صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

موضوع : انتصاب جدید معینیان

تاریخ سند: 16 آذر 1345


موضوع : انتصاب جدید معینیان


متن سند:

به : 321 از : 300/الف شماره : 951 ـ 300 / الف انتصاب معینیان به ریاست دفتر مخصوص شاهنشاهی ضمن اینکه موجب خرسندی طبقات مختلف گردیده است در بین رجال سیاسی این انتصاب بیشتر جنبه سیاسی به خود گرفته است.
صادق بهداد1 می گفت روزی که اسداللّه علم به وزارت دربار منصوب گردید در همه جا گفته شد که دیپلماسی انگلستان توفیق بزرگی به دست آورده و دربار ایران را به دست گرفته است و این موضوع برای حفظ بیطرفی دربار زیان آور بود ولی با انتصاب معینیان به ریاست دفتر مخصوص شاهنشاهی که در محافل سیاسی او را از طرفداران سیاسی آمریکا می شناسند و یا اینکه آمریکائیها با او نظر موافق دارند طبعا تعادلی بین دو سیاست مذکور بوجود خواهد آمد.
عینا به استحضار ریاست بخش 322 برسد.
321 ـ 20 /9 /45 یک نسخه از اطلاعیه مذکور به بخش 322 واصل گردید عینا به بخش 321 اعاده گردد.
رئیس بخش 322 ـ شهسواری 19 /5 /45 در پرونده نصرت اله معینیان بایگانی شود.

توضیحات سند:

1ـ صادق بهداد فرزند باقر در سال 1295 ش در مشهد به دنیا آمد.
از دبیرستان درالفنون دیپلم و از دانشکده حقوق تهران، لیسانس حقوق گرفت و در سال 1320 به استخدام وزارت دارایی درآمد.
در سال 1331 با شرکت در میتینگ های حزب ایران، خود را طرفدار مصدق قلمداد کرد ولی در سال 1332 به علت خدماتش در جریان کودتا، بازرس دولت در شرکت بیمه شد.
در سال 1336 مدتی با روزنامه شاهد ارگان حزب زحمتکشان همکاری داشت که با تعطیلی آن، امتیاز روزنامه جهان و مجله جام جهان نما را اخذ و در آن به اتحاد مصر و سوریه حمله کرد.
صادق بهداد با مقامات انگلیسی و امریکایی ارتباطات مشکوک داشت و همچنین با عبداللّه شاطی ـ مأمور اطلاعاتی سفارت کویت در تهران ـ رابطه داشت.
وی از دوستان نزدیک تیمور بختیار بود و در سال 1348 نامه ای به او ارسال داشت که با کشف آن، بازداشت و به 7 سال حبس محکوم گردید.
این مکاتبه که صوری و تشکیلاتی به نظر می رسید باعث شد تا وی در مدت بازداشت، با خانواده ملاقات کند و شاه برای خرجی فرزندانش که در امریکا تحصیل می کردند، پول بفرستد و خودش نیز پس از یکسال در سالگرد کودتای 28 مرداد، آزاد شود.

منبع:

کتاب کابینه حسنعلی منصور به روایت اسناد ساواک - جلد دوم صفحه 222

صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.