پیش‌بینی امام خمینی (ره)
پیش‌بینی امام خمینی (ره)
متن سند:
پیش‌بینی امام خمینی (ره)قانون انجمن‌های ایالتی و ولایتی از مصوبات صدر مشروطه بود که در اصول 9، 91، 92 و 93 متمم قانون اساسی آمده است. این قانون در چهار فصل و 122 بند، در ربیع‌الثانی 1325ق در مجلس شورای ملی به تصویب رسید. در بند اول این قانون «ایالت» و «ولایت» این‌گونه شرح شده است:
« ایالت، قسمتی از مملکت است که دارای حکومت مرکزی و ولایت، حاکم‌نشین جزء است».
به عبارت دیگر، «ایالت» به حوزه استانداری و «ولایت» به قلمرو فرمانداری گفته می‌شود. به موجب این قانون: «... برای ترتیب و تنظیم نیازمندی‌های محلی و مراقبت در تأمین این نیازمندی‌ها و نظارت در اجرای قوانین در امور محلی، در مرکز هر استان انجمن‌های ایالتی و در هر شهرستان انجمن ولایتی، مطابق مقررات تشکیل می‌شود.»
قانون «انجمن‌های ایالتی و ولایتی» از روز تصویب در مجلس شورای ملی، به جز مدت زمانی کوتاه در آغاز مشروطیت، تا روز واژگونی رژیم پهلوی در ایران هرگز به اجرا در نیامد.
محمدرضا پهلوی که مجری سیاست‌های آمریکا بود، بنا بر تصمیم آنها، مأموریت داشت تا با هر ترفندی که می‌تواند، در میان روستانشینان پایگاه و جایگاهی کسب کرده، نسبت به مردمان شهرها نیز توجه ویژه‌ای کند. از این‌رو به دستور شاه قرار شد قانون مذکور به شکل جدیدی پیاده شود. به دنبال این دستور، دولت امیراسدالله علم به وزارت کشور مأموریت داد که لایحه‌ی جدیدی درباره تشکیل انجمن‌های ایالتی و ولایتی در ایران تهیه و به هیأت دولت تقدیم کند.
وزارت کشور با بهره‌گیری و اقتباس از قوانین مشابه کشورهای دیگر، لایحه جدیدی با 92 ماده و 17 تبصره تهیه کرد و طی نامه‌ی محرمانه شماره 1254/م در تاریخ دوم مرداد ماه سال 1341ش به نخست‌وزیری داد و هیأت وزیران نیز در تاریخ 14 /7 /1341 آن را به تصویب رساند. در این تصویبنامه، قید اسلام و ذکوریت از شرایط انتخاب‌کنندگان و انتخاب‌شوندگان حذف و در مراسم سوگند به امانت و صداقت نیز به جای قرآن، «کتاب آسمانی» قید شده بود.
در تاریخ 16 مهر ماه 1341، روزنامه‌های عصر تهران با تیتر درشت نوشتند:
«طبق لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی که در هیئت دولت به تصویب رسید و امروز منتشر شد، به زنان حق رأی داده شد. »1
امام خمینی (ره) که عمق توطئه دشمن را احساس کرده بود و آن را مقدمه‌ی برنامه‌های ضد اسلامی رژیم شاه می‌دانست، بلافاصله با دعوت از علمای قم به مخالفت با این لایحه پرداخت. این مخالفت‌ها با ارسال تلگراف‌هایی برای شاه و علم ادامه یافت و نهایتاً منجر به لغو تصویبنامه و اعلام آن توسط اسدالله علم در دهم آذر ماه 1341 شد.
در مسیر مبارزه با این اقدام غیرقانونی رژیم، امام خمینی (ره) در پاسخ به نامه اصناف قم، اعلامیه‌ی بسیار مهم و ارزشمندی را در آذر 1341 صادر کردند.در این اعلامیه که دارای شش محور بود، برای نخستین بار خطر سلطه‌ی صهیونیسم و عمّال آنها (بهائی‌ها) در سیاست و اقتصاد کشور مطرح شد. در بند سوم این اعلامیه آمده است:
«... اینجانب حسب وظیفه شرعی به ملت ایران و مسلمین جهان اعلام خطر می‌کنم. قرآن کریم و اسلام در خطر است، استقلال مملکت و اقتصاد آن در معرض قبضۀ صهیونیست‌هاست که در ایران به[صورت]حزب بهایی ظاهر شدند و مدتی نخواهد گذشت که با این سکوت مرگبار مسلمین، تمام اقتصاد این مملکت را با تأیید عمال خود قبضه می‌کنند و ملت مسلمان را از هستی در تمام شئون ساقط می‌نمایند...»2
این پیش‌بینی امام (ره) به زودی به واقعیت پیوست. بهائیان در اثر حمایت‌های رژیم شاه در مدت کوتاهی – پس از انقلاب به اصطلاح سفید ـ چنان سریع رشد کردند و از نفوذ در ارکان حکومت برخوردار شدند که طبق گزارش ساواک در سال 1351، اسامی 112 نفر از افسران شاغل در مراکز حساس ارتش، شهربانی و ژاندارمری و 56 نفر کارمند عالی‌رتبه از وزارت تا مدیریت نام برده شده است. آن مشاغل، حساس‌ترین پست‌ها، از وزارت تا ریاست کتابخانه‌ی ارتش را در بر می‌گرفت و روشن بود که این لیست ساواک کامل نیست و دربرگیرنده‌ی اسامی تمامی بهائیان شاغل در نیروهای مسلح و ادارات دولتی نمی‌باشد. از جمله پست‌های حساسی که در اختیار اعضای تشکیلات بهائیت بود، به موارد زیر می‌توان اشاره کرد:
ـ امیرعباس هویدا، وزیر دارایی دولت حسنعلی منصور و نخست‌وزیر بعدی به مدت حدود 13 سال
ـ سپهبد اسدالله صنیعی، وزیر جنگ کابینه حسنعلی منصور و هویدا
ـ منصور روحانی، مدیرعامل سازمان آب تهران، وزیر آب و برق و وزیر کشاورزی در دولت هویدا
ـ لیلی امیر ارجمند، رئیس کتابخانه دانشگاه ملی، رئیس کتابخانه ملی نفت، مشاور مخصوص فرح و مدیر برنامه‌های آموزشی ولیعهد
ـ سرلشکر پرویز خسروانی، معاون فرماندهی کل ژاندارمری در سال 1343، معاون نخست‌وزیر و سرپرست سازمان تربیت بدنی در دوره هویدا
ـ عطاءالله خسروانی، وزیر کار در دوره‌ی هویدا
ـ فرخ روپارسا، وزیر آموزش و پرورش
ـ دکتر منوچهر شاهقلی، وزیر بهداری
ـ پرویز ثابتی، معاون و مقام امنیتی ساواک
همان‌‌گونه که یاد شد بهائیان در این مدت چنان رشد کردند که افزون بر دیگر مشاغل حساس، تنها در کابینه هویدا سکان 9 وزارتخانه را در دست گرفتند.
آنها نه تنها به اشغال پست‌های حساس نظامی و سیاسی اکتفا نکرده، که بر بسیاری از منابع اقتصادی نیز تسلط یافتند. هژبر یزدانی سرمایه‌دار معروف، که صاحب سهم بانک ایرانیان و بانک توسعه کشاورزی و صادرات بود و ثابت پاسال یکی از سرمایه‌داران بزرگ ایرانی و کلیه سهامداران شرکت پپسی‌کولا بهائی بودند. حتی مراکز فرهنگی مانند تلویزیون ملی ایران به دست حبیب‌الله ثابت پاسال اداره می‌شد.3
سند زیر به شکلی صریح و آشکار، این حضور و نفوذ را تبیین کرده است:
سند شماره (65)
از: ساواک تهران تاریخ: 1 /7 /45
به: تیمسار ریاست ساواک مدیریت کل اداره سوم شماره: 154 /2ه 4
درباره: نعیمی پدر خانم سرلشکر خسروانی
عطف به 26838 /321 ـ 3 /6 /45
تحقیقاتی که به نحو غیرمحسوس به عمل آمده است، خانم نعیمی، دختر آقای عبدالحسین نعیمی که اکنون عیال تیمسار سرلشکر خسروانی می‌باشد، یکی از بهائیان متعصب و با نفوذ فرقه بهائیان ایران است. آقای عبدالحسین نعیمی در سالهای 132 الی 1324 رئیس کمیته محرمانه سفارت انگلیس در تهران بوده و با همکاری دبیر اول سفارت انگلیس، در امور سیاسی خارجی و داخلی ایران نقش مؤثری داشته و خانم لم‌تن TUNE LEM. [میس لمبتون]که یک دوشیزه 8 ساله انگلیسی است و در جنگ دوم جهانی ریاست کمیته اینتلیجنت[اینتلیجنس]سرویس انگلستان را در تهران به عهده داشته و کلیه امور و بازی‌های سیاسی داخلی را به نفع انگلستان رهبری می‌نمود، یکی از دوستان و همکاران مؤمن آقای عبدالحسین نعیمی بوده و آقای نعیمی در سال 1325 و 1326 از سفارت انگلیس کنار رفته و همکاری خود را در امور سیاسی به طور مخفیانه و غیرمحسوس با سرویس اطلاعاتی سفارت انگلیس در تهران ادامه می‌داده است. و در ظاهر به کسب و تجارت می‌پرداخته است. آقای نعیمی اکنون از مالکین بزرگ به شمار می‌رود و همکاری مخفیانه خود را با دوستان انگلیسی در تهران حفظ کرده است و از لحاظ بهائیگری جزو گروه کارگردانان بهائیان در تهران می‌باشد که آقای ثابت پاسال در مواقع لزوم از نظریه و افکار نعیمی استفاده می‌نماید و در حال حاضر ساکن تهران است. دختر آقای نعیمی که زن سرلشکر خسروانی است در چند سال قبل توانست به‌طور محرمانه شوهرش (سرلشکر خسروانی) را به دین بهایی گرایش دهد. تیمسار سرلشکر خسروانی در حضور آقای دکتر علی محمد ورقا استاد دانشگاه که از بهائیان متعصب و یکی از روحانیون بهائیان است با حضور آقای نعیمی رسماً بدین بهایی گرویده و قرار براین شده است که از لحاظ حفظ پرستیژ و شئون نظامی و بعضی پست‌هایی که به وی محول می‌گردد، بهایی بودن وی از چهارچوبه دیوار خانوادگی تجاوز نکند. خانم نعیمی نیز از چندی قبل عهده‌دار انجام وظایف پدرش با سرویس‌های اطلاعات سفارت انگلیس و مقامات انگلیس است و خانم نعیمی در سال چند مرتبه به اروپا و انگلستان مسافرت و در کنفرانس‌های بهائیان جهان که در لندن و واشنگتن و کانادا تشکیل می‌گردیده، از طرف زنان بهایی ایران شرکت می‌نماید و در انجام وظایف خود در مورد ترویج و توسعه نفوذ بهائیان جدیت و از خودگذشتگی نشان داده و اکنون مقام اول را در بین بهاییان ایران دارا می‌باشد و تیمسار خسروانی شوهر بانوی مزبور نیز ترقی و توفیق خود را در امور اداری و نظامی مرهون اقدامات زنش می‌داند و شایع است بنا به توصیه خانم نعیمی، تیمسار خسروانی موظف می‌باشد که در کارهای اداری افراد و درجه‌داران و افسران بهایی را به‌طور غیرمحسوس بیش از سایرین مشمول لطف خود قرار دهد.
خانم نعیمی دارای خواهر دیگری می‌باشد، که عیال آقای علی امینی که شغل وی مالک است و از بهائیان متعصب به شمار می‌رود بوده؛ خانم سرلشکر خسروانی در تمام جلسات رسمی و غیررسمی خواه مربوط به شوهرش و خواه مربوط به سایر دوستان با علاقه زیاد شرکت می‌نمایند. و در لندن در انجمن بهائیان ایرانی مقیم انگلستان نایب رئیس بوده و تازه این انجمن بیشتر به امور زنان و دختران و تازه عروسان بهایی رسیدگی می‌نماید و همه ساله در بهار و زمستان به لندن مسافرت می‌نماید.
خانم نعیمی، وسیله پدرش (عبدالحسین نعیمی) با دیپلمات‌های انگلیسی و آمریکا‌یی آشنایی دارد و در لندن نیز با زنان و مردان نمایندگان مجلس و وزارت امورخارجه آشنایی داشته و به منزل آنان رفت و آمد دارد. سرلشکر خسروانی در تمام موارد در زندگی سعی می‌کند هر چه بیشتر از نظر بهائیان و تظاهر به بهائیگری دور بماند و در جلسات متشکله بهایی‌ها دیده نشود؛ بدین جهت شاید 9% از دوستان و بستگان سرلشکر خسروانی از بهائی بودن وی اطلاعی نداشته و از فعالیت‌های سیاسی و مذهبی زنش نیز بی‌اطلاع می‌باشند.
رئیس ساواک تهران – نواب
محترماً از عرض می‌گذراند. ضمناً به استحضار می‌رسد از آقای عبدالحسین نعیمی سابقه‌ای در اداره کل سوم به دست نیامد. بخش 321 ـ معینی
12 /7 /45
محترماً به استحضار می‌رساند. 12 /7 /45
به عرض تیمسار ریاست ساواک رسید. تاریخ 12 /7
توضیحات سند:
1. روحانی، سیدحمید، نهضت امام خمینی(ره)، مؤسسه چاپ و نشر عروج، چاپ پانزدهم، بهار 1381، دفتر اول، صص 165ـ1662. صحیفه امام خمینی (ره)، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، چاپ اول، پاییز 1378، ج اول، ص 110
3. فصلنامه مطالعات تاریخی، شماره 17، ویژه‌نامه بهائیت، ص 21