موضوع : عبداللّه کریمی فرزند محمد
تاریخ سند: 1 شهریور 1346
موضوع : عبداللّه کریمی فرزند محمد
متن سند:
از : 20 ه 3 به : 316شماره : 8565 /20 ه 3 نامبرده بالا در تاریخ 30 /5 /46 در مسجد محمودیه به طور خصوصی اظهار داشت به دیدن پسر آقای خمینی رفتم و باز هم می خواهم بروم ایشان بسیار با ادب و با شهامت می باشد.برخلاف علمای تهران که اغلب طرفدار دولت ایران و آمریکا و اسرائیل هستند اگر وضع روحانیت در ایران به این منوال باشد تا چند سال دیگر هیچ روحانی آزاد و ملی پیدا نمی شود و یک عده که باقی می مانند دولتی هستند تنها روحانی که به درد اجتماع می خورد آیت الله نجفی مرعشی1 در قم بوده که او هم تحت تعقیب دولت است.
نامبرده سپس اضافه نمود در نظر است اعلامیه ای تحت عنوان متحده مبارزه با استعمار پخش شود می خواهم بروم و ببینیم در کجا پخش می شود بعد اضافه نمود تمام این جریانات را دوستی دارم به من می گوید و به او هم خیلی علاقمندم جدا در تهران بی نظیر است و به خمینی هم علاقه دارد اسم این شخص مهندس فرزانه می باشد که اغلب این سروصداها از اوست و کسی هم اطلاع ندارد بعد گفت در شهباز باغ فرید شخصی وجود دارد به نام خوش دل که بسیار مرد بدردخوری بوده و می خواهم به ملاقات او هم بروم.
ملاحظات : هرگونه اقدام مستقیم موجب شناسایی منبع خواهد شد.
2ـ به منبع آموزش داده شد ضمن مراقبت از عبداله کریمی سعی نماید یک برگ از اعلامیه مزبور را به دست آورده و محل چاپ آن را نیز تعیین نماید.
رونوشت برابر اصل است اصل در پرونده 12501 می باشد در پرونده سیداحمد مصطفوی خمینی بایگانی شود.
16 /6 /46
توضیحات سند:
1ـ آیت الله سیدشهاب الدین مرعشی نجفی روز 20 صفر 1315 در نجف اشرف و در خانواده ای روحانی به دنیا آمد.تحصیل علوم متداول در حوزه را از کودکی آغاز کرد.
مقدمات را نزد پدرش سید شمس الدین محمود مرعشی نجفی و علم تجوید قرآن را در محضر شیخ نورالدین بکتاشی فراگرفت.
دوره سطح را در محضر میرزامحمدعلی رشتی، میرزا محمود شیرازی و شیخ محمدحسین تهرانی خواند.
پس از آن به کاظمین رفت و نزد آقا سید حسن صدر فقه و حدیث و رجال و در محضر شیخ مهدی خالصی فقه و اصول را خواند.
دوباره به نجف بازگشت و نزد شیخ محمدجواد بلاغی و شیخ محمداسماعیل محلاتی به تلمذ کلام و تفسیر پرداخت.
همچنین مدتی از درس اخلاق شیخ مرتضی طالقانی بهره مند شد.
ایشان در 1342 ق از نجف به تهران آمد و در محضر آقا حسین نجم آبادی، شیخ عبدالنبی نوری به فراگیری عرفان، علوم عقلی و ریاضیات پرداخت.
یک سال بعد به قم رفت و به دستور آیت الله شیخ عبدالکریم حائری مؤسس حوزه علمیه قم در این شهر سکونت و به تدریس همت گماشت.
آیت الله مرعشی در جوانی به مقام اجتهاد نایل آمد و مدرسان مشهور همچون ضیاءالدین عراقی، فشارکی، یثربی کاشانی، شیخ عبدالکریم حایری یزدی و میرزامحمد حسین نائینی به وی اجازه روایت و اجتهاد داده اند.
ایشان پس از فوت آیت الله بروجردی به عنوان یکی از مراجع مطرح شدند.
از جمله اقدامات فرهنگی و علمی مهم وی تأسیس یک کتابخانه عمومی در قم است که در نوع خود در جهان اسلام کم نظیر است.
فعالیت سیاسی ایشان از سال 1341 ش آغاز شد.
مانند بیشتر علمای مشهور قم با لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی مخالفت کرد.
در ماجرای قیام 15 خرداد و حوادث پس از آن از طریق انتشار اعلامیه رژیم را نسبت به اقدامات ضد اسلامی و خشونت بار مورد انتقاد قرار می داد.
با اوج گیری انقلاب اسلامی در سال های 1356 ش و 1357 ش ایشان با اعلامیه های متعدد به رفتار دولت اعتراض می کرد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز همواره از نظام اسلامی حمایت می کرد.
آیت الله مرعشی نجفی روز 8 شهریور 1369 بر اثر سکته قلبی در 96 سالگی رحلت کرد.