درباره : هیئت علمیه قزوین
تاریخ سند: 4 خرداد 1351
درباره : هیئت علمیه قزوین
متن سند:
از: 312 محترماً به استحضار می‌رساند: ساواک قزوین اعلام نموده است که از طرف هیئت فوق الذکر تلگرافی1 در مورد علی میهن دوست2 به وزارت دربار شاهنشاهی مخابره گردیده است.اینک تلگراف موصوف به شرح زیر از عرض می‌گذرد: مقام منیع وزارت دربار شاهنشاهی آقای اسداله علم، نظر به یگانه بودن فرزند محمد میهن دوست که پدری پیرمرد و وطن پرست و شاه دوست و مورد توجه اهالی محترم قزوین است، اهالی از پیشگاه مبارک ملوکانه در این ایام عید عفو علی میهن دوست را که فرزند یگانه پدر و مادر وطن پرست و شاهدوست می‌باشد، انتظار دارند و موجب خشنودی خداوند و اهالی شهرستان قزوین خواهد بود.
هیئت علمیه قزوین.
ساواک مزبور اضافه نموده است هیئت مزبور متشکل از سیدابوتراب حسینی .
حاج میرزانصراله شهیدی .
شیخ رحیم سامت .
حاج میرزامحمود شریعت مهدوی .
حاج میرزاعبداله شهید[ی] و سیدجلیل زرآبادی3 است.
هدف از تشکیل جلسات هیئت رسیدگی به امور مدارس دینی قزوین و مذاکره و اخذ تصمیم در اموری که به نحوی با مقررات و موازین اسلام به نظر آنها مغایر باشد و هماهنگی و یا مخالفت با اقداماتی است که از طرف بعضی مراجع و یا سایر حوزه‌های علمی به عمل می‌آید و عضو مؤثر این هیئت حاج میرزانصراله شهیدی است که شخصی وطن پرست و شاه دوست بوده ولی با اصلاحات ارضی و دخالت اجتماعی زنان در کارها مخالف می‌باشد.
ضمناً به استحضار می‌رساند علی میهن دوست یکی از اعضاء سازمان آزادیبخش وابسته به جمعیت به اصطلاح نهضت آزادی است که در اداره دادرسی نیروهای مسلح شاهنشاهی پرونده اتهامی وی مطرح و مورد رسیدگی قرار گرفته و در نتیجه در دادگاه‌های بدوی و تجدید نظر به اعدام محکوم گردیده است که رأی صادره در مورد وی به مرحله اجرا درآمده است.
مراتب استحضاراً معروض گردید.
اقدام کننده .
وثوقی 4 /3 /51 رئیس بخش 312 .
ازغندی معاون اداره یکی عملیات و بررسی .
مبینی رئیس اداره یکم عملیات و بررسی .
جوان ملاحظه شد.
ثابتی 9 /3 /51 161135 بایگانی شود.
27 /3 /51
توضیحات سند:
1.این تلگراف با امضای آقایان: نصرالله شهیدی .
سامت .
مهدوی .
ابوتراب .
سیدجلیل زرآبادی و هادی باریک بین و مهر هیئت علمیه، با شماره 71 در تاریخ 28 /12 /1350 ارسال گردیده است.
بخش ضمائم 2.
علی میهن دوست در سال ١٣٢٤ در یک خانواده مذهبی در قزوین به دنیا آمد؛ و تنها فرزند خانواده بود.
در دوران دبیرستان ٬ مدتی در انجمن ضد بهائیت فعالیت داشت و در همان اوقات ٬ با کتاب‌های مهندس بازرگان نیز آشنایی پیدا کرد.
پس از پایان دوره متوسطه ٬ به تهران آمد و در دانشکده فنی دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد.
در نیمه دوم سال ١٣٤٤ توسط ناصر صادق به جلسات مطالعاتی سازمان جذب گردید و در سال ١٣٤٥ عضو تشکیلات شد.
در سال ٬ ١٣٤٨ همزمان با شکیل ” گروه ایدئولوژی“ ٬ به عنوان عضو فعال این گروه ٬ مسئولیت نگارش تکامل کتاب دوم ایدئولوژی را به عهده گرفت.
میهن دوست در سال ١٣٤٩ وارد کادر مرکزی سازمان شد و چندی هم مسئولیت شاخه‌های اصفهان و مشهد را عهده دار بود.
پس از ضربه اول شهریور ٬ ١٣٥٠ توسط ساواک شناسایی شد و از این رو متواری گردید.
سرانجام در مهر ماه ٬ ١٣٥٠ ساواک موفق شد او را در منزل یکی از بستگانش در تهران دستگیر کند.
پس از طی دوره بازجویی توأم با شکنجه ٬ دادگاه نظامی رژیم شاه علی میهن دوست را به اعدام محکوم کرد که در٣٠ فروردین ماه ١٣٥١ حکم مزبور به اجرا درآمد.
3.
آیت‌الله حاج سید جلیل زرآبادی فرزند مرحوم آیت‌الله سید موسی زرآبادی در 11ذی‌القعده سال 1366 ق در قزوین دیده به جهان گشود.
تا سن 15سالگی به فراگیری علوم ابتدایی و مقدمات مشغول بود.
در همان اوایل شروع دروس حوزوی از اساتیدی همچون، آیت‌الله حاج شیخ علی اکبر الهیان، حاج علی اصغر شرکنابی، و حاج حسین مدرسی هیری استفاده برد.
شرح لمعه را از محضرآیت‌الله سامت تلمذّ نمود.
سطوح عالیه فقه و اصول را از آیت‌الله رفیعی قزوینی، و حاج سید هیبت الله تلاتری و حاج شیخ یحیی مفیدی استفاده برد.
آیت‌الله زرآبادی از دروس مرحوم آیت‌الله بروجری و حضرت امام نیز استفاده‌های فراوانی برده‌است.
از دیگر اساتید وی می‌توان به آیت‌الله حجت کوه‌کمری، سید محمد تقی خوانساری اشاره کرد.
بعد از گذشت سالها تلمذ و تحقیق سرانجام به درجه اجتهاد نائل آمد.
در کنار فقه و اصول، دروس فلسفه را نیز نزد علامه طباطبایی و حاج شیخ مهدی مازندرانی فراگرفت.
هیچ‌گاه قیام علیه ظلم و ظالمین را از یاد نبرد و چون پدر بزرگوار خویش پیک و پرچمدار مبارزه علیه ستم و استکبار بود تا آنجا که کلاس‌های تفسیر وی در مسجد حاج زینل، ـ واقع در خیابان سعدی فرعی ـ که محفل ظلم ستیزی بود، ساواک شاه را علیه او برانگیخت و برایش مزاحمت‌های جدی ایجاد نمود.
از نکات برجسته و خجسته زندگی پربار وی آشنایی و رفاقت و معاشرت با شهید آیت‌الله سعیدی می‌باشد، سرانجام پس از 78 سال خدمت به اسلام و مسلمین در تیر ماه1373 دیده بر جهان بست.
فرزانگان علم و سخن قزوین، رضا صمدیها، ج1، ص 135ـ140