صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

درباره : کانون نویسندگان پیرو 107034/312 ـ 8/11/47

تاریخ سند: 4 اسفند 1347


درباره : کانون نویسندگان پیرو 107034/312 ـ 8/11/47


متن سند:

شماره : 107515 /312 از : اداره یکم عملیات و بررسی به : ریاست اداره دوم عملیات و بررسی (325) علیرغم تذکرات مکرر ساواک در کمیسیونهای مربوطه مبنی بر مخالفت با ایجاد و ادامه فعالیت کانون فوق به علت انحراف فکری مسئولین و گردانندگان آن.
اعضاء کانون مزبور همچنان به فعالیت خود ادامه داده بطوریکه اخیرا از طرف آنها مراسمی تحت عنوان «یادبود نیما یوشیج»1 شاعر نوپرداز ایرانی در دانشکده هنرهای زیبا برگزار گردیده2 و چگونگی سخنرانیهای آنان نیز در روزنامه های کیهان و آیندگان و بعضی از مجلات دیگر درج شده است و از طرف دیگر کانون مذکور مبادرت به توزیع نامه ای در بین اعضاء خود نموده که در آن ضمن اشاره به اینکه در اواخر اسفندماه سال جاری انتخابات کانون نویسندگان ایران برای انتخاب رئیس.
هیئت دبیران.
اعضاء علی البدل.
منشی.
صندوقدار و بازرسان کانون به عمل می آید و لازم است عده قطعی اعضاء کانون روشن باشد و بایستی اعضاء وضعیت خود را در کانون موصوف روشن نمایند حق عضویت نیز از آنها درخواست نموده است.
علیهذا خواهشمند است دستور فرمائید با توجه به اینکه در اجرای اوامر صادره با ادامه فعالیت و تأسیس کانون موصوف مخالفت گردیده و طی شماره های پیروی و 60235 /312 ـ 20 /6 /47 به بخش 325 آن اداره اعلام شده اقدامات مقتضی در زمینه ممانعت از ادامه فعالیت آن معمول و نتیجه را اشعار دارند.
رئیس اداره یکم عملیات و بررسی.
ثابتی رئیس بخش 312 ـ عطارپور کارمند بررسی.
شکراللهی 3 /12 /47 ثابتی 3 /12 /47

توضیحات سند:

1ـ علی اسفندیاری معروف به نیما یوشیج فرزند ابراهیم خان اعضام السلطنه نوری در ده یوش مازندران در سال 1315 ه.
ق متولد شد.
تحصیل ابتدائی او در مازندران بود تا اینکه به تهران آمد و در سن لوئی پذیرفته شد و گذشته بر ادبیات فارسی از زبان فرانسه نیز آگاه گشت مشوق او در شعرگوئی استادش نظام وفا بود و نخستین اثر او قصه رنگ پریده و بعد منظومه افسانه است.
در شعر سبک مخصوصی اختیار کرد که بنام شعر نو معروف شد یعنی وزن را قبول داشت ولی یکسان بودن دو مصرع را در بیت لازم نمی دانست.
برخی شعراء پیروی کردند و بعضی روش نو را نپذیرفتند و انتقاد نمودند و بعضی از آنان که پذیرفتند نو را نوتر کردند و به سلیقه خود درآوردند...
.
نیما یوشیج شصت و چهار سال زیست و در سال 1338 از جهان درگذشت.
» پرفسور عبّاس مهدین (شوشترین) تاریخ زبان و ادبیات ایران از زمان قاجار تا عصر پهلوی ص 199 و 200 برای اطلاع بیشتر در رابطه با زندگینامه و افکار نیما یوشیج به مقاله «پیرمرد چشم ما بود» اثر شادروان جلال آل احمد در کتاب مجموعه مقالات وی مراجعه شود.
2ـ محمدعلی سپانلو در این رابطه چنین می گوید : «در نخستین جلسه سخنرانی کانون اعلام شد که مجلس شورای ملی از هیئت دبیران کانون دعوت کرده است تا نمایندگان خود را برای شرکت در جلسات بررسی لایحه حقوق مؤلفین و مصنفین به کمیسیون های مجلس بفرستد.
این پیام توسط سناتور هاجر تربیت به اسماعیل نوری علاء منشی هیئت دبیران ابلاغ شده بود و دکتر میرفندرسکی رئیس وقت دانشکده هنرهای زیبا نیز اجازه داده بود تا کانون نویسندگان مراسم بزرگداشت نیما یوشیج را در تالار اجتماعات این دانشکده برگزار کنند».
«ماهنامه کلک ـ شماره 4 ـ خاطرات محمدعلی سپانلو» و باقر پرهام در این رابطه می گوید : «...
کانون مجلس یادبود نیما یوشیج را نیز در آمفی تأتر دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران برپا کرد که بیشتر جنبه همگانی داشت.
این مجلس در 17 /11 /1347 تشکیل شد و در آن علاوه بر خانم دکتر سیمین دانشور که به عنوان رئیس کانون جلسه را افتتاح کرد، آقایان سیاوش کسرائی، رضا براهنی و محمد حقوقی درباره زندگی و آثار نیما سخنرانی کردند و شعرهایی از نیما نیز توسط تعدادی از شعرای معاصر از جمله احمد شاملو خوانده شد.
» کتاب جمعه ـ ش 28 ـ ص 22»

منبع:

کتاب کانون نویسندگان ایران به روایت اسناد ساواک صفحه 102

صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.