اعلامیه مرجع مجاهد حضرت آیت‌الله آقای قمی مدظله‌العالی
تاریخ سند: 19 آذر 1343
اعلامیه مرجع مجاهد حضرت آیت‌الله آقای قمی مدظله‌العالی
متن سند:
اعلامیه مرجع مجاهد حضرت آیت‌الله آقای قمی مدظله‌العالی119 /9 /1343
بسم‌الله الرحمن الرحیم و له الحمد
ملت مسلمان ایران! همه می‌دانید که دستگاه جبار و هیئت حاکمه ایران در تعقیب جنایات چندساله خود، در این دو ماه اخیر چه جنایات و حوادث ناگوار دیگری به وجود آورده و چه ضرباتی بر پیکر قرآن مجید و اسلام و استقلال و اقتصاد مملکت وارد آورده است. همه می‌دانید یکی از مراجع بزرگ تقلید حضرت آیت‌الله خمینی را که از حق شرعی و قانونی خود استفاده کرده و از خیانت‌های هیئت حاکمه پرده برمی‌داشت، به خارج ایران تبعید کردند و این تبعید تنها به جرم دفاع معظم‌له از حریم دین و قرآن و دفاع از استقلال و عظمت مملکت، دفاع از مال و جان و نوامیس و آبروی ملت ایران، به جرم بیان حق و حقیقت و آشکار نمودن خودسری‌ها و خیانت‌های پشت پرده مسئولین امور صورت گرفته است. آیت‌الله خمینی تبعید شدند زیرا عموم ملت را از خیانت بزرگی که اولیاء امور مرتکب شده بودند و می‌خواستند مستور و زیر پرده بماند، آگاه ساخت. اکنون دیگر همه ملت می‌دانند که چگونه لایحه شرم‌آوری را مجلسین تحمیلی درنهایت شتاب‌زدگی بنا به پیشنهاد دولت تصویب کرد که مستشاران نظامی امریکا در ایران محاکمه نشوند؛ یعنی درواقع هر مستشار امریکایی می‌تواند هر عمل غیرقانونی و هر جنایتی را که بخواهد در ایران انجام دهد و هیچ مقامی حق اعتراض یا محاکمه آن‌ها را ندارد. مستشاران خارجی امریکا طبق این لایحه ننگین می‌توانند به هریک از مقدسات مذهبی و ملی ما جسارت کنند و به هریک از مراجع دینی و مقامات کشوری و لشکری اهانت نمایند، به نوامیس مردم هتک و تجاوز نمایند و هیچ‌کس حق جلوگیری ندارد. تصویب این لایحه ننگین را که موجب سرافکندگی ملت ایران حتی در مقابل انسان‌های نیمه‌وحشی است، از وکلای انتصابی خواست و آن‌ها نیز با کمال بی‌شرمی و وقاحت آن را تصویب نمودند؛ نمایندگانی که پس از گذشت مدتی از تصویب این لایحه بنا به اعتراف خودشان، تازه به ماهیت آن پی برده و از منصور که مختصری درباره آن لایحه در مجلس توضیح داد، تشکر کردند و گفتند ما در موقع طرح آن لایحه خسته‌وکوفته بودیم. آیا سزاوار است وکلایی که ادعا می‌کنند برای خدمت به وطن و ملت گام برمی‌دارند، لایحه را که نمی‌دانند چیست و چه عواقب شوم و نکبت‌باری را در بر دارد تصویب کنند و با این عمل نه‌تنها بیگانگان اجازه تجاوز به حقوق ملت مسلمان ایران را دارند و از این راه خشم و تنفر شدیدتر مردم را نسبت به دولت امریکا برانگیخته‌اند، بلکه در حقیقت سند رقیت و اسارت ملت مسلمان ایران را تصویب و امضا کردند و اگر کوچک‌تر مصلحتی در آن می‌دیدند این‌قدر مخفی نمی‌کردند و ملت را از این تصمیم باخبر می‌ساختند و این مقدار آن چیزی است که خود منصور اعتراف کرده و اگر دایره مصونیت بیش از این توسعه داشته باشد، عواقب شوم آن بیشتر و مجرمیت و خیانت آن بالاتر است. جای بسی تعجب و تأسف است در کشوری که مراجع عالیقدر دینی که حتی به حکم قانون اساسی، فوق قوه مقننه‌اند، برای بیان سخنان منطقی و قانونی خود در دفاع از حریم دین و قرآن و دفاع از حقوق این ملت بی‌پناه دارای مصونیت نباشند؛ در کشوری که هیچ‌گونه آزادی در حدود قانون برای طبقات بیدار و رجال علمی و افراد زنده و متفکر کشور در دفاع از حقوق دینی و قانونی خود و ملت ایران وجود ندارد، در چنین کشوری مجلسین تحمیلی بنا به پیشنهاد دولت به مستشاران امریکایی در برابر هرگونه جنایت و تجاوزی که اراده کنند، مصونیت بدهد. هرچند باید گفت از دولت و نمایندگانی که فرمایشی و تحمیلی باشند و با اراده ملت به وجود نیامده باشند، جز این انتظار نمی‌توان داشت. مجلسینی که حتی یک‌بار هم در برابر تجاوزات صریح دولت نسبت به حقوق ملت مقاومت نکرد، مجلسینی که تمام نقشه‌های شوم دولت را به‌صورت لایحه تصویب نمود، مجلسینی که عمل دولت را در گرفتن دویست میلیون دلار وام امریکا در برابر سود بسیار سنگین با استقبال تصویب نمود، پس از چند روز دیگر باز مشغول به رسیدگی به لایحه گرفتن هفتادوشش میلیون مارک از دولت آلمان غربی گردید و بدین‌وسیله ملت ایران را برای سالیان دراز تا گلوگاه در زیر بار قرض‌های سنگین و سودهای کمرشکن آن قرارداد. مردم دنیا باید بدانند که این‌چنین مجلسین نه‌تنها موردحمایت ملت نیست و این‌گونه مصوبات و لوایح آن ازنظر مردم ایران از درجه ارزش و اعتبار ساقط است، بلکه هر کشور و ملتی که طبق این‌گونه مصوبات مجلسین با هیئت حاکمه ایران معاملات بازرگانی و یا تعهداتی انجام دهند، مردم مسلمان ایران آن‌ها را متجاوز به حقوق خود می‌شناسند. دولت و مجلسین انتصابی گویا دست‌به‌دست یکدیگر داده و هنوز درصدد به وجود آوردن پرتگاه‌های سهمگین دیگری به‌منظور نابودی ملت ایران هستند. راستی جای تعجب است رفتاری که دولت و مجلسین فرمایشی نسبت به ملت مسلمان ایران می‌کنند کمتر از رفتار دولت‌های بیگانه با اسرای جنگی نیست. در این ایام سخت زمستان باوجود هزینه‌های کمرشکن زندگی و نبودن کار به حد کافی در کشور و رکود وحشت‌بار بازار و مراکز اقتصاد و خلاصه در این شرایطی که سایه شوم فقر و بدبختی بر سر همه مردم افتاده است، در چنین موقعیت خطرناک و حساسی به‌جای آنکه دولت و مجلسین درصدد تأمین آسایش و رفع نگرانی‌های اقتصادی و پایین آوردن هزینه زندگی و تولید منابع درآمد برای ملت باشند، روزبه‌روز با بالا بردن کالاهایی که مورداحتیاج عموم و در اختیار آن‌هاست و وضع مالیات‌های سنگین، دردی بر دل‌های بی‌درمان دیگر این ملت مسلمان رنجدیده ایران افزوده و یک‌قدم او را به پرتگاه سقوط و نیستی نزدیک‌تر می‌سازد. آری! این‌ها و مشابه این‌ها از لطمات بزرگی که به مصالح دینی و دنیوی این ملت وارد آورده‌اند، حقایق تلخی است که هیئت حاکمه از آگاهی ملت از آن‌ها سخت به وحشت افتاده و حقایق ناگواری است که هر فرد مسلمان ایرانی با شنیدن آن‌ها باید بر خود بلرزد. این‌ها همان جنایاتی [است] که برای اجرای آن‌ها استعمار مجبور شد آیت‌الله خمینی را به خارج کشور تبعید کند و مراجع بزرگ دینی را در منازلشان محصور و زندانی نمایند و روابط آن‌ها را با مردم قطع سازند و خفقان در کشور ایجاد نمایند، حکومت وحشت و ترس در پناه سرنیزه و زور به وجود آورد تا شاید بتواند صدای روحانیت را خفه سازد و جلوی بیداری ملت را بگیرد، کشور را در حال سکوت و خفقان مرگباری نگه دارد؛ درصورتی‌که این خفقان مرگبار در پناه حکومت سرنیزه خود بهترین دلیل و اعتراف است بر تجاوز و ستمگری و قانون‌شکنی و خیانت آنان. آری! اگر دست‌های ناپاک آنان به خون ملت و تجاوز به مصالح دینی و به حقوق مردم آلوده نبود، اگر پرونده کارنامه حکومت آن‌ها سیاه و تاریک نبود، چرا از گویندگان مذهبی و اطباء اجتماع یعنی مراجع بزرگ تقلید که زبان واقعی ملت مسلمان هستند و دردهای درونی آنان را بیان می‌کنند، تا این درجه ترس و وحشت دارند تا آنجا که مراجع بزرگ را از ملت ایران دور سازند و یا در محاصره شدید نگاه دارند تا مبادا صدای آن‌ها به ملت برسد؟ با آنکه مراجع دینی برای نشر مقاصد مصلحانه خود نه رادیو در اختیار دارند و نه مجلات و روزنامه و نه وسایل طبع در اختیار آن‌هاست؛ ولی دستگاه جبار همه این وسایل را به‌طور کامل در اختیار دارند و علاوه اسلحه و تمام قوای انتظامی در اختیار آن‌هاست. این نیست مگر ترس وحشت از آگاه شدن ملت بر گوشه[ای] از ناپاکی‌ها و قانون‌شکنی‌ها2 و بیدادگری‌های آنان و از همه عجیب‌تر آنکه بااین‌همه ناپاکی و آلودگی باز به نویسندگان مزدور و جراید جیره‌خوار خود دستور می‌دهند تا به روحانیت اهانت کنند، مسبب حوادث جان‌گداز پانزده خرداد و بعضی حوادث ناگوار دیگر را روحانیت بداند. ولی مردم مسلمان به‌خوبی چهره‌های حقیقی کشتارکنندگان عمومی و مسببین این حوادث را می‌شناسند. آن‌ها و تمام عمال استعمار باید بداند که [نه] تنها در برابر ملت ایران، خائن و مجرم شناخته شده و محکوم‌اند بلکه خداوندِ منتقم در کمینگاه آن‌هاست «إِنَّ رَبَّک لَبِالْمِرْصَادِ».3 ما ضمن دعوت عموم مردم به استمداد و عرض حاجت از پیشگاه حضرت احدیت جل شأنه و توسل به مقام ولایت حضرت ولیعصر ارواحنا فداه و عجل الله تعالی فرجه الشریف از همه طبقات انتظار داریم که با حفظ کمال آرامش و نظم از طریق قانون برای لغو این لوایح استعماری را که با حیثیت و آبرو و استقلال و آزادی و اقتصاد ملت مسلمان ایران غیرقابل سازش است، با تمام قوا بکوشند تا بدین‌وسیله حداقل وظیفه مذهبی و ملی خود را انجام و دین خود را به این کشور اسلامی ادا کرده باشند.
اِلَیَ اللهِ أشکُو و مِنهُ أسئَلُ و علیه أَتَوَکَّلُ و مَا تَوفیقی إلا بِاللهِ و هُوَ حَسبی و نِعمَ الوَکیلُ
مشهد مقدس ـ 6 شهر شعبان المعظم 1384 [19 /9 /1343] حسن طباطبایی قمی
توضیحات سند:
1. این اعلامیه همراه با گزارش 20172 /20الف ـ 3 /10 /43 از ساواک مشهد به تهران ارسال شده است. در گزارش مزبور آمده است: «برابر اطلاع اعلامیه پیوست روز 3 /10 /43 که به دیوار بازار نصب شده بود، وسیله مأمور نفوذی به دست آمده است.»2. در اصل: قانون شکینها
3. قرآن کریم، سوره مبارکه فجر، آیه 14.