شیخ فتح‌اله نجف‌آبادی (امیدی)
تاریخ سند: 26 شهریور 1352
شیخ فتح‌اله نجف‌آبادی (امیدی)
متن سند:
شماره: 14ـ24ـ 22 تاریخ:26 /6 /1352از: شهربانی ساری
به: کلیه شهربانی‌های تابعه شهربانی گنبدکاووس
م. ه خیلی محرمانه برابر اطلاع واصله شیخ فتح‌اله نجف‌آبادی (امیدی)1 فرزند محمود محل سکونت قبلی قم که اخیراً به 3 سال اقامت اجباری در بندرشاه محکوم گردید و محل تبعید خود را ترک و متواری شده‌است. دستور فرمائید نسبت به شناسائی و دستگیری وی اقدام نتیجه را گزارش نمایند ـ 63 /5 ـ 26 /6 /52
اصل پس از کشف معدوم شد.
آقای سلامت اقدام نمائید. 26 /2 /1352
توضیحات سند:
1. فتح‌الله امید، معروف به امید نجف‌آبادی و امیدی، فرزند محمود در سال 1322 ﻫ ش، در نجف‌آباد اصفهان به دنیا آمد. پس از تحصیلات ابتدایی در قصابی پدرش مشغول به کار شد و در سال 1342 به اصفهان آمد و در مدرسه جده بزرگ به تحصیل علوم حوزوی پرداخت. وی پس از مدتی راهی قم شد. امید نجف‌آبادی که به داشتن لیسانس معقول و منقول در بین طلبه‌ها شهره شده بود و به زبان انگلیسی نیز آشنایی داشت، چند بار در رابطه با فعالیت‌های خود به ساواک احضار و یک بار نیز در سال 1344 به یک ماه حبس تأدیبی قابل خرید محکوم گردید. وی به خاطر تکثیر رساله امام خمینی (ره) و کتب دکتر شریعتی در سال 1352 به سه سال تبعید در بندر شاه محکوم و به علت سرپیچی از آن در مهر ماه همان سال دستگیر و به یک سال حبس جنحه‌ای محکوم شد. ساواک در خصوص شهرت او به داشتن لیسانس معقول و منقول نوشته است: «لیسانسیه معقول و منقول نمی‌باشد، لکن در حسینیه ارشاد عضویت دارد و به منظور شرکت در جلسات آن به تهران می‌آید، لذا طلاب تصور می‌کنند که وی جهت تحصیل در دانشکده معقول و منقول به تهران می‌آید.» وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به نمایندگی مجلس شورای اسلامی و مدتی نیز به عنوان قاضی شرع اصفهان فعالیت کرد. وی از نزدیکان و اعضای باند مهدی هاشمی بود که در سال 1367 به جرم همکاری با باند مهدی هاشمی و فساد اخلاقی اعدام شد.(اسناد ساواک - پرونده انفرادی)