تاریخ سند: 29 اسفند 1344
متن سند:
گیرنده : ریاست ساواک قم فرستنده : اداره کل سوم شماره : 6445 /316 در ساعت 21 روز 23 /12 /44 علی حجتی کرمانی، جنتی اصفهانی، ربانی شیرازی، احمد آذری و منتظری اصفهانی در منزل میرزا علی مشکینی جلسه ای تشکیل داده و تصمیماتی بشرح ذیل اتخاذ نموده اند.1ـ برای مراجعت خمینی اعلامیه هائی در ایام عید چاپ در قم و سایر شهرستانها پخش نمایند.
1 2ـ مراجعه دستجمعی بمنزل روحانیون طراز اول و تقاضا از آنان جهت اخذ تصمیمات شدیدتری بمنظور اعاده خمینی بقم.
3ـ چنانچه این اقدامات موثر واقع گردید [نگردید ]تصمیمات شدیدتری از قبیل تهدید و ارعاب و حتی ترور گرفته شود.
تیمسار ریاست ساواک مقرر فرمودند ابلاغ گردد.
«رئیس سازمان با این فعالیتهای شدید که در منطقه او انجام میشود و جلساتیکه تشکیل میگردد.
پول تقسیم می شود.
تصمیمات شدید گرفته میشود خواب است و هیچگونه عملی انجام نمیدهد».
علیهذا با توجه به اوامر صادره مراتب جهت مراقبت های لازم و جلوگیری از هر گونه پیش آمد احتمالی اعلام خواهشمند است دستور فرمائید موزعین هر نوع اعلامیه و تراکت مضره دستگیر و نتیجه سریعا گزارش گردد.
2 مدیریت کل اداره سوم ـ مقدم رونوشت برابر با اصل است.
و اصل در پرونده م ـ و 959 بایگانی است.
توضیحات سند:
1ـ تلاش و کوشش مجاهدین حوزه علمیه قم به منظور در هم شکستن توطئه ننگین رژیم شاه در جهت وانمود کردن انتقال امام خمینی به نجف اشرف به منزله پایان دوران تبعید و نیز به منظور هر چه بیشتر فروزان ساختن شعله مقدس انقلاب اسلامی، پیگیرانه و سرسختانه ادامه یافت و از هر راه ممکن و از هر فرصت حساس جهت تحریک افکار مردم علیه ادامه تبعید قائد بزرگ بهره برداری به عمل آمد.مجاهدین حوزه علمیه قم علاوه بر ارسال نامه های سرگشاده و تلگرافهائی به قائد بزرگ، طی نامه سرگشاده ای به امیر عباس هویدا موضع خود را در قبال انتقال قائد بزرگ به نجف اشرف رسما روشن ساختند.
در تلگرافها و نامه های سرگشاده ای که از طرف مجاهدین حوزه علمیه قم و سایر اقشار انتشار می یافت چند نکته اساسی جلب نظر می کرد.
این نکات عبارتند از : 1ـ تکیه روی این واقعیت که قائد بزرگ در عراق نیز در حال تبعید به سر می برد.
2ـ بازگشت ایشان به ایران خواست روحانیون حوزه علمیه قم که نمایندگان اکثریت قریب به اتفاق ملت ایرانند می باشند.
3ـ بازگو کردن علت یا علل تبعید شدن ایشان.
4ـ نشان دادن موقعیت مستحکم و تزلزل ناپذیر ایشان در حوزه علمیه قم و در حقیقت میان عموم ملت ایران.
5ـ پشتیبانی بی دریغ و تزلزل ناپذیر از راه و هدف و منویات ایشان (ر.ک: ضمیمه6) 2ـ مرحوم آیت الله ربانی پس از آزادی از زندان به فکر براه انداختن اعتصابات و اعتراضات عمومی در سطح کشور بمنظور مقابله با توطئه انتقال امام از ترکیه به عراق افتاد و پس از بررسیهای لازم به این نتیجه رسید که باید این حرکت از قم و بخصوص از حوزه علمیه شروع شود.
چه اینکه او می دانست که انجام هر گونه حرکتی در قم بلافاصله بصورت سرمشقی برای دیگر شهرستانهای کشور در می آید و مردم به پشتیبانی از اقدامات علماء حوزه علمیه قم بر می خیزند، بر این اساس ایشان با تشکیل جلسه ای در منزل آیت الله مشکینی و دعوت مدرسین به آنان پیشنهاد کرد یک روز را بعنوان اعتراض به ادامه تبعید امام خمینی، درس ها را تعطیل نمایند.
و مقرر گردید که نتیجه تصمیم مدرسین به اطلاع مراجع نیز رسانده شود و از آنها نیز تقاضای همکاری و همراهی شود.
در این جلسه مقرر گردید چنانچه این اقدامات موثر واقع نگردید تصمیمات شدیدتری اتخاذ گردد.
این تصمیم با مخالفت شدید آقای شریعتمداری مواجه گردید و بدین ترتیب کوشش های مجاهدین حوزه علمیه قم جهت تعطیل کردن درسها و اعلام اعتصاب عقیم ماند.
و فردای آنروز که قرار بود درسها تعطیل شود و خبر آن طی اعلامیه ای در سراسر کشور پخش شود، آقای شریعتمداری به تدریس پرداخت و پیش از شروع درس نیز طی سخنان کوتاهی ضمن بیان علت عدم موافقت خود با تعطیل درس ها گفت که : «ما نمی توانیم پیرو افکار بچه ها باشیم و سرنوشت حوزه را بدست بچه ها بسپاریم تا به هر طرف که احساسات جوانی آنها اقتضا می کند آنرا بکشانند.
» ر.ک : آیه استقامت، فرج اللّه الهی، ص 76