موضوع: تلگراف حاج آقا روح اله کمالوند به قم
تاریخ سند: 26 خرداد 1342
موضوع: تلگراف حاج آقا روح اله کمالوند به قم
متن سند:
فرستنده: ساواک لرستان گیرنده: مدیریت کل اداره کل سوم شماره: 1438 پیرو: 1334 24 /3 /42 روز گذشته یک فقره تلگراف که رونوشت آن پیوست است به امضاء حاج آقا روح اله کمالوند به عنوان حاج سیدمصطفی خمینی1 فرزند آیت اله روح اله خمینی برای مخابره به تلگرافخانه خرم آباد داده شده و رئیس پست و تلگراف خرم آباد از لحاظ مصلحت2 از مخابره آن خودداری نموده است.علیهذا خواهشمند است چگونگی به وزارت پست و تلگراف منعکس شود که عمل رئیس پست و تلگراف لرستان صرفاً روی مصلحت بوده است.
رئیس ساواک لرستان .
م .
قلقسه
توضیحات سند:
1ـ آیت اللّه شهید سید مصطفی خمینی فرزند گرانقدر امام خمینی (ره) در آذرماه 1309 شمسی (12 رجب 1349 هجری قمری) در شهر قم دیده به جهان گشود.در محیطی آکنده از معنویت رشد کرد و در سن 15 سالگی در حوزه علمیه قم به تحصیل علوم دینی پرداخت.
دوره سطح را در محضر اساتیدی چون حائری، صدوقی، سلطانی و محمدجواد اصفهانی گذراند.
در سن 21 سالگی مشغول فراگیری دروس خارج شد و از محضر حضرات آیات بروجردی، امام خمینی و محقق داماد استفاده های علمی بسیاری نمود.
فلسفه و کلام را نزد فیلسوفان نامداری چون علامه طباطبایی و آیت اللّه سید ابوالحسن قزوینی آموخت و در علم رجال و تاریخ نیز اطلاعات فراوانی کسب کرد و در حدود 27 سالگی به درجه اجتهاد رسید.
از آغاز مبارزه حضرت امام (ره) تا زمان تبعید ایشان به ترکیه، پشت سر امام (ره) گام بر می داشت.
همزمان با دستگیری و تبعید امام خمینی (ره) به ترکیه در 13 آبان 1343، منزل حاج آقا مصطفی نیز مورد تعرض مأموران رژیم قرار گرفت که در اثر حمله مأموران فرزند خردسالش به شهادت رسید و خود توسط مأموران شهربانی قم دستگیر و روانه زندان قزل قلعه شد.
عوامل رژیم قصد داشتند او را با میل خود از ایران برانند تا یاد و خاطره امام به دست فراموشی سپرده شود.
بنابراین وی را پس از 57 روز از زندان آزاد کردند و موافقتش را جهت خروج از ایران جلب نمودند.
اما او پس از مشورت با استادان و فضلای حوزه علمیه از مسافرت به ترکیه منصرف شد.
به همین دلیل سرهنگ بدیعی، رئیس ساواک قم مجدداً او را دستگیر و به تهران اعزام کرد و از آنجا به ترکیه تبعید گردید.
در سال 1344 به همراه امام (ره) عازم نجف اشرف شدند.
او مدت 13 سال در حوزه علمیه نجف به تدریس و تألیف و تربیت طلاب اشتغال یافت و دست به تألیفات زیادی از جمله القواعد الحکمۀ، القواعد‌الاصولیۀ، اصول مختصر و مفصل، شرح زندگانی معصومین (علیهم السلام) و تفسیر قرآن به سبک جدید زد که برخی از آنها ناتمام مانده است.
وی دست راست امام محسوب می شد و یک چهره انقلابی بود که با روحانیون، روشنفکران و دانشجویان مسلمان داخل و خارج کشور ارتباط داشت.
از این رو ساواک بر آن شد تا با به شهادت رساندن او، یک مخالف جدی را از سر راه رژیم بردارد و بدین ترتیب در اول آبان 1356 به طرز مرموزی وی را در نجف اشرف به شهادت رساند.
پیکر پاک او را به کربلا بردند و پس از غسل در آب فرات و طواف در حرمهای مطهر حضرت امام حسین و حضرت ابوالفضل (علیهماالسلام)، به نجف بازگردانده و در ایوان طلای حضرت امیر (علیه السلام) به خاک سپردند.
پس از شهادت ایشان، جمعی از طلاب با چشمانی اشکبار جهت عرض تسلیت خدمت حضرت امام (ره) رسیدند و ایشان به رغم مصیبت زدگی، در کمال صبر و آرامش فرمودند : «امانتی بود که خدا به ما داد و از ما گرفت، گریه ندارد! ذلک فضل اللّه یؤتیه من یشاء».
ر.ک : شهید ایت الله سید مصطفی خمینی به روایت اسناد ساواک ،مرکز بررسی اسناد تاریخی 2ـ استناد رئیس پست و تلگراف لرستان در رابطه با عدم ارسال تلگراف مورد اشاره و دیگر تلگرافاتی که در حمایت از امام ارسال می شده، به دستورالعمل زیر بوده است: « ماده 34 .
تلگرافات صادره و وارده را مورد دقت قرار داده هر تلگرافی که مندرجات آن برخلاف سیاست کشور به نظر آید و نشر آن باعث انقلاب باشد بر طبق ماده 34 از فصل دوم آئین نامه قانون مخابرات از مخابره آن خودداری و مراتب را برای کسب تکلیف از وزارت پست و تلگراف به رئیس متبوع گزارش نماید.
رونوشت برابر اصل است.
» بخش ضمائم