موضوع : دکتر محمد سیاسی
تاریخ سند: 8 مهر 1357
موضوع : دکتر محمد سیاسی
متن سند:
به : 311 از : 10 ه 1 شماره : 10772 /10 ه 1 ساعت 1700 در منزل دکتر محمد سیاسی طبق قرار قبلی به بحث و گفتگو پیرامون اوضاع کنونی کشور پرداخته شد.دکتر سیاسی اظهار داشت باید اول از همه سعی کرد از طریق مجلس و انتخابات شروع به مبارزه با دولت کرد و افرادی را به مجلس فرستاد که قانون اساسی را قبول داشته باشند و وقتی این افراد توانستند اکثریت را بدست بیاورند و از طرفی نیروهای خارجی نیز به ما کمک می کنند و دولت را وادار به عقب نشینی می کنند در نهایت باعث می شود که اعلیحضرت مانند ملکه انگلستان فقط یک مقام تشریفاتی داشته باشد و دولت و مجلس مسئول باشند و باید جوانان متوجه باشند در موقعی که دولت یک مقدار آزادی داده از این موضوع استفاده کرده و در همین چهارچوب فعالیت کنند تا امتیازات بیشتر قائل شوند و اجازه ندهند که افراد دیگر خصوصا مذهبی های افراطی و کمونیستها رخنه کنند.
اگر مملکت ما به آن حد رسید که امور را دولت و مجلس رهبری کنند بعدا خود مردم تصمیم می گیرند که آیا می توانند کمونیست باشند یا سرمایه دار و یا حکومت اسلامی را قبول کنند یا خیر.
چند روز پیش دکتر سنجابی1 از تهران تلفنی تماس گرفت و مسئولیت جبهه ملی اصفهان را به عهده من گذاشت البته کمی شک دارم و هنوز تصمیم نگرفته ام.
نظریه شنبه : دکتر محمد سیاسی به رهبران جبهه ملی اعتماد صددرصد ندارد.
نظریه یکشنبه : فعالیت دکتر محمد سیاسی تاکنون تماس گرفتن با افراد سابقه دار جبهه ملی و حزب منحله توده بوده است و مراقبت ادامه دارد.
نظریه چهارشنبه : نظریه یکشنبه مورد تایید است.
تکاپو نظریه جمعه : نظریه چهارشنبه مورد تأیید است.
پژواک نظریه 10 ه : به امنیت داخلی دستور داده شد تماسهای دکتر محمد سیاسی را شناسایی و مراقبت از وی را ادامه داده و نتیجه را گزارش نمایند.
در پرونده دکتر محمد سیاسی بایگانی شود.
شرف الدین 13 /7 /57
توضیحات سند:
1ـ دکتر سنجابی در سال 1238 ه ش در ایل سنجابی، اطراف کرمانشاه بدنیا آمد.تحصیلات ابتدایی، متوسطه و عالی را در قصر شیرین، کرمانشاه و تهران گذراند.
در سال 1307 جزو گروه محصلین به فرانسه رفت ودکترای حقوق را در پاریس گرفت.
وی در سال 1322 به ریاست دانشکده حقوق دانشگاه تهران رسید.
در همین دهه بیست به عضویت حزب ایران درآمد و یکی از افراد مؤثر در تأسیس جبهه ملی در سال 1328 بود.
دکتر سنجابی در سال 1330 وزیر فرهنگ دولت دکتر مصدق بود و در همان زمان قاضی اختصاصی ایران در دادگاه لاهه.
پس از انحلال جبهه ملّی دوم، سیاست صبر و انتظاری که این جبهه در پیش گرفت، به دکتر سنجابی نسبت داده می شود.
او به همراه دکتر شاپور بختیار و داریوش فروهر در سال 1356 نامه ای سرگشاده برای محمد رضا پهلوی نوشتند و در آن خواستار اجرای قانون اساسی شدند.
دکتر سنجابی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی در پاریس با حضرت امام خمینی (ره) دیدار کرد.
پس از پیروزی انقلاب وزیر خارجه دولت موقت در کابینه مهندس مهدی بازرگان شد و خیلی زود استعفا داد.
وی در این زمان به بازسازی جبهه ملّی اقدام کرد، اما پس از مخالفتش با لایحه قصاص و صدور حکم ارتداد جبهه ملّی از طرف حضرت امام خمینی (ره) به خارج از کشور گریخت.
وی در 90 سالگی در امریکا درگذشت.