تاریخ سند: 10 شهریور 1356
درباره: انشعاب در کنفدراسیون شماره یک
متن سند:
به: آذر شب ۳۲۱ تاریخ: ۱۱ – ۱۰/۶/۳۶ 13560610
از: پیران شماره: 2507 /38 - ۱۵/۶/۳۶
درباره: انشعاب در کنفدراسیون شماره یک
عطف: ۳۳۱/۲۵۰۸ – ۲/۶/۳۶
به دنبال ایجاد اختلاف در بین دانشجویان منحرف ایرانی مقیم لندن و زد و خوردهای مکرر بدنی که منجر به تعطیل جلسات هفتگی و متوقف ماندن فعالیتهای سازمان مذکور گردید چگونگی به اطلاع دبیران کنفدراسیون به منظور رسیدگی و سازماندهی مجدد رسید لیکن نتیجهای از این امر عاید نشده دبیران با توجه به گرایشهای گروهی خود کار را به مسامحه گذارده و از اظهار نظر صریح خودداری کردند دنباله این اختلاف به آلمان کشیده شده و زمینه مساعدی برای آنهائی که قصد تک روی و یا بهتر گفته شود خیال رهبری کنفدراسیون را داشته فراهم آورد. اختلاف نظرهای موجود از قبل و گروه بندیهای بعدی پس از تشکیل آخرین کنگره کنفدراسیون که با انتخاب نمایندگان جبهه و طرفداران ۱۹ بهمن به سمت هیئت دبیران تشدید شده بود راه به جلسات هفتگی واحدهای مختلف کشیده و علنا زمینه تقسیم نیرو فراهم گردید تا اینکه دو نفر دبیران دفاعی و فرهنگی (جابر کلیبی و فرشید ثابت) اعلامیهای علیه سه دبیر صادر و در آن عدم همکاری آنان را ذکر و یادشدگان را محکوم به کم کاری و عدم اتفاق و اتحاد در راه مبارزه مشترک با رژیم شاهنشاهی ایران و دستاوردهای به اصطلاح کنفدراسیون جهانی کردند این دو دبیر که بیشتر روی قبول ضرورت محوری بودن تبلیغ مسلحانه و طرفداری از به اصطلاح مبارزین داخل کشور تکیه میکردند دبیران دیگر کنفدراسیون را در اعلامیه صادره خود تا آنجا که توانستند کوبیده و با شدت به مواضع آنان حمله کردند اینان ضمن این عمل باگروه طرفداران این مشی در لندن با رهبری عطری و کلانتری تماس داشته و مشترکۀ در این زمینهها تصمیم میگرفتند. پس از این برخورد آشکار بلافاصله دبیران جبهه اقدام به پاسخگوئی کرده و دو دبیر طرفدار خط به اصطلاح جنبش را طرفدار چریک و نه دبیر کنفدراسیون دانشجویی خوانده و به شدت به عمل آنان حمله نمودند. با اوج گیری این اختلاف گروه طرفداران محمود راسخ - خان بابا تهرانی - منصور بیاتزاده بیکار ننشسته اعلامیهای به امضاء تعدادی از دانشجویان ایرانی طرفدار کنفدراسیون بیرون دادند که در آن به هر پنج دبیر حمله و آنان را مسئولین بدون احساس مسئولیت خواندند. تا در تاریخ ۳۰ ژوئیه تا اول اوت در سمینار منطقهای کنفدراسیون جهانی که در فرانکفورت برگزار گردیده بود بطور آشکار پرده از ماجرا کنار زده شده و با سخنرانی محمود راسخ و دیگران مشخص گردید کنفدراسیون شماره یک در حال انشعاب بود و ناگزیر از تقسیم به سه گروه خواهد بود: گروه اول طرفدار خان بابا تهرانی - محمود راسخ و منصور بیات زاده. گروه دوم جابر کلیبی - فرشید ثابت - محمد عطری کلانتری و یاران و همفکران آنان تحت نام کمیتههای پشتیبانی از جنبش نوین مسلحانه خلق ایران.
گروه سوم طرفداران جبهه به اصطلاح ملی.
در حال حاضر گروه اول عملا جدا از گروههای دیگر جلسات خود را تشکیل و اردوی جداگانهای در ایتالیا ترتیب داد که از تمام اعضا برای شرکت در آن دعوت نموده است. گروه دوم نیز با فعالیتهای چشمگیری که با مسافرتهای محمد عطری شروع گردیده بود اقدام به سربازگیری نموده و جلسات خود را جدا از گروههای دیگر ترتیب میدهد. گروه سوم نیز عملا تنها مانده و ضمن فعالیت برای حیات خود استثناً اردوی تابستانی ایتالیا را توأما با گروه دوم ترتیب و امکان دارد چنانچه از پارهای مواضع خود عدول نماید به ساز شهائی با گروه دوم موفق گردد.
پرویز
در پرونده کلاسه ۲۹۹۴۵ بایگانی گردد نیاز تغذیه به کامپیوتر نمیباشد.
۲/۷/۳۶
منبع:
کتاب
چپ در ایران به روایت اسناد ساواک / کنفدراسیون دانشجویان ایرانی در اروپا صفحه 498