درگیری درون‌گروهی
متن سند:
درگیری درون‌گروهی
بحران اخلاقی موجود در طیف وابسته به مهدی هاشمی پیامدهایی همچون ازهم‌گسیختگی، عدم تسلط بر نیروها، باندبازی و تطمیع... را در پی داشت. نمود بارز این از هم‌گسیختگی را می‌توان در نزاع‌ها و درگیری‌های درون‌گروهی واحد نهضت‌ها به مشاهده کرد. نزاع‌ها و درگیری‌های این واحد به‌قدری شدید رخ نموده بود که هر یک از بخش‌های این واحد، به میل خواست خود به‌گزینش نیرو، برنامه‌ریزی و مصرف بیت‌المال در مجاری کانال‌های خاص به خود می‌پرداختند. شنتیا رضایی در گوشه‌ای از اعترافات خود درباره اختلافات درون‌گروهی - که می‌توان عکس‌العمل افراد در صرف بیت‌المال در کارهای شخصی و رقابت در استفاده بهینه از امکانات به شمار آورد - می‌گوید:
« مهندس... نیز بر سر مسایل شدیداً با حسنی اختلاف داشتند و گویا اختلافات آن‌ها بر سر این بود که آن‌ها(... و...) معتقد بودند که حسنی همه کارها را در قبضه خودش نگاه می‌دارد و کسانی را به کار می‌گمارد در اروپا که اصلاً کار نمی‌کنند و کاملاً خودشان را در اختیار او می‌گذارند. به هرحال اختلافات آن‌ها این‌قدر شهرت داشت که حتی سید مهدی و خیلی کسانی دیگر را تحت تأثیر گذاشته بود.»1
درگیری‌های درون‌گروهی تنها به درگیری نیروهای مهدی هاشمی در واحد نهضت‌ها، جلسات مدارس تحت پوشش در قم و... ختم نمی‌شود، بلکه درگیری نیروهای وابسته به این طیف در اصفهان نیز در اسناد و اعترافات از جایگاه خاصی برخوردار است.
شنتیا رضایی در ضمن اعترافات خود به جلسه‌ای پیرامون درگیری‌های درون‌گروهی اشاره می‌کند که در آن جلسه - زیر پوشش بررسی درگیری‌های اصفهان - تفاهم نیروهای وابسته به این طیف در اصفهان و جلوگیری از درگیری درون‌گروهی آنان بررسی و دنبال می‌شد. وی در این رابطه می‌گوید:
«در ساختمان مطهری چند جلسه اتفاق افتاد که من در آن‌ها بودم. البته جلسات زیادی بود که من در اکثر آن‌ها نبودم. یک جلسه در رابطه با درگیری داخلى جبهه متحد افغانستان بود که برای شورای مرکزی آن و انتخابات تشکیل شد و من بودم و یک جلسه راجع به مقامات مربوط به انتشارات نهضت‌ها مجله نهضت‌های جهانی اسلام و یک جلسه در این اواخر مربوط به درگیری‌های داخلی گروه بود که در آن به صورت پوشیده از درگیری‌های اصفهان صحبت می‌شد که در این رابطه مهندس....اشاره‌ای به کتک زدن دکتری در اصفهان نمود....»2
توضیحات سند:
1. پرونده رضایی، ج ۱، ص ۱۲.
2. پرونده رضایی، ج ۱، ص ۵۰.
منبع:
کتاب
بن‌بست - جلد دوم / مهدی هاشمی مبانی اخلاقی صفحه 116