تاریخ سند: 19 دی 1345
متن سند:
از : 20 ه 3 به : 316 شماره : 25149 /20 ه 3 پیرو : 25090 /20 ه3 ـ 17 /10 /45 اشخاص شناخته شده که در تاریخ 13 /10 /45 در موقع تشییع جنازه خندق آبادی1 درباره خمینی شعار داده اند عبارتند از : 1ـ سید یوسف ابوالقاسمی شغل کله پز ـ آدرس سرآسیاب فرمان فرما خیابان قصرالدشت.2ـ حسین حاج مهدی ساکن سلسبیل کوچه اعتبارزاده کوچه بیرقی پلاک 84.
3ـ روح اللّه دانائی شغل مداح ساکن خیابان خوش کوچه حاجی نیلی شماره 9.
4ـ محسن حاجی مهدی ضمنا نامبردگان فوق روزهای جمعه وسیله آقای کافی به ملاقات آقایان مهندس بازرگان.
2 شیخ انواری3 و طالقانی4 می روند.
نظریه رهبر عملیات ـ منبع فوق الذکر تحت آزمایش است و بدین جهت اظهارنظر صریح درباره گزارشات وی فعلاً مقدر نیست.
رونوشت برابر اصل است.
ه
توضیحات سند:
1ـ حاج شیخ محمد حسین خندق آبادی سومین فرزند حاج محمد خندق آبادی، از وعاظ نامور تهران، متولد 1338 ه ق در تهران.وی پس از طی مدارج تحصیلی در حوزه علمیه قم به تهران مراجعت و در سنگر تبلیغ به فعالیت مشغول شد و بارها مورد تعقیب و اذیت ساواک قرار گرفته و بازداشت گردید.
وی یک بار مبتلا به سکته مغزی می شود و اطباء او را از منبر منع می کنند و او نمی پذیرد و می گوید آرزو دارم در سنگر نوکری امام حسین(ع) جان دهم و بالاخره نیز چنین شد وی در شب 21 ماه رمضان سال 1386 ه ق شب شهادت مولای متقیان هنگام قرآن به سر گرفتن در مسجد خندق آباد با اولین جمله مراسم احیاء (بکَ یا اللّه ) سکته کرد و از منبر به زیر افتاد و جان به جان آفرین تسلیم نمود.
2ـ مهندس مهدی بازرگان در سال 1286 ه ش در تبریز به دنیا آمد.
پس از پایان تحصیلات متوسطه، جزو دانشجویان اعزامی به فرانسه رفت.
پس از بازگشت در سلک استادان دانشگاه تهران به اشتغال پرداخت و تا ریاست دانشگاه پیش رفت.
در اولین سال از دهه چهل به همراه دکتر یداللّه سحابی نهضت آزادی ایران را پایه گذاری کرد.
تلاشهای سیاسی این حزب با فرازونشیبهای فراوانی همراه بوده است.
بازرگان پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357 براساس عهدی که در فرانسه مبنی بر پذیرش اصول انقلاب داده بود به فرمان امام به نخست وزیری دولت موقت منصوب شد.
اما دولت وی به دلیل گرایشهای سیاسی خاص از اهداف انقلاب و خط مشی رهبری انقلاب به مرور فاصله گرفت و اختلاف مبانی فکری خود را با اصول انقلاب آشکار ساخت و زمینه را برای بازگشت مجدد آمریکاییها مهیا کرد.
بروز این گرایش منجر به اشغال سفارت آمریکا توسط دانشجویان پیرو خط امام شد که دولت موقت را مجبور به استعفاء کرد.
بازرگان در دی ماه 1373 درگذشت.
3ـ آیت الله محمدباقر محی الدین انواری در سال 1305 ه.
ش در همدان به دنیا آمد.
پس از تحصیلات دوره ابتدایی، آموزش علوم دینی را پی گرفت.
در سال 1341 همراه با شهید آیت الله مرتضی مطهری و شهید آیت الله دکتر محمد بهشتی هسته روحانی هیئت های مؤتلفه اسلامی را تشکیل داد.
پس از اعدام انقلابی حسنعلی منصور دستگیر و به 15 سال زندان محکوم گردید.
آیت الله انواری پس از پیروزی انقلاب اسلامی از طرف امام(ره) به عنوان نماینده ایشان در شهربانی منصوب گردید.
وی در دوره اول مجلس شورای اسلامی از سوی مردم رزن به مجلس شورای اسلامی راه یافت.
هم چنین نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان بود و مسئولیت نمایندگی حضرت امام در کمیته اصناف را نیز بر عهده داشت.
آیت الله انواری از اعضای شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز می باشد.
4ـ آیت الله سیدمحمود علایی طالقانی معروف به طالقانی، سال 1289 ش / 1239 ق در روستای گلیرد از توابع طالقان به دنیا آمد.
پدر ایشان آیت الله سید ابوالحسن طالقانی از شاگردان میرزای شیرازی و از دوستان نزدیک شهید مدرس بود.
سید محمود تا ده سالگی در زادگاهش خواندن و نوشتن و مقدمات معارف دینی را فرا گرفت.
در 1299 ش برای ادامه تحصیل به قم رفت و در مدارس رضویه و فیضیه دوره های سطح و خارج فقه و اصول را با موفقیت به پایان رساند.
در سال 1317 ش پس از نائل شدن به درجه اجتهاد به تهران مهاجرت کرد و در مدرسه سپهسالار (عالی شهید مطهری) به تدریس پرداخت.
سال بعد به اتهام توهین به مقامات رژیم و نداشتن جواز عمامه بازداشت گردید.
وی در طول دوران زندان به جوانان آموزش و تفسیر قرآن آموخت.
در سال 1321 کانون اسلامی مخفی را با شرکت استادان و دانشجویان مسلمان به هدف نشر و اشاعه معارف قرآنی تشکیل داد.
در سال 1323 امامت مسجد روستای شهرک در مرکز بخش طالقان را به عهده گرفت.
در سال 1327 امامت مسجد هدایت که کانون تجمع روشنفکران و تحصیلکرده های مسلمان بود را عهده دار گردید.
در ماجرای نهضت ملی نفت از این نهضت حمایت کرد و پس از کودتای 28 مرداد مدتی به زندان افتاد.
آیت الله طالقانی در تأسیس نهضت مقاومت ملی و نهضت آزادی ایران نقش فعالی داشت.
در بهمن 1341 و در آستانه رفراندوم دستگیر و زندانی شد.
در سال 1342 و در اوج نهضت اسلامی به رهبری حضرت امام دستگیر و برای مدت ده سال محکوم به زندان شد.
در سال 1346 عفو و آزاد شد.
اما در 1350 دوباره بازداشت گردید و برای مدت سه سال به زابل و بافت تبعید گردید.
در سال 1354 به جرم مبارزات اسلامی و به اتهام اقدام علیه امنیت کشور دستگیر و محکوم به ده سال حبس شد و تا آبانماه 1357 در زندان بود.
آیت الله طالقانی هدایت و رهبری راهپیمایی تاسوعا و عاشورای 57 را عهده دار بود.
ایشان سرانجام در 19 شهریور 1358 دارفانی را وداع کرد.
آثار زیادی از وی به ویژه درباره تفسیر و معارف قرآنی برجای مانده است