رونوشت اعلامیه
تاریخ سند: 17 آبان 1343
رونوشت اعلامیه
متن سند:
شماره: 5339 [تاریخ:] 17 /8 /1343رونوشت اعلامیه
شیراز . شب 14 /8 /43 شیخ بهاءالدین محلاتی. سیدعبدالحسین دستغیب1. حاج سیدمحمد باقر [حاج]عالم2. سیدحسینی و چند نفر از امامان جماعت جهت ادای فریضه در مسجد حاضر نشده و از ساعت 0900 روز 14 /8 /43 شیخ حسین بلاغت. جلال‌الدین آیت‌اله‌زاده3. سیداحمد ارسنجانی. سیدحسین علوی. حاج سیدمحمد باقر عالم4. مجدالدین محلاتی5. سیدمحمد امام6. سیدحسین ساجدی7و عده‌ای از طلاب مدرسه منصوریه8 و چند نفر از کسبه بازار بدون هیچ‌گونه تظاهر در منزل شیخ بهاءالدین محلاتی اجتماع نموده و سپس متفرق شده‌اند.
از ساعت 1630 روز 14 /8 /43 مجدداً شیخ بلاغت. جلال‌الدین آیت‌اله‌زاده. سیداحمد ارسنجانی. سیدمحمدباقر حاج عالم. سیدمجدالدین محلاتی. سیدحسن مولد. ناصر مکارم. سیدحسین و سیدمحمود علوی9. سیدمحمد امام. شیخ سهراب شفیعی. سید[ناخوانا] حسین . شیخ حائری. سیداعلم‌الهدی. شیخ اشرف‌الکتاب و عده‌ای دیگر از طلاب مدرسه خان10 به منظور تعیین تکلیف نسبت به رفتن به مساجد جهت نماز و بحث درباره تبعید آیت‌اله خمینی در منزل سیدبهاءالدین محلاتی اجتماع و ساعت 1800 بدون تظاهر متفرق و سرعت 0800 روز بعد نیز در همان منزل جمع شده‌اند.
رونوشت برابر اصل است.
اصل در پرونده محلاتی م - ح - 659 بایگانی است. این نسخه در پرونده مکارم بایگانی شود. 5 /9
توضیحات سند:
1. شهید آیت‌الله سیدعبدالحسین دستغیب، فرزند سیدمحمدتقى در شب عاشوراى 1292 ﻫ ش در شهر شیراز متولد شد. خاندان دستغیب از خاندان‌هاى اصیل و شریف استان فارس و شیراز است که سابقه‌اى 700 ـ 800 ساله دارد و با 33 واسطه به حضرت امام سجّاد (علیه الصّلوه و السّلام) مى‌رسد. پس از خواندن دروس مقدماتى و سطح، امامت جماعت مسجد باقرخان را عهده‌دار گردید و در سال 1314 به منظور ادامه تحصیلات راهى نجف اشرف شد. در آنجا از محضر اساتیدى چون آیات عظام شیخ کاظم شیرازى، سیدابوالحسن موسوى اصفهانى، سیدمیرزا آقا اصطهباناتى و میرزا على آقا قاضى طباطبایى کسب فیض نمود و در سن 24 سالگى به درجه اجتهاد رسید. به اهل بیت عصمت و طهارت(علیهم‌السّلام) ارادت داشت و غالبا به ریاضت‌هاى شرعى و مجاهدات مى‌پرداخت. از وى که در تمام عمر، داراى نفسى مطمئن بود، کرامات زیادى نقل شده است. شهید بزرگوار آیت‌اللّه دستغیب، در میان مردم و با آنها زندگى مى‌کرد و این امر را سعادتى انکارناپذیر مى‌دانست. وى بسیار ساده مى‌زیست و تجمّلات در زندگیش راه نداشت. مبارزات سیاسى شهید از هنگامى شروع شد که اساس دین را با روى کار آمدن رضاخان در خطر دید. بنابراین در منابر و سخنرانیها مردم را از توطئه آگاه مى‌نمود؛ بویژه در مورد کشف حجاب. در اواخر سال 1341 که با طرح لایحه انجمن‌هاى ایالتى و ولایتى، زمزمه مخالفت از قم به رهبرى امام امّت برخاست و نخستین اعلامیه رهبر عظیم‌الشأن انقلاب اسلامى از قم به دست شهید دستغیب رسید، صریحا اعلام نمود: «کلاّ و دربست در اختیار اسلام هستم.» وى با اظهار این جمله که «من اطاع الخمینى فقد اطاع‌الله»، پیروى از دستورات حضرت امام را اطاعت از خداوند سبحان مى‌دانست. شهید دستغیب که پیوسته بر دامنه مبارزاتش مى‌افزود، پس از دستگیرى حضرت امام در 15 خرداد 1342، دستگیر و مستقیما روانه زندان عشرت‌آباد گردید. در سال 1343 نیز یک‌بار دیگر مزدوران رژیم مانند سال 1342نیمه شب به منزل ایشان ریختند و باز مستقیما او را به تهران و زندان قزل قلعه منتقل کردند که پس از آزادى، مدّت سه روز میهمان حضرت امام خمینى (ره) بود. این شخصیت بزرگوار در حرکت دادن به مبارزات مردم مسلمان فارس علیه رژیم مزدور شاه نقش بسیار مهّم و مؤثرى داشت. افشاگریهاى بى‌پرواى او در مورد جشن هنر فسادانگیز شیراز، حرکت‌هاى اسلامى مردم فارس را عمق بیشترى مى‌بخشید و سخنرانیها و حضورش در تظاهرات و راهپیمایى‌ها و مبارزات امت مسلمان منطقه، پشتوانه محکمى براى مردم ستمدیده بود. در واقعه دى ماه 1356، در برابر مقاله توهین‌آمیزى که نسبت به حضرت امام در روزنامه اطلاعات به چاپ رسیده بود، به شدّت به موضعگیرى پرداخت و گفت: «.... خمینى مرجع تقلید چند میلیون شیعه مى‌باشد و چون روزنامه اطلاعات به وى تهمت‌هایى زده طبق قانون، عاملین این امر بایستى تحت تعقیب قرار گرفته و از یک تا سه سال زندانى شوند.» در همان سال ایشان مدّتى در منزل خود در محاصره ساواک به سر برد. با شروع حکومت نظامى و پس از حادثه خونین 17 شهریور 1357، مأمورین شبانه به منزل ایشان رفته و او را در حال بیمارى و تب بازداشت، ابتدا به کمیته شهربانى و پس از آن به زندان اعزام کردند. شهید آیت‌الله دستغیب پس از پیروزى انقلاب شکوهمند اسلامى، به نمایندگى مردم فارس در مجلس خبرگان برگزیده و از سوى حضرت امام به امامت جمعه شیراز منصوب شد. با شروع جنگ تحمیلى، او با بیانات بسیار رسا جوانها را تشویق به شرکت در جبهه‌ها مى‌کرد و در بسیج نیروهاى خالص به جبهه و تأمین امکانات و تدارکات براى رزمندگان تلاش مستمر و پیگیر داشت. سرانجام عمر پربرکت این شهید سعید به پایان رسید و در روز جمعه 20 آذرماه سال 1360 به دست گروهک منافقین در راه نماز جمعه به شهادت رسید. شهید دستغیب داراى تألیفات فراوانى است که بعضا چند بار تجدید چاپ شده است. از جمله کتاب‌هاى قلب سلیم، گناهان کبیره در دو جلد، معاد، تفسیر سوره حمد، توحید، امامت، معراج و...ر.ک: یاران امام به روایت اسناد ساواک، شهید آیت‌الله سیدعبدالحسین دستغیب، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1378
2. آیت‌الله سیدمحمدباقر آیت‌اللهى، معروف به حاج عالم، فرزند میرعبدالباقى در سال 1281 ﻫ ش در لار دیده به جهان گشود. وى در طول دوران تحصیل به شهرهاى شیراز، نجف اشرف، اصفهان، قم و مشهد عزیمت کرد و با کسب فیض از محضر آیات عظام آقا سیدابوالحسن اصفهانى، سیّدضیاءالدین عراقى، شیخ محمد خراسانى، حائرى یزدى، سیدحسین قمى و ... به درجه اجتهاد رسید. سپس به ترویج دین، انجام خدمات و اقامه جماعت در مسجد آقا احمد شیراز پرداخت. ایشان باوجود کهولت سن در جلساتى که در جریان مبارزات سال 1342 در مسجد جامع تشکیل مى‌شد، شرکت مى‌جست و همین امر قوت بیشتری به سایر روحانیون برای حضور در تجمعات سیاسى می داد. وى از جمله روحانیون استان بود که در تهیه اعلامیه به حمایت از نهضت حضرت امام خمینى (ره) ایفاى نقش می‌کرد. وی در اواخر دی ماه 1390 در شیراز درگذشت.
3. جلال‌الدین آیت‌الله‌زاده، فرزند محمدجعفر در سال 1285 ﻫ ش در شیراز متولد شد. پس از یادگیری خواندن و نوشتن به فراگیری علوم اسلامی روی آورد و مقدمات و سطوح عالیه علوم حوزوی را فرا گرفت . وی مدتی به شغل سردفتری اسناد رسمی اشتغال داشت و عضو کمیته طرفداران جبهه ملی در شیراز بود. جلال‌الدین آیت‌الله زاده در جریان قیام پانزده خرداد در شیراز دستگیر شد و چهل روز زندانی بود.
وی برادر آیت‌الله بهاءالدین محلاتی شیرازی بود و بعضاً در مسجد مولای شیراز ضمن موعظه و سخنرانی به برخی سیاست‌ها و اقدامات رژیم پهلوی انتقاد می‌کرد. (اسناد ساواک ـ پرونده انفرادی)
4. اصل: عازم
5. حجت‌الاسلام مجدالدین محلاتی، فرزند آیت‌الله بهاءالدین محلاتى در سال 1304 ﻫ ش در نجف متولد شد و چندى بعد به همراه پدر به شیراز آمد. تحصیلات خود را در همین شهر آغاز و دروس جدید را تا بیست سالگى ادامه داد و در سال 1324 راهى قم شد و نزد اساتید آن زمان به آموزش علوم دینى پرداخت و طى 15 سال، به مدارج بالاى علمى رسید. ایشان در سال 1339 به شیراز بازگشت. حجت‌الاسلام مجدالدین محلاتى با آغاز نهضت امام خمینى (ره) در سال 1342 به گروه مبارزان پیوست و پایدارى در همین امر موجب شد به ایرانشهر و زاهدان تبعید شود و گاه راهى زندان گردد. نتیجه علاقه ایشان به ترجمه، برگردان دو اثر از دکتر تیجانى تونسى است. همچنین در تألیف برخى از کتاب هاى دروس معارف براى دانشگاه شرکت جسته است. حجت‌الاسلام مجدالدین محلاتى در سال 1379ﻫ ش دار فانی را وداع گفت و به رحمت واسعه الهی پیوست.
6. حجت‌الاسلام سیدمحمد امام، در سال 1290 ﻫ ش، در شیراز متولد شد. وی چهره‌ای مردمى بود و در کنار آرامگاه امامزاده على‌بن‌حمزه اقامه جماعت مى‌کرد. وى از طرفداران حضرت امام(ره) و مخالفین رژیم طاغوت به شمار مى‌رفت، که در جریان مبارزات 15 خرداد 1342 همراه با روحانیون دیگر در تنظیم قطعنامه‌ی اعتراضی به دستگیرى حضرت امام(ره)، نقشى فعّال ایفا کرد. سیدمحمد امام که سمت دبیرى جامعه روحانیت شیراز را بر عهده داشت، در سال 1373 چشم از جهان فرو بست.
7. حجت‌الاسلام سیدحسین ساجدى امام جماعت مسجد ساجدین شیراز، از اعضاى فعّال حزب برادران به شمار مى‌آمد که توسط سیدنورالدین حسینى الهاشمى در شیراز تشکیل شده بود. پس از دستگیرى حضرت امام خمینى (ره) در سال 1342 وی پس از یک سخنرانى در مسجد جامع شیراز بازداشت شد. حجت‌الاسلام سیدحسین ساجدی از روحانیون فعّال شیراز بود که با تشکیل کلاس‌هاى مختلف، مردم را با معارف و علوم اسلامى آشنا مى‌ساخت. وی در سال 1365 چشم از جهان فرو بست.
8. مدرسه منصوریه، در سال 883 هجری قمری توسط میرصدرالدین محمد دشتکی (مقتول در 903) ساخته شد و به نام فرزندش (میرغیاث‌الدین منصور دشتکی، متوفای 949)، منصوریه نام گرفت. در دالان این مدرسه، که در محله لب آب، در بازارچه منصوریه و در جنوب حرم حضرت شاهچراغ علیه‌السلام قرار دارد، بقعه‌ای است که مزار این پدر و پسر و میرزا حسن فسائی، صاحب فارسنامه ناصری می‌باشد. این مدرسه در سال ۱۳۵۲ش به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
9. آیت‌الله سیدمحمود علوی در سال 1276ش در اردکان فارس به دنیا آمد. تحصیلات علوم دینی را در حوزه علمیه شیراز و حوزه علمیه نجف اشرف سپری نمود و پس از بازگشت از نجف اشرف، ضمن اینکه امام جماعت مساجد آقا قاسم و فخرآباد بود، در سنگر تدریس و تبلیغ به فعالیت پرداخت.
ایشان در سال 1366ش از دنیا رحلت نمود و پس از تشییع باشکوه در حرم مطهر علی بن حمزه علیه السلام به خاک سپرده شد.
10. مدرسه خان، مدرسه‌ای تاریخی است که توسط الله‌وردی خان گرجی (حاکم فارس از سال 1004 تا 1022) و پسرش اماقلی خان، همزمان با حکومت شاه عباس صفوی ساخته شده است.
مدرسه خان، همان مدرسه‌ای است که پس از ساخت و پس از دعوت ملاصدرا به شیراز، اختیار برنامه تدریس در آن به ملاصدرا سپرده شد.