قدغن فرمایند حسین فرزند مهدی شهرت گل طلب (اسکوئی) را طبق ماده ۵ فرمانداری نظامی بازداشت نموده و نتیجه را اعلام دارند.
قدغن فرمایند حسین فرزند مهدی شهرت گل طلب (اسکوئی) را طبق ماده ۵ فرمانداری نظامی بازداشت نموده و نتیجه را اعلام دارند.
متن سند:
از: فرمانداری نظامی شهرستان تهران تاریخ:۶/۱۲/۳۳به: فرماندهی لشگر ۲ زرهی شماره: ۶۱۱۰۴/۲
قدغن فرمایند حسین فرزند مهدی شهرت گل طلب (اسکوئی) را طبق ماده ۵ فرمانداری نظامی بازداشت نموده و نتیجه را اعلام دارند.
فرماندار نظامی شهرستان تهران - سرتیپ تیمور بختیار ۱
۵/۱۲/۳۲
۵/۱۲/۳۲
برگ ماده ۵ تحویل دژبان لشکر ۲ زرهی گردید توضیح این که خودنامبرده صاحب برگ‌امروز جهت بازجوئی
به فرمانداری خواسته شده بود، در خود فرمانداری زندانی شده است بعداً زندانی هم تحویل شد.
۷/۱۲/۳۲
توضیحات سند:
۱- سپهبد تیمور بختیار فرماندار نظامی مستبد و خونریز تهران پس از کودتای ۲۸ مرداد (دی ماه ۱۳۳۲ تا فروردین ۱۳۳۶) و اولین رئیس ساواک (فروردین ۱۳۳۶ تا اسفند ۱۳۳۹) به دلیل قدرت طلبی بیش از حد و احساس خطر محمدرضا شاه مغضوب واقع شد و پس از درگیری آشکار و رقابت جاه طلبانه وی با دکتر علی‌امینی نخست وزیر دست نشانده آمریکا در بهمن ۱۳۴۰ به طور غیر رسمی به اروپا تبعید شد. در مهر ماه ۱۳۴۱ به دستور شاه، تیمور بختیار از ارتش بازنشسته شد و از آن به بعد مخالفت وی با شاه شدت یافت و تلاش نمود با جلب همکاری‌آمریکائی‌ها و انگلیسیها علیه حکومت شاه به اقداماتی دست زند و البته تا زمانی که وجود او به عنوان یک اهرم فشار برای منافع غرب در ایران مفید بود، به رغم تمایل محمدرضا شاه وی با خطر جدی روبرو نگردید. تیمور بختیار پس از چند سال اقامت در سوئیس و فرانسه، در سال ۴۷ به لبنان و سپس در اردیبهشت ۴۸ همزمان با اوج گیری اختلاف ایران و عراق به دعوت رژیم بعث به عراق عزیمت کرد. از وی در عراق با تشریفات خاصی استقبال شد و در قصر نوری سعید آخرین نخست وزیر رژیم پادشاهی عراق، اسکان داده شد. در شهریور ۴۸ پس از مصادره رسمی‌اموال بختیار در ایران که بنا به ارزیابی‌های رسمی در آن زمان به بیش از چهار میلیارد ریال بالغ می‌گردید. توسط دادگاه ارتش غیابأ به اعدام محکوم گردید. و بالاخره عوامل نفوذی ساواک در مرداد ۱۳۴۹ تیمور بختیار را در عراق ترور کردند. (برای اطلاعات بیشتر ر. ک: روزشمار تاریخ ایران، جلد ۲؛ ظهور و سقوط سلطنت پهلوی، جلد اول صص ۴۱۰ و ۴۲۲ - ۴۱۵ و ۴۶۹ نهضت‌امام خمینی، جلد دوم، صص ۳۷۰ - ۳۶۶) بختیار پس از ورود به عراق تلاش زیادی کرد تا به جمع اطرافیان‌امام خمینی (ره) نفوذ پیدا کند و با ایشان ارتباط برقرار کند. دستیار اصلی وی در طرحهای بختیار برای سوء استفاده از روحانیون و ایجاد انحراف در نهضت‌امام خمینی موسی موسوی اصفهانی آیت‌الله‌زاده اصفهانی) بود. (ر. ک: پانوشت سند شماره ۷۰)بختیار برای جلب موافقت‌امام برای ملاقات با او بسیاری را واسطه قرار داد و به منظور جلب اعتماد‌امام نسبت به خود به هر دری می‌زد، لیکن هرچه بیشتر تلاش می‌کرد، کمتر نتیجه می‌گرفت،امام، هرگونه دیدار و گفتگو با او را قاطعانه رد می‌کرد و دیگران را نیز از هرگونه همکاری و ارتباط با او برحذر می‌داشت...امام با صراحت اظهار داشت: با آن که تا دودمان پهلوی در ایران بر سر کار است ملت ما روی خوش نخواهد دید، لیکن اگر بنا باشد روزی بختیار در ایران زمام‌امور را به دست گیرد وظیفه همه مسلمین است که با او مبارزه کنند و از رسیدن او به قدرت جلوگیری نمایند. نهضت‌امام خمینی، سید حمید روحانی، رجوع شود به تیمور بختیار به روایت اسناد ساواک، ج 3، تهران، ۱۳۷۸