال دادند. حاج سید احمد خسروشاهى، حاج سید محمدعلى قاضى طباطبایى و حاج سید مهدى زواره‌اى و حاج میرزا حسن ناصرزاده و حاج میرزا محمدحسین انزابى بازداشت شدگان مذکور بودند که در پى این عمل مردم تبریز دست به اعتصاب و تعطیل مغازه‌ها زدند که در نتیجه‌آن عده‌اى دیگر از مردم و علماى تبریز بازداشت شدند. حاج شیخ عیسى اهرى، حاج شیخ محمد حسن بکایى، حاج میرزا محمود وحدت، حاج-سیدجواد هشترودى، حاج میرزا محمد جلیلى اسنقى، حاج میرزا عبدالرحمن واثقى بخشایشى و میرزا حمید بنابى افرادى بودند که به همراه علماى مذکور بازداشت و مدتها در زندان قزل‌قلعه و زندان خصوصى سلطنت‌آباد در بازداشت به سر مى‌بردند. (مفاخر آذربایجان، جلد 1، ص 375 و 376)
4ـ حسین قدس نخعى وزیر دربار شاهنشاهى پهلوى به سال 1290 ش در تهران متولد شد. پس از پایان تحصیلات فعالیت خود را در رشته‌هاى سیاسى و ادبى و روزنامه نگارى شروع کرده مدتى مدیر مجله ماهانه «نداى قدس» بود. کارهاى دولتى را از وزارت امور خارجه آغاز کرد. در 1934 م به سمت رایزن سفارت شاهنشاهى در آمریکا منصوب شد سپس با عنوان رایزن سفارت ایران در انگلستان راهى آنجا شد. مشاغل دیگر او عبارتند از : مدیر کل وزارت امور خارجه 1950 م، معاون وزارت امور خارجه، کفیل وزارت امور خارجه، سفیر کبیر ایران در انگلستان، سفیرکبیر ایران در آمریکا، وزیر امور خارجه در کابینه‌هاى علاء، شریف امامى و امینى، سفارت کبراى شاهنشاهى در بغداد را دو مرتبه و سفارت کبراى شاهنشاهى در توکیو و واشنگتن را نیز عهده‌دار بود. وى مدتى سفیر شاهنشاهى ایران در دربار واتیکان نیز بود. وى آثار نظم و نثر متعددى از خود به چاپ-رسانده است. سرانجام در هفتم شهریور 1356 ش درگذشت. (روزنامه اطلاعات، شماره 15400، 1356 ش ؛ چهره‌هاى آشنا، 1344 ش، ص 447 و 448)
لازم به ذکر است که در منابع سخنى در مورد حزبى که او قصد داشته تأسیس کند نیامده است.