موضوع : سیدمحمود طالقانی
تاریخ سند: 21 مرداد 1352
موضوع : سیدمحمود طالقانی
متن سند:
به : 312 از : 20 ه 12 شماره : 4191 /20 ه 12 نامبرده بالا که چندی قبل جهت دیدار اقوام خود به طالقان رفته بود در تاریخ 14 /5 /52 به تهران مراجعت و احتمال دارد مجددا به طالقان یا به طرف جنوب مسافرت نماید.نظریه شنبه : اگر ترتیبی داده شود که آقای دکتر آزمون عیادتی از آموزگار1 [طالقانی] بنماید چند هدف بدست می آید اولاً طالقانی متقاعد می شود که دستگاه هیچ گونه مخالفتی با او ندارد ثانیا در انظار و بین مخالفین چنین استنباط می شود که طالقانی دست از مخالفت برداشته و با اولیاء امور مملکت دوستی برقرار نموده که در نتیجه مریدان او از وی دوری خواهند کرد.
نظریه یکشنبه : منبع مورد اعتماد است و تصور می رود خبر صحت داشته باشد بیدار نظریه چهارشنبه : نظریه یکشنبه مورد تأیید است.
سپاهی نظریه پنج شنبه : نظریه شنبه صحیح نیست ـ سالهاست طرفداران طالقانی او را شناخته اند و از اطراف وی پراکنده نخواهند شد چون به او ایمان دارند.
به مصداق توبه گرگ مرگ باید به این شخص رفتار کرد.
اسدی دستور مراقبت از نامبرده ...
22 /5
توضیحات سند:
1ـ جمشید آموزگار، در سال 1302 ش.، در تهران متولّد شد.
پدرش، حبیب اللّه آموزگار، اهل اصطهبانات فارس و از شخصیتهای فرهنگی و مدافع سیاست آمریکا در ایران بود.
او، پس از تحصیلات متوسطه، در رشته های مهندسی و حقوق تحصیل کرد و در سال 1323، با یک کشتی باری، از بندرعباس به آمریکا رفت و در دانشگاه کرنل و واشنگتن، با درجات تحصیلی فوق لیسانس در مهندسی بهداشت و در زمینه هیدرولیک، دکترا گرفت و چون تحصیلات را با درجه عالی به پایان رساند، در آنجا مشغول تدریس شد.
در سال 1320، به ایران بازگشت و به عنوان رئیس اداره مهندسی آژانس عمران بین المللی، وابسته به اداره اصل چهارم ترومن شروع به کار کرد.
در سال 1334، دکتر جهانشاه صالح، وزیر وقت بهداری، او را به معاونت انتخاب کرد.
او، نخستین بار در سال 1337، در کابینه اقبال به سمت وزیر کار و سپس به سمت وزیر کشاورزی معرفی شد.
در کابینه منصور و اوّلین کابینه هویدا، وزارت بهداری را به عهده داشت و در نخستین ترمیم کابینه هویدا، به وزارت دارائی نقل کرد و تا اوایل سال 1353، قریب 9 سال وزیر دارائی بود.
او، ریاست هیئت نمایندگی ایران را در سازمان اوپک نیز به عهده داشت.
هویدا ـ که نسبت به موفقیت او حسادت می کرد ـ در سال 1353، او را به عنوان وزیر کشور معرفی کرد؛ اما شاه، در جلسه معارفه، مسئولیت هیئت نمایندگی را، همچنان به عهده آموزگار گذاشت.
در سال 1353، شاه، تشکیل حزب واحد رستاخیز را اعلام کرد و وظیفه دشوار انجام انتخابات رستاخیز، به عهده آموزگار بود.
در سال 1355، شاه، برای ایجاد تحرکی در حزب رستاخیز، از آموزگار خواست که دبیرکلی آن را به عهده گیرد.
وی، باطنا تمایلی به این کار نداشت؛ ولی به محض ورود به حزب، بشدت به فعالیّت پرداخت و به عنوان رئیس جناح مترقی حزب، مشهور شد و در موضع رقابت غیرخصمانه با هوشنگ انصاری، وزیر اقتصاد و دارائی و رئیس جناح دیگر قرار گرفت.
آنها، به رقابت پرداختند تا پس از کناره گیری هویدا، یکی از آنها نخست وزیر شود.
شاه، در سال 1356، درصدد برکناری هویدا برآمد و آموزگار را، جانشین او کرد.
با توجه به دوران اوج گیری انقلاب اسلامی و حوادثی چون تظاهرات در شهرها و آتش سوزی سینما رکس آبادان، در چهارم شهریور 1357 استعفا داد و در دیماه، ایران را ترک کرد و به آمریکا رفت و دفتر مشاوره انرژی، در واشنگتن تاسیس کرد.
(بازیگران عصر پهلوی، محمود طلوعی، ص 49 ـ 539) و (جمشید آموزگار به روایت اسناد ساواک، مرکز بررسی اسناد تاریخی، تهران)