موضوع : دکتر محمد مفتح
تاریخ سند: 13 بهمن 1345
موضوع : دکتر محمد مفتح
متن سند:
از : 20 ه3 به : 316 شماره : 26653 /20/ ه3 از ساعت 1800 روز 12 /11 /45 جلسه هیئت محبان الحسین در مسجد جامع تشکیل شد ابتدا شخصی به نام جباری صحبت نمود و در پایان سخنان خود برای سلامتی خمینی دعا کرد و سپس در ساعت 1900 دکتر محمد مفتح درباره معارف و توحید صحبت کرد آنگاه کاغذی از جیبش بیرون آورد و گفت یک نفر سؤال کرده که بدین قرار است (آیا شیعه در زمان خود رسول اکرم به وجود آمد یا مانند شافعی1 ـ مالکی2 و حنبلی3 بعد از اسلام به وجود آمده و این که می گویند شیعه در زمان صفویه به وجود آمده است حقیقت دارد یا خیر) ناطق باین سؤال چنین پاسخ داد اولاً آن افراد مغرض از قبیل کسروی4 که نوشته اند شیعه در زمان صفوی به وجود آمد اطلاعاتی در این زمینه نداشته اند و یا از روی غرض چنین نوشته اند بعد اضافه نمود ابوذر غفاری5 در زمان عثمان6 چکاره بود چرا او را تبعید کردند؟ برای این که جلوی خودسریهای عثمان ایستاد و نگذاشت به مقاصد شوم خود برسد لذا او را تبعید کردند آیا میثم تمار در چه زمانی بود که شیعه علی را پایه گذاری کرد و زیر بار حکومت های زور و خلیفه های قلدر نرفت شیعه حرف زور نمی شنود و زیر بار این حرف ها نمی رود ناطق افزود قدرتها از بین رفته و می رود ولی شیعه پابرجا می ماند آن منصور دوانقی علیه اللعنۀ چگونه دستور داد که در نیمه های شب به منزل امام صادق آن امام و مرجع ما ریختند و او را گرفتند پیش منصور بردند.منصور نابود شد و نامش هم از بین رفت ولی نام امام صادق تا ابد خواهد درخشید.
در چند سال پیش محمد قطب رئیس دانشگاه الازهر مصر نوشته بود دین شیعه درست و پابرجا می باشد در صورتی که او یک نفر اهل تسنن است ولی فتوا می دهد و شیعه را قبول دارد هر سال از الازهر روحانیون سنی به ممالک خارج و آفریقا فرستاده می شوند و دسته دسته مردم مسلمان می شوند اما مسلمانان سنی آخر چرا ما نمی توانیم این کار را بکنیم برای این که دستمان بسته است بودجه نداریم تشکیلاتی نداریم ولی باید بدانیم که دین شیعه چه دینی است کم کم توسعه یافته است و در خاتمه گفت پروردگارا مراجع تقلید خصوصا مرجع مجاهد ما را یاری به فرما.
96 ـ م ـ ت قبلاً دستور مراقبت از دکتر مفتح داده شده است.
فعلاً در پرونده وی بایگانی شود.
27 /1 /45 از این شخص مراقبت و به موقع نسبت به جلوگیری از تحریکات مضره وی اقدام شود تکثیر شده در پرونده های مربوطه ضمیمه گردید.
صالحی سه نسخه تکثیر شود.
25 /11 /45 آقای صالحی آقای صابری 15 /11
توضیحات سند:
1ـ شافعی : ابوعبداللّه محمدبن ادریس معروف به امام شافعی (150ـ204 ه.ق) یکی از ائمه و فقهای بزرگ چهارگانه در نزد اهل سنت و مؤسس مذهب شافعیه، در غزّه متولد شد.
در کودکی پدرش را از دست داد نزد مادرش در مکه در فقر و پرورش یافت.
فقه و حدیث را در مکه آموخت و در بیست سالگی به مدینه به محضر مالک ابن انس رفت و تا وفات (179) مالک در آنجا بود.
سپس در یمن شغلی یافت.
و چون در نهان با آل علی سر و سرّی داشت، با آنان دستگیر و به رقه نزد هارون الرشید اعزام گردید (187 ق) ولی خلیفه او را بخشید.
چندی را در مصر گذرانید.
در سال 195 قمری به بغداد رفت و به تدریس پرداخت عاقبت در سال 200 قمری به مصر بازگشت و در فسطاط وفات یافت.
از آثارش: الام، المسند، المسنن بوده است.
از شاگردان معروفش احمد حنبل بود.
مذهب شافعی جامع شیوه اهل قیاس و اهل حدیث و در واقع تلفیقی از این دو طریقه است.
نهضت بیدارگری در جهان اسلام، سید مهدی جعفری.
2ـ مالک ابن انس از پیشوایان مذاهب اسلام (179ـ97 ه.
ق) وی بنیان گذار فرقه مالکیه است.
و به عکس ابوحنیفه به احادیث و سنن و اطلاع از آنها و استناد بر آنها رغبت وافر داشت.
و احکام خود را با توجه به آیات، احادیث، سنن پیامبر (ص) و صحابه و اجماع امت صادر می کرد.
وی مدتی در مدینه بود.
زادگاهش مدینه و به خواهشمنصور عباسی کتابیدر احکام نگاشت.
رساله «وعظ» و «مسائل» و «نجوم» ...
از آثار وی می باشد.
نهضت بیدارگری در جهان اسلام، سید مهدی جعفری، تهران، 1362 3ـ احمدبن حنبل ابو عبداللّه احمدبن محمدبن حنبل (241ـ164 ه.
ق) امام و مؤسس مذهب حنبلی و یکی از ائمه چهارگانه اهل سنت پدرش والی سرخس بود او خود در بغداد به دنیا آمد و در طلب فقه و حدیث در عراق و شام و حجاز و یمن و بسیاری از بلاد سفر کرد و یک چند نزد شافعی به تلمذ پرداخت.
کتاب «مسند» او در حدیث مشهور است.
با معتزله و عقاید آنان در باب خلق قرآن مخالفت کرده قول آنان را بدعت شمرد.
مأمون خلیفه او را به زنجیر کرد و معتصم عباسی او را به جهت آنکه از قول به مخلوق بودن قرآن ابا داشت معروض محنه نمود و شکنجه کرد و دو سال و چهار ماه به زندان انداخت.
او در سال 220 ه.
ق آزاد شد اما در دوره متوکل عباسی حرمت و نفوذ تمام یافت و مدتها مشاور متوکل بود.
خلیفه جز با وی با کسی مشورت نمی کرد.
ابن حنبل از تمسک به حدیث و اجتناب از رأی و قیاس اهتمام و اصرار داشت.
نهضت بیدارگری در جهان اسلام، سید مهدی جعفری 4ـ احمد کسروی تبریزی در سال 1269 شمسی، در شهر تبریز در یک خانواده روحانی تولد یافت.
فارسی و قرآن و مقدمات عربی را در مکتب آموخت و پس از مدتی به لباس روحانیت درآمد اما با آلوده شده به انحرافات فکری و عقیدتی از کسوت روحانی خارج شد وی کسی بود که در ایران اندیشه غرب زدگی و توجه به بنیاد های فرهنگی در غرب را مطرح کرد و و به گسترش یک ناسیونالیم ضد شیعی کمک نمود.
کسروی درباره مذهب، آرائی شبیه آراء وهابیت داشت و بر تفسیر و تعویل آیات قرآن حمله کرد و احادیث را غیر معتبر خواند.
او با برپایی تشکیلات «پاکدینان» به علما که دولت ها را جائر می دانند و با بدآموزی مردم را به زیارت قبور هدایت می کنند، تاخت.
به تدریج در بیان عقاید خود بی پرواتر گردید، قرآن و برخی از کتب ادعیه را سوزاند و ادعای انشراح صدر و نبوت کرد در اوایل دهه 1320 شمسی، امام خمینی افکار ضد مذهبی کسروی را به شدت مورد انتقاد قرار داد و او را دروغگو، خائن و افیونی بی خرد نامید.
فتنه و فساد کسروی به جایی رسید که مرجع عالیقدر آیت الله العظمی حاج سید محمدتقی خوانساری، وی را مهدورالدم دانسته و حکم قتل او را صادر نمود.
در سال 1324، کسروی به اتهام قرآن سوزی و مخالفت با دین به پای میز محاکمه کشیده شد و در آخرین جلسه بازپرسی در سن 57 سالگی به ضرب گلوله فدائیان اسلام به هلاکت رسید.
5ـ ابوذر غفاری جندب ابن جناده ی غفاری متوفای 32 هجری قمری از سابقین اسلام و به قولی پنجمین و به قولی چهارمین کسی بود که اسلام آورد و از مشاهیر و بزرگان صحابه در صدق به او مثل می زنند.
ابوذر قبل از بعثت نیز به روایاتی خدای واحد را می پرستید و پس از اطلاع از ظهور اسلام (ص) به راهنمایی امام علی ابن ابی طالب (ع) به محضر پیامبر مشرف و اسلام را قبول نمود.
در جنگ خندق به مدینه آمد و در آنجا سکونت نمود.
پس از رحلت پیامبر اسلام (ص) به شام رفت.
در دوران خلافت عثمان به دمشق رفت.
و در آنجا بر ضد زراندوزان و توانگران حرام خوار و زرپرستان متجاوز به حقوق مردم و ستمکاران غاصب خلافت قیام نمود.
معاویه در آن دوران حاکم شام بود.
بر ضد کاخ سازی و قیصرگرایی معاویه به سخنرانی و بیدار سازی مردم پرداخت.
معاویه به عثمان شکایت برد.
عثمان ابوذر را به مدینه فرا خواند.
اما او در حضور عثمان به رسالت خویش ادامه داد.
خلیفه او را به صحرای ربذه که از قرار دور دست مدینه بود تبعید کرد.
و ابوذر در غربت وفات یافت.
ابوذر مردی راستگو، شجاع، حق گو بود.
و خود بدانچه می گفت مؤمن بوده و عمل می نمود.
هنگامی که درگذشت نه مالی اندوخته و نه ثروتی از خود برجای گذاشت.
ابوذر غفاری، عبدالمجید معادیخواه ابوذر غفاری، اللهیاری ابوذر غفاری، دکتر طه حسین دائره المعارف، فارسی، ج 1 6ـ عثمان ابن عفان متوفای 35 هجری قمری از خلفای راشدین، تاجری ثروتمند از خاندان بنی امیه بود.
چند سال پیش از هجرت اسلام آورد.
عثمان از مهاجران به حبشه بود.
در دوران ظهور اسلام ابوبکر و عمر نقش عمده ای در پیروزی و گسترش اسلام نداشتند.
بعد از عمر از جانب شورائی که خلیفه دوم تعیین کرده بود به خلافت انتخاب شد.
در زمان او قسمتی از آفریقا فتح شد، و در ایران و روم فتوحات مسلمین ادامه یافت عثمان به سبب آن که خویشان خود را، (بنی امیه) در اکثر امور مداخله داد، انتظام و عدالتی را که اسلام به ارمغان آورده بود، از میان برد.
به همین جهت، مسلمین از رفتار او ناراضی و صحابی پاکباخته رسول خدا (ص) ابوذر غفاری بر او شوریده و به جرم عدالتخواهی تبعید گردید.
در این دوره مروان بن حکم درصدد تعقیب و آزار مخالفان و ناراضیان برآمد.
شورش مسلمانان باعث قتل عثمان گردید.
دائره المعارف فارسی، ج 2