تلفنگرام
تاریخ سند: 24 آذر 1357
تلفنگرام
متن سند:
از: 2ﻫ2 تاریخ: 24 /9 /1357 1به: 324 شماره: 5974 /2ﻫ2
تلفنگرام
برابر اعلام سازمان بابل2 ساعت 0900 روز جاری حدود 500 الی 600 نفر از فرهنگیان، محصلین و معلمین آمل در سالن اجتماعات آموزش و پرورش آمل اجتماع و آقای احمدی‌راد سخنرانی و اظهار داشته‌اند که کلاسهای ابتدائی و راهنمائی را باز بکنید ولی در کلاس درس نمی‌دهیم و بحث و گفتگو می‌کنیم که آقای چالو، فردوسی، فرخ‌زاد، نیکزاد، علی اسلامی، صادق رودگریان از دبیران آمل به عنوان اعتراض عنوان داشته‌اند که ما مبارزه خود را ناتمام نمی‌گذاریم و به هیچ وجه به کلاس نمی‌رویم تا مرگ 66 سپس تعدادی از محصلین و دبیران حاضر در جلسه به دبیر شورای ورزش آقای خسرو قبادی اعتراض کردند که تو مأمور دستگاه هستی که ایشان در جواب گفت من پیرو مکتب پوریای ولی هستم و حالا که شما حرف من را قبول ندارید با این شعر به شما جواب می‌دهیم. ساواکی شدن چه آسان آدم شدن چه مشکل.
جلسه در ساعت 1200 بدون اخذ نتیجه خاتمه و حاضرین به آرامی محل را ترک کردند.
گیرنده:هاشمی رخشا
گوینده: ناظری
ساعت 1400 در بولتن روزانه درج شود لطفاً یک نسخه تکثیر و به 312 داده شود
توضیحات سند:
1. روزنامه فیگارو 24 /9 /57 مقاله‌اى به قلم پاتریک واسمن در صفحه اول خود چاپ کرد که نویسنده سیاستهاى جیمى‌کارتر رئیس جمهور امریکا را در آن به باد انتقاد گرفته بود. از نگاه این نویسنده اعمال سیاست حقوق بشر در ایران یک اشتباه بزرگ بود که از جانب کارتر صورت گرفت. این مقاله که با نگاه مرسوم آن روز یعنى مسابقه براى جهانگیرى توسط دو قطب امریکا و شوروى نگاشته شده، امریکا را در این مسابقه طرف بازنده معرفى مى‌کند و درباره ضعف سازمان اطلاعاتى امریکا مى‌نویسد: «یک نشانه دیگر سردرگمى حکومت کارتر در مورد ایران، نقش سازمان اطلاعات مرکزى آمریکا (سیا) در سیر این وقایع مى‌باشد. مى‌گویند وقتى که بحران ایران ابعاد وسیع و نگران کننده‌اى پیدا مى‌کند، کارتر، رئیس سازمان‌سیا دریا سالار ترنر را مورد استیضاح قرار مى‌دهد که چرا در مورد بحرانى که در ایران پیش آمده و عمق و وسعت نهضت مخالف، اطلاعات کافى به دست نیاورده و پیش‌بینى‌هاى لازم را نکرده است. در واقع سیا تا سه هفته قبل از اوج بحران و تظاهرات خونین خیابانى در تهران گزارشى توأم با خوش‌بینى به کارتر داده و طى آن نوشته بود که جریانات مخالف رژیم در ایران عمق زیادى ندارد و جاى نگرانى نیست. اما این اشتباهات سیا که ظاهراً اطلاعات توأم با خوش بینى خود را از سازمان اطلاعات و امنیت ایران دریافت مى‌داشتند ـ براى توجیه اشتباهات حکومت کارتر در ایران کافى نیست....» مجله خواندنى‌ها، به تاریخ7 /11 /57، صص 22 ـ 23 ـ 75و 772. روی کلمات مستند به گزارش همکار خط کشیده شده است.