تاریخ سند: 9 بهمن 1337
موضوع: سناتور جمال امامی
متن سند:
شماره 5
سناتور جمال امامی در کلوپ ایران ضمن صحبت با سناتور سابق دیوان
بیگی به سر مقاله روزنامه کیهان مبنی بر دعوت از عبدالکریم قاسم1 به ایران
اشاره کرده و از تضییقاتی که دولت مشارالیه برای ایرانیان مقیم عراق قائل شده
بحث و از دعوت احتمالی او به ایران انتقاداتی نموده است.
گیرندگان: برابر فهرست
توضیحات سند:
1ـ عبدالکریم قاسم در سال
1914 در بغداد دیده به جهان
گشود.
پدرش مسلمان سنی
مذهب از قبیله عربی زید
قحطانی و مادرش مسلمان شیعه
از قبیله عربی تمیم عرفانی بود
که هر دو قبل از وقوع کودتای
14 ژوئیه 1958 وفات یافتند.
او در خانواده فقیری پرورش
یافت در مدرسه شاگردی آرام
بود و غالبا از همکلاسی های
خودکناره می گرفت.
تحصیلات
دبیرستانی را در رشته ادبی و با
کسب نمرات ممتاز به پایان برد
و به عنوان معلم مدرسه ابتدایی
شهر «شامید» در استان دیوانه ـ
قادسیه فعلی ـ واقع در جنوب
عراق مشغول تدریس شد.
پس از یک سال تدریس ـ
1931 تا 1932 میلادی ـ این
حرفه را رها کرده وارد دانشکده
نظامی گردید و 15 آوریل
1934 با درجه ستوان دومی
فارغ التحصیل شد.
در ژانویه
1940 به دانشکده ستاد قدم
گذاشت و در دسامبر سال بعد با
کسب نمرات ممتاز
فارغ التحصیل شد.
در 1950 به
جرگه افسران قدیمی در
انگلستان پیوست.
در 2 مه
1955 به درجه سرتیپ ستاد و
در 6 ژانویه 1959 به درجه
سپهبد ستاد و بالاخره در 6
ژانویه 1962 به درجه سرلشکر
ستاد ارتقاء یافت.
فعالیت
سیاسی و پایان انزوای
عبدالکریم قاسم به سال 1935
که در اولین انجمن افسران
ناسیونالیست شرکت کرد باز
می گردد.
از بارزترین
خصوصیات اخلاقی عبدالکریم
قاسم، نازک دلی و دلرحمی او
بود.
به همین دلیل عفو مکرر
سرسخت ترین دشمنان او را
نمی توان یک تاکتیک سیاسی
برای جلب اعتماد و محبت مردم
و ادامه حکومت از این طریق به
حساب آورد.
عبدالکریم قاسم
در 15 رمضان 1963 در
محوطه ساختمان رادیو عراق به
دست کودتاچیان به قتل رسید.
ـ
نگاهی به تاریخ سیاسی عراق،
سرهنگ ع.
الجمیلی، ترجمه
محمد حسین زوار کعبه، ص ص
65ـ 68
منبع:
کتاب
جمال امامی به روایت اسناد ساواک صفحه 240