انجمن مطبوعات ایران
تاریخ سند: 27 بهمن 1339
انجمن مطبوعات ایران
متن سند:
شماره : 29 جناب آقای سناتور بوشهری1 نایب رئیس محترم شورای مرکزی جشنهای شاهنشاهی ایران بازگشت به نامه شماره 2097 ـ 23 /11 /39 ضمن اظهار تشکر از حسن توجه اعضای محترم شورای مرکزی جشنهای شاهنشاهی ایران نسبت به مطبوعات ایران اشعار می دارد برای آنکه نظر آن شورای محترم در باب تعداد اعضاء کمیسیون مطبوعات جشنهای شاهنشاهی ایران تأمین شود عین نامه مذکور در جلسه مورخ 26 /11 /39 هیئت مدیره انجمن مطبوعات ایران قرائت شد و پس از مذاکراتی که پیرامون آن به عمل آمد تقاضا شد به سبب علاقه فوق العاده زیادی که آقایان روزنامه نگاران پایتخت به عضویت در کمیسیون مطبوعات جشنهای شاهنشاهی ایران و همکاری با شورای مرکزی جشنها دارند در درجه اول و در صورت امکان همان عده که قبلاً معین شده بودند به عضویت در کمیسیون مذکور انتخاب شوند و در غیر این صورت چند نفر از آقایان مدیران جراید پایتخت بشرح زیر : از روزنامه های عصر : آقای عباس مسعودی مدیر روزنامه اطلاعات آقای دکتر مصباح زاده مدیر روزنامه کیهان از روزنامه های صبح : آقای اسماعیل پوروالی مدیر روزنامه بامشاد آقای عباس شاهنده مدیر روزنامه فرمان آقای صادق بهداد2 مدیر روزنامه جهان آقای احمد یزدان بخش مدیر روزنامه پیک ایران از مجلات : آقای مهندس والا مدیر مجله تهران مصور آقای دکتر بهزادی مدیر مجله سپید و سیاه از روزنامه های هفتگی : آقای انوشیروانی مدیر روزنامه سحر آقای جهانبانوئی مدیر روزنامه فردوسی آقای سپهر مدیر روزنامه دیپلمات به عضویت کمیسیون مذکور انتخاب شوند.البته از نظر مصلحت و تشویق روزنامه نگاران بهتر آن است که تمام آقایان مدیران جرایدی که نامشان در نامه شماره 20 ـ 20 /11 /39 انجمن ذکر شده است به عضویت کمیسیون مطبوعات انتخاب شوند.
با تقدیم احترامات فائقه رئیس هیئت مدیره انجمن مطبوعات ایران عباس مسعودی
توضیحات سند:
1.مهدی بوشهری، فرزند حسین در سال 1316 ش در شیراز متولد شد و تحصیلات عالی را تا درجه‌ی دکتری ادامه داد.
وی همسر دوم اشرف پهلوی بود و به سبب فامیلی و نزدیکی با شاه از مهره های قابل اعتماد و وفادار وی محسوب می شد که در امور مالی و عقد قراردادهای داخلی و خارجی برای بنیاد پهلوی و سایر سازمان‌های وابسته به دربار که بیشتر آنها را اشرف رهبری می کرد، دخالت داشت.
بوشهری ارتباط و دوستی نزدیکی با نصیری (رئیس ساواک) داشت.
پرویز بوشهری و جواد بوشهری از نزدیکان او بودند که به پست های مهمی رسیدند.
از جمله سمت‌های مهدی بوشهری می توان به سفیر کبیر سیار شاه در کشورهای اروپایی، دبیرکل سازمان ایرانی مجامع بین المللی و دبیرکل جشنهای هنر شیراز با حکم فرح پهلوی و...
اشاره کرد.
مهدی بوشهری پس از پیروزی انقلاب اسلامی از کشور متواری شد و در اروپا اقامت گزید.
وی در سال 1362 ش در دادگاه لاهه ـ بیانیه‌ی الجزایر در مورد مسأله شرکت سهامی شیلات ایران، علیه جمهوری اسلامی ایران شهادت داد.
منابع: جشنهای 2500 ساله شاهنشاهی به روایت اسناد ساواک و دربار، ج 2 / بزم اهریمن، تهران مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1377 2.
محمد صادق بهداد، فرزند باقر در سال 1295 در مشهد متولد شد.
وی پس از سپری کردن دوره‌ی ابتدایی از دبیرستان دارالفنون دیپلم گرفت و در رشته‌ی حقوق از دانشگاه تهران فارغ التحصیل گردید.
نامبرده در سال 1320 در وزارت دارایی استخدام شد و بعد از آن به شغل وکالت پرداخت و به دلیل خدماتش به رژیم در جریان کودتای 28 مرداد 1332 بازرس دولت در شرکت بیمه شد و مدتی عضو هیأت مدیره‌ی بنگاه خالصجات بود و در کابینه‌ی شریف امامی در سال 1339 از طرف نامبرده به عنوان رابط بین کابینه و مطبوعات انتخاب شد و همزمان مشاورت حقوقی وزارت اطلاعات را برعهده داشت.
صادق بهداد در سال 1331 در میتینگ حزب ایران شرکت می کرد و طرفدار مصدق بود و در سال 1336 هنگام توقیف روزنامه شاهد ارگان حزب زحمتکشان با آنها همکاری داشت.
مشارالیه صاحب امتیاز روزنامه‌ی جهان و مجله‌ی جام جهان نما بود که در سال 1336 به اتحادیه‌ی مصر و سوریه در روزنامه حمله و آنها را دست ساخته کمونیست ها معرفی کرد.
نامبرده ارتباطات مشکوکی با مقامات انگلیسی و آمریکایی و عبداللّه شاطی رئیس دفتر سفارت کویت (مأمور اطلاعاتی) داشت و تا قبل از دستگیری در سال 49 به دلیل مکاتبه با تیمور بختیار، مسؤلان جایگاه خاصی برای وی قائل بودند، به نحوی که در جشنی که به مناسبت سومین سال انتشار روزنامه‌ی جهان در هتل پلازا برپا شده بود، عده‌ی زیادی از مقامات دولتی از جمله علم، امینی و سفرای خارجی شرکت کرده بودند.
نامبرده یکی از دوستان نزدیک سپهبد تیمور بختیار ـ اولین رئیس ساواک ـ بود و در زمان ریاست تیمور بختیار، صادق بهداد طی نامه ای به دوستش درخواست همکاری جهت مقابله و انجام هر مأموریتی از طرف نامبرده را کرده است، به نحوی که برادر صادق بهداد، بازرس سازمان نقشه برداری سازمان برنامه، خود را کارآگاه معرفی می کرد و در سال 1338 طی صحبتی نزد همکارانش اظهار داشته که برادرش (صادق بهداد) با تیمسار بختیار ارتباط دارد و با سرهنگ ناصر کیانی، افسر سازمان امنیت به یک مأموریت سری رفته است.
مشارالیه اهل زدوبند و تبانی بود و از این راه پول‌های کلانی به دست آورد و به دلیل شایعه‌ی این امر حتی یک بار در سال 1340 بازرس شهرداری علیه او شکایت کرده و راهی زندان می شود، ولی با دستور نخست وزیر از زندان آزاد می شود.
با توجه به موارد فوق، ساواک طی یک ارزیابی وی را چنین معرفی کرد : « صادق بهداد یک مرد اصولی و متین است، اهل زدوبند نیست، طرفدار مقام شامخ سلطنت و مخالف سیاست شوروی و کمونیسم و مرد مورد اعتمادی است و نشریه جهان مفید می باشد و در بین مطبوعات جایگاه دارد.
» صادق بهداد در سال 1348 طی نامه ای که از طریق پیک برای تیمور بختیار مستقر در عراق نوشت، به او جهت نیل به مقصود، توصیه کرد تا اقدام به ترور برخی از شخصیت‌های مملکتی نماید تا وضع موجود متزلزل شود و به دلیل اطلاع ساواک از مضمون این نامه، نامبرده دستگیر و به اتهام اقدام علیه امنیت داخلی به 7 سال زندان مجرد محکوم می شود و باوجود حکم صادره با خانواده اش ملاقات حضوری داشت و شاه دستور فرستادن پول برای فرزندانش که مشغول تحصیل در آمریکا بوده اند را صادر کرد.
وی پس از یک سال حبس به مناسبت سالگرد 28 مرداد از زندان آزاد شد.
براساس اسناد ساواک، بهداد از هواداران جبهه‌ی ملی و دکتر مصدق و از نزدیکان دکتر مظفر بقایی رهبر حزب زحمتکشان بوده است.
وی در سال 1331 مؤسس کلوپ مصدق وابسته به جبهه‌ی ملی در مشهد بوده و در تاریخ 3 /11 /40 به اتهام اقدام بر ضد امنیت داخلی دستگیر و در تاریخ 19 /12 /40 با موافقت نخست وزیر وقت آزاد می شود.
بهداد در مدتی که به عنوان مدیر روزنامه‌ی جهان مشغول بود، صور قبیحه و مستهجن را در آن منتشر می ساخت که موجب عکس العمل شدید مردم به آن شده بود و بدین جهت ساواک از وی کتبا تعهد گرفت که از ادامه‌ی آن امتناع کند.
وی پس از انقلاب اسلامی 1357 به فرانسه رفت و در خدمت گروه بختیار قرار گرفت.