موضوع : دکتر جواد باهنر
تاریخ سند: 16 آذر 1347
موضوع : دکتر جواد باهنر
متن سند:
رونوشت گزارش خبری شماره 33391 /20 ه 3 ـ منبع 602 نامبرده بالا در ساعت 1300 روز 10 /9 بعد از خواندن نماز توسط سید محمود طالقانی در مسجد هدایت به منبر رفت و درباره قوم یهود صحبت کرد و اظهار داشت تاکنون 16 مرتبه به این قوم حمله شده و آنها را از فلسطین بیرون کرده اند امّا خداوند به آنها وعده داده که اگر مردمان خوبی شدند در جائی زندگی کنند والاّ زوال و خواری برای آنها است بعد اضافه نمود کار قوم یهود دروغگوئی است.این که می گویند در جنگ دوّم شش میلیون نفر از آنها را در آتش سوزانیده اند، بیشتر این مطالب اغراق است؛ زیرا در تمام دنیا 11 میلیون یهودی وجود دارد چطور شش میلیون آنها در آلمان از بین رفته است تلفات آنها 250 هزار بوده1 که به اتهام جاسوسی از بین رفته اند.
بعد از جنگ صدایشان بلند شد که ما جائی نداریم و در دنیا سرگردان هستیم در نتیجه امریکا و انگلیس استعمارگر و استثمارساز کمک کردند و در فلسطین حزب صهیونیسم تشکیل دادند و جنگ راه انداختند و حکومتی برای خود ساختند با تمام این وضع باز هم دست از اعمال بد خود برنمی دارند.
خلاصه حکومت بنی اسرائیل در اثر جاسوسی که کرده بودند به وجود آمد گفتار مشارالیه در ساعت 1400 خاتمه یافت.
رونوشت برابر اصل است.
اصل در پرونده 161711 بایگانی است.
آقای خواجه لو 28 /9 /47 به استحضار ریاست بخش 312 برسد.
از طرف رئیس بخش 316 ـ ازغندی 26 /9
توضیحات سند:
1ـ اولین جایی که ادعا شد شش میلیون یهودی در جنگ جهانی دوم توسط رایش عامدانه کشته شده اند، دادگاه نظامی بین المللی (IMT) بود که دو تن از کارمندان آلمانی اس.اس چنین مطلبی را اظهار داشتند.
همچنین شهادت کتبی (و نه شفاهی) «ویلهلم هوتل» و شهادت شفاهی «دیترویسلیسنی»، که هیچ گاه تحت بازپرسی دقیق قرار نگرفت، نیز اساس این ادعا را تشکیل می دهند.
آنها اظهار می کردند که عدد شش میلیون را در گفتگوها و مکالمات «آیشمن» شنیده اند.
براین اساس، هر دو کارمند اس.
اس از جایگاه متهم به جایگاه شاهد منتقل شدند و در واقع با این انتقال، جان خود را نجات دادند.
هوتل نیز اگرچه سهمی اساسی در کوچ اجباری یهودیان داشت اما برخلاف آیشمن که اعدام شد، حتی بازجویی هم نشد و پاداش شهادتهایش را گرفت.
«دیوید ایروینگ»، تاریخدان برجسته انگلیسی متعجبانه اظهار می دارد که چگونه برخی از گروههای صهیونیستی، از ژوئن 1945 یعنی دقیقا پس از اتمام درگیریها در اروپا، علی رغم بحران و آشوب شدید حاکم بر فضای بعد از جنگ در اروپا، قادر بوده اند تعداد کشته شدگان یهودی را (شش میلیون نفر) شمارش کنند.
حتی برخی افراد از چهارم ژانویه 1945، یعنی چهار ماه پیش از اتمام درگیریها در اروپا، مدعی کشته شدن شش میلیون یهودی بوده اند و مجله «ریدرز دایجست» نیز در فوریه 1943 از کشتار سه میلیون یهودی سخن می گوید.
اما ادعای کشته شدن بی شمار یهودیان، تنها به این دوران ختم نمی شود و به گذشته های دورتر نیز باز میگردد.
در مجموعه مقالاتی که پس از جنگ اول جهانی منتشر شدند نیز ادعایی است.
مبنی بر شش میلیون قربانی یهودی در هولوکاستی وجود دارد که در اروپای شرقی روی داده است.
حتی عجیب تر آن که گفته می شود براساس پیشگویی بسیار قدیمی، وعده بازگشت به سرزمین موعود، تنها زمانی تحقق می یابد که شش میلیون تن از یهودیان در دوره ای کوتاه کشته شوند.
از اوایل دهه 1980، بحث کشته شدگان یهودی دوران جنگ جهانی دوم، با چالش آماری و جمعیت شناختی دقیق مواجه شد.
در واقع، همان طور که پیش تر گفته شد، در مواجه با تعداد قربانیان یهودی، دو جبهه مخالف هم وجود دارند.
اول، مدعیان شش میلیون قربانی که می توان مهم ترین و شاخص ترین تحلیل گر آماری آنها را «ولفگانگ بنز» معرفی کرد.
بنز در سال 1991 با همکاری هفده نویسنده، کتابی 585 صفحه ای منتشر کرد و برای ادعای شش میلیونی خود، استدلالاتی آماری ارائه داد.
در کتاب ابعاد نسل کشی که به همت بنز و همکارانش نوشته شده، هریک از نویسندگان، مأمور بررسی اوضاع و احوال یهودیان در پیش و پس از جنگ دوم در هر یک از کشورهای زیر سلطه و یا متحد رایش بودند.
در جبهه مقابل نیز «والتر.
ان.
سنینگ» به تنهایی و با تکیه بر منابعی اکثرا یهودی، تعداد کشته شدگان هولوکاست را دقیقا معلوم می نماید.
اما جالب اینجاست که سنینگ در کتاب 239 صفحه ای خود باعنوان زوال یهودیت اروپای شرقی مرگ حدود چند صد هزار یهودی را قطعی می داند.
به اعتقاد سنینگ، تعداد نهایی قربانیان هولوکاست چیزی حدود سیصد هزار نفر است همچنین براساس گزارش ماهیانه بنیاد یهودیان رایش به دفتر امنیتی اصلی رایش، تعداد یهودیان آلمان در زمان حکومت رایش برابر با 164 هزار نفر بوده است.
اما در این جا، بنز ادعا می کند که این تعداد، شامل یهودیانی می شد که والدین آنها ـ هر دو ـ نیز یهودی بودند و یهودیانی را که یکی از والدین آنها و یا یکی از اجداد آنها نیز یهودی بوده اند نیز وارد محاسبات خود می کند.
بدین ترتیب، رقم مورد نظر بنز از یهودیان آلمان با 43 درصد افزایش به 235 هزار نفر می رسد.
همچنین بنز اعتقاد دارد که پس از یکی شدن اتریش با آلمان، 32 یهودیان از اتریش فرار کردند.
یعنی از 206 هزار نفر جمعیت یهودی، تنها 70 هزار نفر در زمان جنگ باقی ماندند که پس از آغاز مهاجرتها، 15 درصد از این مقدار نیز مهاجرت کردند که در کل می توان گفت جمعیت نهایی به 60 هزار نفر می رسد.
در عین حال باید توجه داشت که بین سالهای 1941 تا 1945، یهودیان جوان زیادی اقدام به مهاجرت کردند که به ناچار باعث افزایش نامنتاسب جمعیت یهودیان پیر در مناطق تحت حاکمیت رایش و در نتیجه شمار مرگ و میر آنها گردید.
درست در همین جاست که یکی از نقاط اصلی تفاوت بین دو رویکرد بنز و سنینگ در شمارش تعداد قربانیان هولوکاست مشخص می گردد.
همان طور که گفتیم، بنز، تعداد قربانیان را براساس تفریق تعداد یهودیان پس از جنگ از تعداد آنها در پیش از جنگ به دست می آورد.
در این نگاه، عملاً توجهی به موضوع علت افزایش مرگ و میر نمی شود که به خاطر مهاجرت جوانان و غالب بودن جمعیت پیران است.
با این حال سنینگ، توجه کافی به این مسئله دارد.
براین اساس می توان 21 هزار نفر از آلمان و 26 هزار و 692 نفر از یهودیان اتریش را شمرد که مهاجرت کرده در دیگر کشورها از بین رفته اند و بدین ترتیب عملاً دو بار، یک بار در آلمان و اتریش و بار دیگر در کشور هدف، محاسبه شده اند...
(رک: فصلنامه مطالعات تاریخی ویژه نامه هولوکاست، سال سوم شماره 14، پاییز 1385، مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی، مقاله آقای محمد جمشیدی صفحه 105 تا 108.