موضوع : دانشگاه
تاریخ سند: 18 خرداد 1342
موضوع : دانشگاه
متن سند:
شماره : 858/ بخش 312 در ساعت 0900 دانشکده ادبیات دانشجویان با حضور دکتر بینا ـ دکتر سپهبدی1 ـ دکتر شیبانی ـ دکتر خطیبی2 مشغول انجام امتحانات شفاهی هستند.دانشکده فنی و حقوق تعطیل شده و دانشجویان خارج شدند و در حال حاضر عده ای در حدود 70 نفر جلوی دانشکده دندانپزشکی مشغول دادن شعار هستند (شاه خائن نمی خواهیم) و این عده به دانشکده دندانپزشکی وارد شده و آنجا را نیز تعطیل کردند.
در پرونده تظاهرات 15 خرداد بایگانی شود.
شهابی تعداد نسخه : 5 نسخه گیرندگان : سه نسخه در بخش 312 ـ اداره سوم ـ اداره دوم.
توضیحات سند:
1ـ دکتر عیسی سپهبدی متولد 1290 ه ش استاد زبان فرانسه در دانشگاه تهران، وابسته محلی سفارت فرانسه در تهران، از اعضای موسس «حزب سوسیالیست ایران» در سال 1328 به همراه سردار فاخر حکمت، دکتر خان بابا بیانی، مهندس محسن فروغی و دکتر جلال عبده، از محرمان اسرار دکتر بقائی و همکار او در حزب زحمتکشان ایران، نویسنده روزنامه شاهد و همراه بقائی در سفر دکتر مصدق به سازمان ملل و دیوان داوری لاهه بوده است.2ـ حسین خطیبی نوری فرزند محمدعلی در سال 1294 ه ش به دنیا آمد.
دوره ابتدائی را در دبستان ثریا و متوسطه را در دبیرستان دارالفنون به پایان برد و سپس به دانشسرای عالی راه یافت و در سال 1316 لیسانس گرفت و پس از آن به دانشگاه تهران رفت و دکترای ادبیات گرفت.
وی از سال 1316 به خدمت دولت در آمد و در مشاغل زیر فعالیت کرد: الف : دبیری دبیرستان های تهران.
ب : عضویت در دفتر مؤسسه وعظ و خطابه دانشکده معقول و منقول ج : ریاست کتابخانه دانشکده حقوق د : عضویت در هیأت مدیره چاپخانه دانشگاه تهران ه : دانشیار و استاد دانشکده ادبیات.
و : مدیرعامل شیر و خورشید.
ز : نماینده مجلس شورای ملی مشارالیه علاوه بر مشاغل فوق، به عنوان : عضویت هیئت امنای دانشگاه پهلوی، شورای عالی فرهنگ و هنر، شورای عالی حفاظت آثار باستانی، شورای مرکزی دانشگاهها، شورای عالی خانه های فرهنگ روستایی، جمعیت مبارزه با سرطان و شورای عالی کار و خدمات اجتماعی، در خدمت محمدرضا پهلوی بود.
حسین خطیبی که قبل از سال 1325، با شماره عضویت 9 در قسمت قضائی «شورای متحده کارگران»، وابسته به حزب توده برای مدتی فعالیت داشت و از سال 1321 تا سال 1324 عضو هیئت تحریریه روزنامه کیهان بود، در سال 1332 در حکومت مصدق مدتی بازداشت شد که اتهام وی شرکت در قتل افشارطوس عنوان گردیده است.
وی که در سال 1332 رئیس کل دفتر نخست وزیر بود، در جائی عنوان کرد که به اتهام جاسوسی برای انگلیس، از حزب توده اخراج شده است و از همکاری مستقیم خود در مسائل امنیتی با پاکروان، علوی کیا، سپهبد بختیار و...
سخن گفت که این همکاری قبل از سال 1332 و با اطلاع مظفر بقائی بوده است.
حسین خطیبی در گزارشی مربوط به سال 1342، چنین معرفی شده است : «نامبرده به همراه نعمت اللّه کلان و سرتیپ تقی علوی کیا یک باند زدوبند تشکیل داده و با رشوه گیری از افراد با انواع کلک و حیله دنبال حل غیر قانونی مشکل آنها بوده و شایع بوده که در کار قاچاق مواد مخدر هم دست داشته است.
نامبرده از طریق همسرش ـ [که کارمند وزارت خارجه بوده] با کارمندان ادارات و افسران ارتش طرح دوستی می ریزد تا بدین وسیله به اهداف خود برسد.
نامبرده به دروغ خود را معاون سازمان امنیت معرفی و دیگران را در صورت عدم موافقت با خواسته های خود تهدید به زندان می کند.
» حسین خطیبی که به نمایندگی مجلس شورای ملی منصوب شده بود وعضو هیأت رئیسه مجلس و در صورت نبودن رئیس مجلس اداره مجلس را به عهده می گرفت و عضو اصلی شورای مرکزی حزب ایران نوین بود، به اتفاق محسن خواجه نوری (لیدر فراکسیون حزب ایران نوین) و رامبد (لیدر فراکسیون حزب مردم) مأمور اقدام در مورد دستور محمدرضا پهلوی، مبنی بر عضویت اجباری نمایندگان مجلس، در دو حزب مذکور شد و در سال 1346 که ریاست اولین کنگره حزب ایران نوین را برعهده داشت، عضو کمیسیون تهیه لوحه تاجگذاری نیز بود.
حسین خطیبی که تا سال 1346 مدت 20 سال مدیر عامل شیروخورشید و مدیر عامل شرکت مقاطعه کاری فرانکلین بود در این سال، چنین مورد ارزیابی ساواک قرار گرفت : «عصبانی، عجول، به خاطر فعالیت هایش در شیروخورشید مورد توجه است، اهل زدوبند، متظاهر به نیکوکاری، سیگار می کشد گاهی هم تریاک، مشروب هم مصرف می کند.
» و در جای دیگر معایب او به شرح زیر عنوان گردید : «نادرست و بی حقیقت، صحت عمل و درستی ندارد، به زن و پول و مقام و قدرت خیلی زیاد علاقمند است.
» مشارالیه که عضو تشکیلات فراماسونری ـ لژ دانش بود، با اکثر سفارتخانه های کشورهای خارجی، مخصوصا اروپایی رابطه داشت و در سال 1353 به پیشنهاد وزیر فرهنگ، از طرف محمدرضا شاه! به عضویت هیأت امنای بنیاد مولوی و مرکز تحقیقات عرفانی منصوب شد و همچنین عضویت هیأت امنای دانشگاه بلوچستان و مجتمع آموزشی پزشکی را دارا شد.
خطیبی که به عضویت حزب رستاخیز درآمده بود، از طرف فرح پهلوی به عضویت هیأت مؤسس انجمن ملی روابط فرهنگی و سپس هیأت رئیسه آن نیز درآمد.
او که چندین نشان از رژیم شاه گرفته بود و همچنین از کشور اردن، نشان کوکب و از کشور افغانستان و پاکستان، نشان ستاره را داشت، کتابهایی نیز درباره دوره و تاریخ نثر فارسی تألیف کرد و با بعضی جراید نیز همکاری داشت.
او بعد از انقلاب بازداشت و به 6 سال حبس تأدیبی محکوم و پس از مدت کوتاهی آزاد شد و در سال 1380 درگذشت.