موضوع: مجلس ترحیم مرحوم آیت اله حاج سید احمد روحانی قمی
تاریخ سند: 27 خرداد 1343
موضوع: مجلس ترحیم مرحوم آیت اله حاج سید احمد روحانی قمی
متن سند:
شماره : 6123 /20 الف برابر اطلاع بعد از ظهر روز سه شنبه 26 /3 /43 مجلس ترحیم مرحوم آیت اله حاج سیداحمد روحانی قمی در مسجد ارک برگزار و در مجلس مذکور اکثر علماء و روحانیون شرکت داشته اند.در ساعت 1715 آقای شیخ محمد تقی فلسفی بمنبر رفته و چنین بیان داشته است یک مدت در دنیای مادی اروپا و آمریکا و فلاسفه آنها از قبیل فروید و دیگران خیال میکردند که علم و یا تربیت میتواند مردم را بسرحد کمال برساند و جلو غرائز شهوانی را بگیرد جنگ جهانی بین المللی اول و دوم ثابت کرد که این موضوع بیمورد است.
آقایان علت اینکه من امروز دارم درباره مذهب و روحانیت صحبت میکنم برای آنستکه امروز جهان غرب آمریکا و اروپا در جهل و بدبختی و بیچارگی دارند بسر میبرند و کم کم دارند متوجه مذهب و روحانیت میشوند.
در سفر اروپا که برای معالجه رفته بودم1 در پاریس و آلمان بهترین دکترها برای معالجه من آمدند وقتیکه فهمیدند من یک فرد روحانی هستم زیاده از حد مورد احترام واقع شدم در سوئیس که مرکز تمدن است روزهای یکشنبه تعطیل عمومی است و مردم تمام بکلیسا میروند و بدعای کشیش خودشان توجه مینمایند.
صاحبان قدرت و رؤسای جمهور.
وزراء وکلا سران لشکری و کشوری همه در مقابل معابد و کشیش های مذهبی خودشان سربزانو میزنند و طلب مغفرت میکنند آقایان مذهب است که امنیت و استقلال وناموس را حفظ میکند.
علم و تربیت نمیتواند استقلال و حیثیت و آبروی مردم را حفظ کند آقایان حافظین دین اسلام و مذهب جعفری در درجه اول حضرت پیغمبر و آنوقت ائمه دین و در غیبت کبرای حضرت ولی عصر علماء دین از قبیل مرحوم آیت اله اصفهانی و آیت اله بروجردی و این آقایان امروزی میباشند.
این مملکت مملکت حسین بن علی و مملکت امام صادق است تا حال هم که استقلال و امنیت حفظ شده است برای امام صادق و حسین بن علی و این عمامه بسرها بوده است.
مردم قدر علماء دین خودتان را بدانید دنیای غرب روز بروز دارد متوجه دین اسلام میشود نامبرده در ساعت 1830 بسخنان خود خاتمه داد.
اطلاعیه شود 27 /3 /43
توضیحات سند:
1ـ آقای فلسفی در خاطرات خود از سفر آلمان برای معالجه مینویسد: یکی از اطبای ایرانی که متخصص جهازهاضمه ـ دستگاه گوارش بود و در فرانسه تحصیل کرده بود، سفارش کرد که حتما قبل از جراحی، در پاریس دکتر کارل ـ که استادش بود ـ مرا ببیند.بر این اساس حرکت کردیم و به آلمان رفتیم.
در هامبورگ بعضی از اطبا دیدند و گفتند حتما باید جراحی شود.
برای این که دکتر کارل هم ما را ببیند، از هامبورگ به پاریس رفتم.
در سفارت ایران به یکی از مأمورین سفارت گفتم: به دکتر کارل تلفن کنید و بگوئید یک روحانی ایرانی از شما وقت می خواهد.
آن مأمور خیلی احترام کرد و به دکتر تلفن زد.
دکتر کارل پذیرفت و با این که گرفتار بود، خیلی زود وقت داد.
ایشان مردی مؤدب و مذهبی بود وقتی معاینه کرد، گفت: «حتما باید جراحی کنید و زودتر جراحی نمایید.
زیرا اگر در خون ترشح صفرا شود، باید یک ماه تا یک ماه و نیم دیگر صبر کنید تا آن حالت صفرایی رد شود و بعد عمل کنید».
ما هم آماده شدیم که به دستور وی عمل کنیم.
جالب است که وقتی خواستیم هزینه های معاینه او را بپردازیم گفت: نه، من به طور کلی از روحانیون پول نمی گیرم، چون شما برای خدا کار می کنید ما هم رایگان به شما خدمت می کنیم.
خاطرات و مبارزات آقای فلسفی، ص 393.