متن سند:
متن نامه حضرت مستطاب حجت الاسلام و المسلمین آیت الله العظمی فی الارضین آقای حاج سید محمد هادی میلانی متع اللّه المسلمین بطول بقائه بسمه تعالی شانه طهران 3 شوال 1383 حضرت مستطاب حجت الاسلام و المسلمین آقای حاج سید محمد علی قاضی طباطبائی دامت ایامه تسلیم و تحیت وافر تقدیم داشته بانواع دعوات یادآورم و خاطر شریف را متوجه می دارم به آنچه حضرت سیدالشهداء ارواحنا له فداء به ابی ذر فرمودند: یا عمّاه انّ اللّه قادر علی ان یغیر ما قدتری و اللّه کل یوم هو فی شأن و قد منعک القوم دنیاهم و منعتهم دینک فما اغناک عمّا منعوک و احوجهم الی ما منعتهم(1).دستگیر شدن حضرتعالی و بعدا محدود بودن بحدودی در طهران نیز محروم شدن مسلمانان از زیارت حضرتعالی تازگی ندارد از قدیم بزرگان و اولیاء مبتلا بوده اند و نیز از گذشته و آینده خبر داده اند و فتح و پیروزی را نوید داده اند بالاتر از آن قرآن است که می فرماید: وعداللّه الذین آمنوا منکم و عملو الصالحات لیستخلفّنهم فی الارض کما استخلف الذین من قبلهم و لیمکنّن لهم دینهم الذین ارتضی لهم و لیبدلنهم من بعد خوفهم انما یعبدوننی لایشرکون بی شیئا.
بالجمله حضرتعالی جرمی نداشته اید جز اینکه عدالتخواه بوده و دعوت به عدالت نموده اید و گفته اید در مملکت مذهبی نتوانند آنچه که مخالف با قوانین مذهب است حکومت کند و گفته اید خفقان و جور و تعدی، آرامش و آسایش ملت و امت را مختل می سازد و نتیجه وخیم دارد و گفته اید استقلال این مملکت اسلامی و تخلص از فشار سیاستهای خارجی در خطر است.
در هواداری و نگهداری این امت اسلامی و رعایت احساسات بایستی چاره کرد و رجال با ایمان و دلسوز مملکت و اهل فکر و تدبر در شئون خیر و صلاح وارد باشند نه آنکه اولیاء امور چنانچه فعلاً هست عمل کنند و برخلاف حقیقت رفتار و گفتارشان بوده باشد که هم بر ملت صدمه دارد و هم بر خودشان.
قد مکر الذین من قبلهم فاتی اللّه بنیانهم من القواعد فخر علیهم السقف من فوقهم و اتاهم العذاب من حیث لایشعرون.
والسلام علیکم و رحمۀ اللّه و برکاته محمدهادی حسینی المیلانی (1) توضیح کلمات مبارک امام علیه السلام خطاب به ابی ذر رحمت اللّه این است که می فرماید: ای عموی گرامی من خداوند احدیت قادر است بر اینکه این اوضاع را تغییر دهد و این حوالی را که می بینی منقلب کند.
و خداوند هر روز و هر آن به شان خود است و احوال و اوضاع را تغییر می دهد و ظالمین و اتباع آنها تو را از دنیای خودشان منع کردند و تو را زندانی نمودند و تو هم آنها را از دین و کیش خود منع کردی و دور راندی و چقدر غنی و بی نیاز نمود تو را از آنچه آنها تو را از آن منع کردند و محتاج و نیازمند نمود آنها را به آنچه تو آنانرا از آن منع کردی.