متن سند:
تهران امیریه حضرت آیت الله العظمی آقای حاج سیدهادی میلانی مدظله العالی استخلاص حضرات آیات در نتیجه مساعی جمیله حضرت عالی موجب مسرت عموم مؤمنین بالخصوص اهالی و علماء آذربایجان گردید از قم ملازاللشیر سیداحمد خسروشاهی1 ـ سیدهادی خسروشاهی2 تبریز ـ شهرری حضرت آیت الله العظمی آقای شریعتمداری دام ظله العالی از زحمات فوق العاده که تحمل فرموده اید تشکر از استخلاص حضرات آیات بالخصوص آیت الله خمینی را تبریک عرض و موفقیت آینده را در باقی هدفهای دین خواستارم.علی اصغر کاغذچی تبریز ـ تهران حضرت آیت الله العظمی آقای حاج آقاحسن قمی3 مدظله استخلاص و سلامتی وجود مقدس موجب مسرت عموم مؤمنین و اهالی آذربایجان و بالخصوص علماء گردید مزید تأییدات را در تقویت مبانی اسلام از خداوند متعال خواهان و در تمام مراحل پشتیبانم سیداحمد خسروشاهی ـ سیدهادی خسروشاهی
توضیحات سند:
1ـ سیداحمد خسروشاهی در 26 ربیع الثانی سال 1330 قمری در تبریز بدنیا آمد.پس از طی آموزشهای مقدماتی، سطح را نزد پدرش و استادان دیگر آموخت و پس از تبعید پدرش به سمنان و سپس به مشهد ـ در دوره رضاخان و در سال 1314 ش به مناسبت مخالفت با رژیم پهلوی و به ویژه مسأله کشف حجاب ـ به این شهر رفت و در آنجا از درس استادانی چون حاج آقا حسین قمی، میرزا ابوالحسن انگجی، میرزا محمد آقازاده خراسانی استفاده نمود و سپس همراه پدر به تبریز بازگشت.
بعد از آن دو سال در قم بود و در حوزه علمیه این شهر در درس مرحوم آیت الله حایری یزدی و آیات حجت و حاج سید محمد تقی خوانساری حاضر می شد.
وی علاوه بر مبارزاتی که در دوره رضاخان و سپس در دوره حکومت پیشه وری در تبریز داشت، پس از قیام 15 خرداد هم تا مراحل پیش از انقلاب نقش فعالی داشت و چندین بار دستگیر، زندانی و یا تبعید گردید.
سرانجام، وی در تاریخ 28 خرداد 1356 در تبریز به رحمت ایزدی پیوست و جنازه او طبق وصیت به مشهد منتقل شد.
و در صحن مطهر مدفون گردید.
2ـ حجه الاسلام سید هادی خسروشاهی فرزند سید مرتضی در سال 1286 شمسی در شهر تبریز متولد شد.
پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و مقدمات در تبریز، به حوزه علمیه قم رفت و از محضر آیات عظام بروجردی، طباطبایی، امام خمینی و علمای دیگر بهره برد.
مدت چهار سال نیز در حوزه علمیه نجف از محضر اساتید و مراجع بزرگ همچون آیت الله حاج سید ابوالحسن اصفهانی، حاج محمد حسین نائینی، حاج شیخ محمد غروی کمپانی و حاج ضیاءالدین عراقی کسب فیض نمود.
پس از ده سال اقامت در نجف و اخذ اجازه اجتهاد از مراجع عظام، به ایران بازگشت و در تبریز ساکن شد.
وی علاوه بر وعظ و ارشاد، به تدریس علوم دینی در این شهر پرداخت و چند مرکز درمانی خیریه و فرهنگی در آنجا تأسیس نمود.
وی از سال 1333 فعالیتهای فرهنگی خود را آغاز و با بسیاری از نشریات مذهبی همکاری می نمود.
در سال 1340 به توصیه اطبا راهی تهران شد و سپس مسئولیت اداره مدرسه علمیه شیخ عبدالحسین را به عهده گرفت.
وی در دوران مبارزه و اوج گیری نهضت امام خمینی (سلام اللّه علیه) یکی از همراهان این نهضت بود و چند بار هم بازداشت گردید.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، همراه با تدریس علوم دینی به نمایندگی از سوی امام در وزارت ارشاد مشغول به کار شد و پس از آن در سال 1360 به عنوان سفیر ایران در واتیکان منصوب گردید.
در مدت پنج سال تصدی سفارت جمهوری اسلامی ایران در واتیکان، مرکز فرهنگی اسلامی اروپا در رم (ایتالیا) را در 1361 پایه گذاری کرد و به نشر 150 نوع کتاب از جمله قرآن مجید و نهج البلاغه و نشریه به زبانهای ایتالیایی، فرانسه، انگلیسی و عربی اقدام کرد.
از وی تاکنون بالغ بر 50 اثر اعم از تألیف و ترجمه به زبان فارسی و عربی به چاپ رسیده است.
وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان نماینده مجلس خبرگان رهبری از سوی مردم تهران انتخاب شد.
او عضو جامعه روحانیت مبارز تهران، مسئول مجله تاریخ فرهنگ معاصر و عضو هیأت مدیره بنیاد مسکن نیز بود.
آیت الله خسروشاهی در روز نیمه شعبان سال 1376 هجری شمسی دارفانی را وداع گفت و در حرم مطهر حضرت عبدالعظیم حسنی (علیه السلام) به خاک سپرده شد.
ر.ک : کیهان اندیشه، شماره 28.
محمد شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ج 2.
3ـ آیت الله سید حسن طباطبائی قمی در سال 1298 ه.
ش در شهر نجف اشرف متولد شد.
نامبرده مقدمات علوم دینی را نزد پدر روحانی خود فراگرفت.
ایشان پس از عزیمت به شهر مشهد بار دیگر در سال 1310 به نجف بازگشت و مراتب عالی علوم حوزوی خود را نزد استادانی چون آیت الله نائینی سپری کرد.
آیت الله قمی در سال 1327 بار دیگر به مشهد مراجعت نمود.
وی ضمن امامت مسجد گوهرشاد در سال 1342 به دلیل مخالفت با رژیم پهلوی دستگیر و به شهرستان کرج تبعید گردید.
رژیم شاه همچنین دستور تبعید ایشان را به علت اعتراض به قانون حمایت خانواده به خاش اعزام کرد.
حضرت امام خمینی که از موضوع آگاه شده بودند، با مخابره تلگرافی برای آیت الله میلانی جویای احوال آیت الله قمی شدند.
متن تلگراف امام از نجف به این شرح است: «مشهد ـ حضرت آیت الله میلانی دامت برکاته ـ حادثه آیت الله قمی موجب تأسف است.
از سلامت ایشان مستحضرم فرمائید.
سلامت و سعادت جناب عالی را خواستار است.
خمینی» آیت الله قمی پس از پیروزی انقلاب مجددا به شهر مشهد بازگشت و در آنجا ساکن شد.
ر.ک: شهید آیت الله سید اسداللّه مدنی، یاران امام به روایت اسناد ساواک، ص 140